Иерусалим – бесполезное дерево
1Было ко мне слово Господа:
2– Сын человеческий, чем древесина виноградной лозы лучше древесины ветвей всех деревьев леса? 3Разве берут древесину виноградной лозы, чтобы сделать что-нибудь нужное? Разве делают из нее хотя бы колышки, чтобы развешивать вещи? 4А когда ее бросают в огонь как топливо, и огонь сжигает оба ее конца и обугливает середину, то годится ли она на что-нибудь? 5Если она ни на что не годилась, когда была целой, то на что же она сгодится после того, как ее поглотил огонь, и она обуглилась?
6Поэтому так говорит Владыка Господь:
– Как Я отдал древесину виноградной лозы среди деревьев леса на пожирание огню, так поступлю Я и с жителями Иерусалима. 7Я обращу лицо Мое против них. Даже если они выберутся из огня, огонь все равно поглотит их. И когда Я обращу против них лицо, вы узнаете, что Я – Господь. 8Я предам землю опустошению за то, что они нарушили верность, – возвещает Владыка Господь.
De nutteloze wijnstokken
1Toen kreeg ik de volgende boodschap van de Here: 2‘Mensenzoon, is het hout van een wijnstok beter dan ander hout uit het bos? Is het net zo bruikbaar als hout van bomen? 3Nee, want hout van een wijnstok kan zelfs niet worden gebruikt voor een rek waaraan potten en pannen worden opgehangen! 4Het kan alleen maar dienen als brandhout, het is nergens anders geschikt voor. 5-6 Daarom is het zowel vóór als na het verbranden waardeloos. Dit bedoel Ik,’ zegt de Oppermachtige Here, ‘de inwoners van Jeruzalem lijken op wijnstokken uit het bos. Nutteloos voordat zij worden verbrand en nog nuttelozer na het verbranden! 7Ik zal Mij tegen hen keren en ervoor zorgen dat als zij aan het ene vuur ontsnappen, zij in het volgende vuur zullen vallen, en dan zult u weten dat Ik de Here ben. 8Ik zal het land tot een woestenij maken, omdat zij Mij ontrouw zijn geworden,’ zegt de Oppermachtige Here.
