Иеремия 14 – NRT & APSD-CEB

New Russian Translation

Иеремия 14:1-22

Пророчества во время засухи

1Вот слово Господне о засухе, которое было Иеремии:

2– Плачет Иудея,

томятся ее врата;

люди скорбно сидят на земле,

и воплем исходит Иерусалим.

3Знать посылает своих слуг за водой,

те приходят к колодцам

и не находят воды.

Несут пустые кувшины домой;

смущенные, обескураженные,

они покрывают свои головы.

4Трескается земля в стране,

пораженной бездождьем,

и земледельцы в смущении

покрывают свои головы.

5Даже лань бросает в поле

своего новорожденного детеныша,

потому что не осталось травы.

6Дикие ослы, стоя на голых кряжах,

глотают воздух, словно шакалы;

их глаза потускнели,

потому что погибла зелень.

7– Наши грехи обличают нас, Господи,

но сделай что-нибудь ради Своего имени!

Тяжко наше отступничество,

мы согрешили пред Тобой.

8Надежда Израиля,

Спаситель во время скорби,

почему же Ты в этой стране, как чужак,

словно путник, свернувший с дороги переночевать?

9Почему Ты как тот, кто сражен замешательством,

точно могучий воин, бессильный спасти?

Господи, Ты среди нас,

Твоим именем мы названы,

не оставляй нас!

10Так говорит Господь об этом народе:

– Поистине, любят они бродить

и своих ног не удерживают.

За это Господь не благоволит к ним;

Он вспомнит их беззакония

и накажет их за грехи.

11Господь сказал мне:

– Не молись о благополучии этого народа. 12Пусть постятся, но Я не услышу их вопля; пусть возносят всесожжения и хлебные приношения, но Я не приму их. Да, Я погублю их мечом, голодом и мором.

13И тогда сказал я:

– Владыка Господи, пророки твердят им: «Не увидите меча, голода у вас не будет, но нерушимый мир подарю Я вам в этом крае».

14И Господь сказал мне:

– Ложь пророчествуют пророки от Моего имени. Я не посылал их, не давал им повелений и не говорил с ними. Видения ложные, пустую ворожбу и лживость собственных сердец пророчествуют они вам. 15Поэтому так говорит Господь о пророках, которые пророчествуют от Моего имени, хотя Я не посылал их, и говорят: «Ни меча, ни голода не будет в этой стране», от меча и от голода падут эти пророки. 16А народ, которому они пророчествуют, будет разметан по улицам Иерусалима голодом и мечом, и некому будет хоронить ни их самих, ни их жен, ни их сыновей, ни дочерей. Я обрушу на них беду, которую они заслужили. 17Вот что скажи им:

– Пусть льются из моих глаз слезы,

не переставая ни днем, ни ночью,

потому что девственная дочь – народ мой –

получила страшную рану,

сражена могучим ударом.

18В поле ли выйду –

там погибшие от меча,

войду ли в город –

там умирающие от голода.

И пророк, и священник бродят по земле,

не зная, что делают14:18 Или: «идут в землю, которую не знают»..

19– Разве навек Ты отверг Иудею?

Разве Сион Тебе опротивел?

Зачем Ты поразил нас так,

что нет для нас исцеления?

Ждем мы мира,

а ничего доброго нет;

ждем времени исцеления,

а вместо этого – ужасы.

20Господь, мы признаем нашу неправедность

и вину наших отцов;

мы согрешили пред Тобой.

21Не отвергай нас, ради Своего имени;

не унижай престол Своей славы.

Вспомни и не расторгай Свой завет с нами.

22Могут ли ничтожные идолы народов дождь ниспослать?

Может ли небо само

ливнем пролиться?

Разве не от Тебя это, Господи, Бог наш?

Мы надеемся на Тебя,

так как Ты все это творишь.

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 14:1-22

Ang Hulaw sa Juda

1Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako mahitungod sa taas nga hulaw, 2“Nagbangotan ang Juda. Huyang na ang iyang mga lungsod. Nangyaka sa yuta ang iyang mga lumulupyo tungod sa kasubo, ug madungog ang mga pagtiyabaw gikan sa Jerusalem. 3Gisugo sa mga adunahan ang ilang mga sulugoon sa pagsag-ob. Nangadto sila sa mga bangag nga pundohanan ug tubig apan walay tubig didto. Busa namalik sila nga walay sulod ang ilang mga sudlanan. Naminghoy sila, ug gitabonan nila ang ilang mga nawong14:3 nawong: sa literal, ulo. Mao usab sa bersikulo 4. tungod sa kaulaw ug kasubo. 4Nangliki ang yuta tungod kay walay ulan. Ug tungod sa kasubo, gitabonan sa mga mag-uuma ang ilang mga nawong. 5Bisan ang usa mibiya sa iyang bag-ong gihimugso nga anak kay wala nay sagbot. 6Ang ihalas nga mga asno nangtindog sa taas nga mga dapit ug nanghangos nga daw giuhaw nga ihalas nga mga iro.14:6 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. Nahalap na ang ilang panan-aw tungod kay wala na silay masabsab.”

