Долина сухих костей
1Рука Господа была на мне. Он вывел меня Духом Господа и поставил посреди долины; она была полна костей. 2Он повел меня посреди них, и я увидел великое множество костей, лежавших в долине, и они были очень сухими. 3Он спросил меня:
– Сын человеческий, могут ли эти кости ожить?
Я ответил:
– Владыка Господи, это знаешь Ты один.
4Тогда Он сказал мне:
– Пророчествуй этим костям и скажи им: «Сухие кости, слушайте слово Господа! 5Так говорит этим костям Владыка Господь: Я пошлю в вас дыхание37:5 Или: «дух»; или: «ветер»; также в ст. 6–14., и вы оживете. 6Я прилажу к вам сухожилия, наращу на вас плоть и покрою кожей; Я вложу в вас дыхание, и вы оживете. Тогда вы узнаете, что Я – Господь».
7Я стал пророчествовать, как мне было велено. Когда я пророчествовал, раздался шум, постукивание, и кости начали сходиться – кость с костью. 8Я видел, как на них появились сухожилия и плоть, и как их покрыла кожа, но в них не было дыхания. 9Тогда Он сказал мне:
– Пророчествуй дыханию. Пророчествуй, сын человеческий, и скажи ему: «Так говорит Владыка Господь: Приди с четырех ветров, о дыхание, и вдохни в этих убитых, чтобы они ожили».
10Я начал пророчествовать, как Он повелел мне, и в них вошло дыхание. Они ожили и встали на ноги, это несметное войско. 11Тогда Он сказал мне:
– Сын человеческий, эти кости – весь дом Израиля. Они говорят: «Наши кости высохли, и надежда исчезла. С нами покончено». 12Поэтому пророчествуй и скажи им: «Так говорит Владыка Господь: Мой народ, Я открою ваши могилы и подниму вас из них. Я приведу вас в землю Израиля. 13И вы, Мой народ, узнаете, что Я – Господь, когда Я открою ваши могилы и выведу вас из них. 14Я вложу в вас Моего Духа37:14 Или: «Мое дыхание». и вы будете жить, а Я поселю вас в вашей земле. Тогда вы узнаете, что Я, Господь, сказал это и исполнил», – возвещает Господь.
Один народ и один царь
15Было ко мне слово Господне:
16– Сын человеческий, возьми деревянный брусок и напиши на нем: «Иудея и израильтяне, что с ней в союзе». Потом возьми другой брусок и напиши на нем: «Брусок Ефрема, что принадлежит Иосифу и всему дому Израиля, что с ним в союзе». 17Приложи их один к другому, чтобы у тебя в руке они стали единым целым.
18Когда твои соплеменники спросят тебя: «Не объяснишь ли нам, что это значит?» – 19скажи им: Так говорит Владыка Господь: «Я возьму брусок Иосифа и израильских родов, что с ним в союзе (он в руке Ефрема), и приложу к бруску Иудеи, сделав из них один брусок, и в Моей руке они станут единым целым». 20Держи перед глазами бруски, на которых ты сделал надпись, 21и скажи им: «Так говорит Владыка Господь: Я выведу израильтян из народов, к которым они ушли, соберу их отовсюду и приведу в их землю. 22В этой земле, на горах Израиля, Я сделаю их одним народом. У них будет один Царь, и они не будут больше двумя народами и не разделятся больше на два царства. 23Впредь они не станут оскверняться ни идолами, ни гнусными истуканами, ни другими своими преступлениями. Я спасу их из всех жилищ, где они грешили37:23 Во многих рукописях еврейского текста и в одном из древних переводов: «Я спасу их от их отступничества, в которое они впали»., и очищу их. Они будут Моим народом, а Я буду их Богом.
