The seven bowls of God’s wrath
1Then I heard a loud voice from the temple saying to the seven angels, ‘Go, pour out the seven bowls of God’s wrath on the earth.’
2The first angel went and poured out his bowl on the land, and ugly, festering sores broke out on the people who had the mark of the beast and worshipped its image.
3The second angel poured out his bowl on the sea, and it turned into blood like that of a dead person, and every living thing in the sea died.
4The third angel poured out his bowl on the rivers and springs of water, and they became blood. 5Then I heard the angel in charge of the waters say:
‘You are just in these judgments, O Holy One,
you who are and who were;
6for they have shed the blood of your holy people and your prophets,
and you have given them blood to drink as they deserve.’
7And I heard the altar respond:
‘Yes, Lord God Almighty,
true and just are your judgments.’
8The fourth angel poured out his bowl on the sun, and the sun was allowed to scorch people with fire. 9They were seared by the intense heat and they cursed the name of God, who had control over these plagues, but they refused to repent and glorify him.
10The fifth angel poured out his bowl on the throne of the beast, and its kingdom was plunged into darkness. People gnawed their tongues in agony 11and cursed the God of heaven because of their pains and their sores, but they refused to repent of what they had done.
12The sixth angel poured out his bowl on the great river Euphrates, and its water was dried up to prepare the way for the kings from the East. 13Then I saw three impure spirits that looked like frogs; they came out of the mouth of the dragon, out of the mouth of the beast and out of the mouth of the false prophet. 14They are demonic spirits that perform signs, and they go out to the kings of the whole world, to gather them for the battle on the great day of God Almighty.
15‘Look, I come like a thief! Blessed is the one who stays awake and remains clothed, so as not to go naked and be shamefully exposed.’
16Then they gathered the kings together to the place that in Hebrew is called Armageddon.
17The seventh angel poured out his bowl into the air, and out of the temple came a loud voice from the throne, saying, ‘It is done!’ 18Then there came flashes of lightning, rumblings, peals of thunder and a severe earthquake. No earthquake like it has ever occurred since mankind has been on earth, so tremendous was the quake. 19The great city split into three parts, and the cities of the nations collapsed. God remembered Babylon the Great and gave her the cup filled with the wine of the fury of his wrath. 20Every island fled away and the mountains could not be found. 21From the sky huge hailstones, each weighing about forty kilograms, fell on people. And they cursed God on account of the plague of hail, because the plague was so terrible.
Ang mga Yahong nga Gibutangan sa Silot sa Dios
1Unya adunay kusog nga tingog nga akong nadungog gikan sa templo nga nagsulti ngadto sa pito ka anghel, “Sige, ibubo na ninyo sa kalibotan kanang pito ka yahong nga gisudlan sa kapungot sa Dios.”
2Busa milakaw ang unang anghel ug gibubo niya ang sulod sa iyang yahong didto sa yuta. Ang nahitabo, nahiagom sa makalilisang nga kabahong ang tanan nga nagpamarka sa marka sa mananap ug nagsimba sa rebulto niini.
3Gibubo dayon sa ikaduhang anghel ang sulod sa iyang yahong didto sa dagat, ug ang tubig sa dagat nahimong sama sa dugo sa patay nga tawo. Ug nangamatay ang tanan nga anaa sa dagat.
4Unya gibubo sa ikatulong anghel ang sulod sa iyang yahong didto sa mga suba ug sa mga tuboran, ug ang tanan nga tubig niini nahimong dugo. 5Dayon nadungog ko ang anghel nga tinugyanan sa tubig nga miingon, “Matarong ka gayod, ikaw nga mao karon ug mao usab kaniadto. Balaan gayod ikaw, kay husto kining mga silot nga imong gipahamtang sa mga tawo. 6Gipaagas nila ang dugo sa katawhan sa Dios ug sa mga propeta, busa karon dugo usab ang imong ipainom kanila. Kay mao kini ang angay kanila.” 7Ug may nadungog akong tingog gikan sa halaran nga nagaingon, “Ginoong Dios nga makagagahom sa tanan, husto ug matarong gayod ang mga silot nga imong gipahamtang sa mga tawo!”
8Unya, gibubo sa ikaupat nga anghel ang sulod sa iyang yahong didto sa adlaw, ug midilaab kini sa tumang kainit ug nangapaso ang mga tawo. 9Apan bisan pag nangapaso na ang mga tawo wala gihapon sila maghinulsol ug magdayeg sa Dios, gipasipalahan pa hinuon nila ang Dios nga mao ang adunay gahom sa mga katalagman nga miabot kanila.
10Gibubo usab sa ikalima nga anghel ang sulod sa iyang yahong didto sa trono sa mananap. Ug mingitngit ang tibuok niyang gingharian. Tungod sa kasakit nga giantos sa mga tawo, gipaak na lang nila ang ilang mga ngabil. 11Wala gihapon sila maghinulsol sa ilang daotan nga mga binuhatan, gipasipalahan pa hinuon nila ang Dios sa langit16:11 Dios sa langit: o, Dios nga anaa sa langit; o, Dios nga naghimo sa langit; o, Dios nga labaw sa tanan. tungod sa mga kabahong ug sa kasakit nga ilang giantos.
12Gibubo sa ikaunom nga anghel ang sulod sa iyang yahong sa dako nga suba sa Eufrates. Mihubas ang suba aron makaagi didto ang mga hari gikan sa sidlakan. 13Ug may nakita akong tulo ka daotan nga espiritu, nga morag mga baki. Nanggawas sila gikan sa baba sa dragon, sa baba sa mananap, ug sa baba sa mini nga propeta. 14Kini sila mga demonyo nga nagabuhat ug mga milagro. Nangadto sila sa mga hari sa tibuok kalibotan aron tigomon sila alang sa pagpakiggira sa Dios pag-abot sa dakong adlaw sa Dios nga makagagahom sa tanan. 15-16Ug gitigom sa mga demonyo ang mga hari didto sa usa ka dapit nga gitawag sa pinulongang Hebreo ug Armagedon.
Miingon ang Ginoo, “Paminaw kamog maayo! Moabot ako sama sa pag-abot sa usa ka kawatan, nga walay masayod kon kanus-a. Bulahan ang tawo nga nagabantay ug nagasul-ob kanunay sa iyang bisti, aron sa akong pag-abot dili siya maglakaw nga hubo ug maulawan atubangan sa mga tawo!”
17Unya, gibubo sa ikapitong anghel ang sulod sa iyang yahong didto sa kahanginan. Ug nadungog ko nga adunay misinggit gikan sa trono didto sa templo, nga nagaingon, “Human na ang tanan!” 18Ug nagpangilat, nagdahunog, nagdalogdog ug naglinog ug kusog kaayo. Wala pa gayoy linog nga sama niadto kakusog gikan sa pagbuhat sa tawo. Mao gayod kadto ang pinakakusog nga linog! 19Ang inilang siyudad napikas sa tulo ka bahin, ug ang mga siyudad sa tanang nasod nagun-ob. Gituman sa Dios ang iyang saad ngadto sa mga tawo nga nagapuyo sa siyudad sa Babilonia. Mao kadto nga gipatagamtam kanila ang iyang kasuko ug silot. 20Nangahanaw ang tanang mga isla ug wala nay bukid nga makita. 21Ug dili kay kana lang, giulanan pa gayod ang mga tawo ug ice nga motimbang ug mga 50 ka kilo ang matag usa. Ug gipasipalahan sa mga tawo ang Dios tungod nianang katalagman nga hilabihan gayod.