7Miingon ang mga tawo, “O Ginoo, nakasala kami kanimo. Makadaghan na kami nga mitalikod kanimo, ug angay kaming silotan. Apan tabangi kami tungod ug alang sa imong ngalan. 8Ikaw lang ang paglaom sa Israel, ug ang iyang manluluwas sa panahon sa kalisdanan. Nganong daw nahimo ka man nga usa ka dumuduong dinhi sa among nasod? Nganong daw nahimo kang usa ka biyahedor nga mihapit lamang aron sa pagpalabay sa kagabhion? 9Nganong nahingangha ka nga daw sundalo nga walay katakos sa pagluwas? Ania ka uban kanamo, O Ginoo, ug imo kaming katawhan. Busa ayaw kamig talikdi.”

10Mao kini ang tubag sa Ginoo sa mga tawo, “Gikalipay ninyo ang pagpalayo kanako. Wala kamo magpugong sa inyong kaugalingon. Busa dili ko na kamo ilhon nga akong katawhan. Hinumdoman ko ang inyong pagkadaotan ug silotan ko kamo tungod sa inyong mga sala.”

11Unya miingon ang Ginoo kanako, “Ayaw pag-ampo alang sa kaayohan niining mga tawhana. 12Bisan magpuasa pa sila, dili ko paminawon ang ilang pagpangayog tabang kanako. Bisan ug maghalad pa silag halad nga sinunog ug halad sa pagpasidungog kanako, dili ko kini dawaton. Pamatyon ko hinuon sila pinaagi sa gira, kagutom, ug mga katalagman.”

13Apan miingon ako, “O Ginoong Dios, nasayod ka nga giingnan sila sa mga propeta nga walay moabot nga gira o kagutom, tungod kay nagaingon ka kuno nga hatagan mo silag kalinaw dinhi niining dapita.” 14Mitubag ang Ginoo, “Kadto nga mga propeta nanagna ug bakak ginamit ang akong ngalan. Wala ko sila ipadala o sugoa, ug wala ako makigsulti kanila. Ang gisaysay nila kaninyo nga mga panan-awon wala maggikan kanako. Ang ilang mga panagna mini ug walay hinungdan; bunga lang kini sa ilang malimbongon nga mga hunahuna. 15Busa ako, ang Ginoo, nagaingon nga silotan ko kining mga bakakon nga propeta. Nagapanagna sila sa akong ngalan bisan wala ko sila ipadala. Nagaingon sila nga walay gira o kagutom nga moabot niini nga nasod. Apan malaglag sila pinaagi sa gira ug kagutom. 16Ug mahitungod sa mga tawo nga ilang gisultihan sa ilang mga mensahe, ipanglabay ang ilang mga patayng lawas diha sa mga kadalanan sa Jerusalem. Mangamatay sila tungod sa gira ug kagutom. Walay molubong kanila, sa ilang mga asawa, ug sa ilang mga kabataan. Ipatagamtam ko kanila ang silot nga angay kanila.

17Jeremias, isulti kini sa mga tawo, ‘Adlaw ug gabii walay hunong ang akong paghilak kay grabe ang samad sa akong katawhan nga giisip ko nga akong putli nga anak, ug nasakitan gayod sila. 18Kon moadto ako sa kaumahan ug mga lungsod, makita ko ang mga patayng lawas sa nangamatay sa gira ug kagutom. Ang mga propeta ug mga pari nagapadayon sa ilang buluhaton, apan wala sila masayod kon unsa ang ilang gibuhat.14:18 nagapadayon… gibuhat: o, gidala sa yuta nga wala nila mailhi.’ ”

Midangop ang mga Tawo sa Ginoo

19O Ginoo, gisalikway mo na ba gayod ang Juda? Naglagot ka ba gayod sa Jerusalem?14:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nganong gisamaran mo kami pag-ayo, sa paagi nga dili na gayod kami maulian? Naglaom kami nga moabot ang kalinaw, apan walay miabot. Naglaom kami ug kaayohan, apan kalisang ang miabot. 20Ginoo, giangkon namo ang among pagkadaotan ug ang sala sa among mga katigulangan. Nakasala gayod kami batok kanimo. 21Ginoo, alang sa kadungganan sa imong ngalan, ayaw gayod kami isalikway. Ayaw pagpakaulawi ang imong halangdon nga trono. Hinumdomi ang imong kasabotan kanamo, ug ayaw kini pagpakyasa. 22Makahimo ba sa pagpaulan ang mga dios-dios sa mga kanasoran? Bisan ang langit mismo dili makahimo sa pagpaulan sa iyang kaugalingon lamang. Ikaw lang gayod, Ginoo, nga among Dios, ang makahimo niini, busa nagalaom kami kanimo.