24Их царем станет Мой слуга Давид, и у всех у них будет один пастух. Они будут следовать Моим законам и бережно исполнять Мои установления. 25Они будут жить в земле, которую Я отдал Моему слуге Иакову, в земле, где жили их предки. Они сами, их дети и дети детей будут жить там вечно, и Мой слуга Давид навеки будет их правителем. 26Я заключу с ними завет мира; этот завет будет вечным. Я утвержу их на их земле и умножу их число. Я поставлю Мое святилище среди них навеки. 27У них будет Мое жилище. Я буду их Богом, а они будут Моим народом. 28И народы узнают, что Я, Господь, освящаю Израиль, когда Мое святилище встанет среди них навеки».
นิมิตหุบเขากระดูกแห้ง
1พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือข้าพเจ้า และทรงนำข้าพเจ้าออกมาโดยพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงวางข้าพเจ้าไว้ที่กลางหุบเขาแห่งหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยกระดูก 2พระองค์ทรงพาข้าพเจ้าท่องไปในหมู่กระดูก และข้าพเจ้าเห็นกระดูกเกลื่อนกลาดทั่วพื้นหุบเขา เป็นกระดูกที่แห้งมาก 3พระองค์ตรัสถามข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้จะกลับมีชีวิตได้ไหม?”
ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์แต่ผู้เดียวที่ทรงทราบ”
4แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเผยพระวจนะแก่กระดูกเหล่านี้ว่า ‘กระดูกแห้งเอ๋ย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า! 5พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสแก่กระดูกเหล่านี้ว่า เราจะให้ลมปราณ37:5 ในภาษาฮีบรู คำนี้อาจหมายถึงลมหรือวิญญาณได้ด้วย (ดูข้อ 6-14)เข้าสู่เจ้า แล้วเจ้าจะกลับมีชีวิต 6เราจะร้อยเอ็นของเจ้าและให้เจ้ามีเลือดเนื้อ แล้วเอาผิวหนังคลุมเจ้า เราจะใส่ลมปราณให้เจ้าและเจ้าจะมีชีวิต แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์’ ”
7ข้าพเจ้าจึงเผยพระวจนะตามที่พระองค์ตรัสสั่ง ขณะที่ข้าพเจ้าเผยพระวจนะอยู่ มีเสียงดังกรุกกริก และกระดูกต่างๆ มาประสานต่อเข้าด้วยกัน 8ข้าพเจ้ามองดูก็เห็นเอ็นและเลือดเนื้อก่อตัวขึ้นเหนือกระดูกและผิวหนังคลุมทั้งหมดไว้ แต่ร่างเหล่านั้นยังปราศจากลมปราณ
9แล้วพระองค์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะแก่ลมปราณ จงกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ลมปราณเอ๋ย จงมาจากลมทั้งสี่ทิศ และเข้าสู่ร่างที่ถูกสังหารเหล่านี้เพื่อพวกเขาจะมีชีวิต’ ” 10ข้าพเจ้าจึงเผยพระวจนะตามที่พระองค์ตรัสสั่ง แล้วลมปราณก็เข้าสู่ร่างเหล่านั้น พวกเขาจึงมีชีวิต ลุกขึ้นยืน และกลายเป็นกองทัพใหญ่
11แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย กระดูกเหล่านี้คือพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด พวกเขากล่าวว่า ‘กระดูกของเราแห้งกรัง ความหวังของเราสูญสิ้น เราถูกทำลายแล้ว’ 12ฉะนั้นจงเผยพระวจนะแก่พวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ประชากรของเราเอ๋ย เราจะเปิดหลุมฝังศพของเจ้าและนำเจ้าออกมา เราจะพาเจ้ากลับสู่ดินแดนอิสราเอล 13เมื่อนั้นแหละประชากรของเราเอ๋ย เจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราเปิดหลุมฝังศพของเจ้าและนำเจ้าออกมา 14เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้าและเจ้าจะมีชีวิตอยู่ เราจะให้เจ้าตั้งรกรากในดินแดนของเจ้าเอง เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้และเราก็ทำตามนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น’ ”
ชาติเดียวกษัตริย์เดียว
15พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 16“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาไม้อันหนึ่งมาและเขียนลงว่า ‘ของยูดาห์กับอิสราเอลซึ่งเป็นพวกพ้อง’ และเอาไม้อีกอันหนึ่งมาเขียนลงว่า ‘ของเอฟราอิม ของโยเซฟและวงศ์วานอิสราเอลทั้งหมด ซึ่งเป็นพวกพ้อง’ 17จงประกอบไม้ทั้งสองเข้าด้วยกัน ให้เป็นไม้อันเดียวอยู่ในมือของเจ้า
18“เมื่อพี่น้องร่วมชาติของเจ้าถามเจ้าว่า ‘เจ้าจะไม่บอกเราหรือว่าที่เจ้าทำเช่นนั้นหมายความว่าอะไร?’ 19จงบอกพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่าเราจะเอาไม้ของโยเซฟซึ่งอยู่ในมือของเอฟราอิมและไม้ของเผ่าต่างๆ ของชนอิสราเอลที่เป็นพวกพ้อง ประกอบเข้ากับไม้ของยูดาห์ให้เป็นไม้อันเดียวกันอยู่ในมือของเรา 20จงชูไม้ทั้งสองอันที่เจ้าเขียนไว้ต่อหน้าพวกเขา 21และบอกพวกเขาว่าพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะนำชนชาติอิสราเอลออกมาจากชาติต่างๆ ที่พวกเขาไปนั้น เราจะรวบรวมพวกเขามาจากรอบทิศ พากลับสู่ดินแดนของพวกเขา 22เราจะทำให้พวกเขาเป็นชนชาติเดียวในดินแดนนั้น ให้อยู่บนภูเขาต่างๆ ของอิสราเอล จะมีกษัตริย์องค์เดียวปกครองเหนือพวกเขาทั้งหมด พวกเขาจะไม่แยกเป็นสองชาติหรือสองอาณาจักรอีกต่อไป 23พวกเขาจะไม่ทำตัวให้เป็นมลทินด้วยรูปเคารพต่างๆ หรือเทวรูปอันชั่วช้าสามานย์ หรือด้วยการล่วงละเมิดใดๆ ของพวกเขา เพราะเราจะช่วยไม่ให้พวกเขาหวนกลับไปทำบาปอีก37:23 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูส่วนใหญ่ว่าเพราะเราจะช่วยพวกเขาจากที่พักอาศัยทุกแห่งที่พวกเขาได้ไปทำบาป เราจะชำระล้างพวกเขา พวกเขาจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา
24“ ‘ดาวิดผู้รับใช้ของเราจะเป็นกษัตริย์ปกครองพวกเขา พวกเขาจะมีผู้เลี้ยงคนเดียว พวกเขาจะปฏิบัติตามบทบัญญัติของเราและใส่ใจทำตามกฎหมายของเรา 25พวกเขาจะอาศัยในดินแดนซึ่งเรามอบให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา ดินแดนซึ่งบรรพบุรุษของพวกเจ้าอาศัยอยู่ พวกเขากับลูกหลานจะอาศัยอยู่ที่นั่นตลอดไป และดาวิดผู้รับใช้ของเราจะเป็นเจ้านายของพวกเขาตลอดไป 26เราจะทำพันธสัญญาแห่งสันติภาพกับพวกเขาเป็นพันธสัญญานิรันดร์ เราจะสถาปนาพวกเขาไว้และทวีจำนวนของพวกเขา เราจะตั้งสถานนมัสการของเราไว้ท่ามกลางพวกเขาตลอดไป 27ที่พำนักของเราจะอยู่ท่ามกลางพวกเขา เราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา 28เมื่อนั้นชนชาติทั้งหลายจะรู้ว่า เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ทำให้อิสราเอลเป็นชนชาติบริสุทธิ์ เมื่อสถานนมัสการของเราอยู่ท่ามกลางพวกเขาตลอดไปเป็นนิตย์’ ”
