Joshua 6 – NIVUK & HLGN

New International Version – UK

Joshua 6:1-27

1Now the gates of Jericho were securely barred because of the Israelites. No-one went out and no-one came in.

2Then the Lord said to Joshua, ‘See, I have delivered Jericho into your hands, along with its king and its fighting men. 3March round the city once with all the armed men. Do this for six days. 4Make seven priests carry trumpets of rams’ horns in front of the ark. On the seventh day, march round the city seven times, with the priests blowing the trumpets. 5When you hear them sound a long blast on the trumpets, make the whole army give a loud shout; then the wall of the city will collapse and the army will go up, everyone straight in.’

6So Joshua son of Nun called the priests and said to them, ‘Take up the ark of the covenant of the Lord and make seven priests carry trumpets in front of it.’ 7And he ordered the army, ‘Advance! March round the city, with an armed guard going ahead of the ark of the Lord.’

8When Joshua had spoken to the people, the seven priests carrying the seven trumpets before the Lord went forwards, blowing their trumpets, and the ark of the Lord’s covenant followed them. 9The armed guard marched ahead of the priests who blew the trumpets, and the rear guard followed the ark. All this time the trumpets were sounding. 10But Joshua had commanded the army, ‘Do not give a war cry, do not raise your voices, do not say a word until the day I tell you to shout. Then shout!’ 11So he had the ark of the Lord carried round the city, circling it once. Then the army returned to camp and spent the night there.

12Joshua got up early the next morning and the priests took up the ark of the Lord. 13The seven priests carrying the seven trumpets went forwards, marching before the ark of the Lord and blowing the trumpets. The armed men went ahead of them and the rear guard followed the ark of the Lord, while the trumpets kept sounding. 14So on the second day they marched round the city once and returned to the camp. They did this for six days.

15On the seventh day, they got up at daybreak and marched round the city seven times in the same manner, except that on that day they circled the city seven times. 16The seventh time round, when the priests sounded the trumpet blast, Joshua commanded the army, ‘Shout! For the Lord has given you the city! 17The city and all that is in it are to be devoted6:17 The Hebrew term refers to the irrevocable giving over of things or persons to the Lord, often by totally destroying them; also in verses 18 and 21. to the Lord. Only Rahab the prostitute and all who are with her in her house shall be spared, because she hid the spies we sent. 18But keep away from the devoted things, so that you will not bring about your own destruction by taking any of them. Otherwise you will make the camp of Israel liable to destruction and bring trouble on it. 19All the silver and gold and the articles of bronze and iron are sacred to the Lord and must go into his treasury.’

20When the trumpets sounded, the army shouted, and at the sound of the trumpet, when the men gave a loud shout, the wall collapsed; so everyone charged straight in, and they took the city. 21They devoted the city to the Lord and destroyed with the sword every living thing in it – men and women, young and old, cattle, sheep and donkeys.

22Joshua said to the two men who had spied out the land, ‘Go into the prostitute’s house and bring her out and all who belong to her, in accordance with your oath to her.’ 23So the young men who had done the spying went in and brought out Rahab, her father and mother, her brothers and sisters and all who belonged to her. They brought out her entire family and put them in a place outside the camp of Israel.

24Then they burned the whole city and everything in it, but they put the silver and gold and the articles of bronze and iron into the treasury of the Lord’s house. 25But Joshua spared Rahab the prostitute, with her family and all who belonged to her, because she hid the men Joshua had sent as spies to Jericho – and she lives among the Israelites to this day.

26At that time Joshua pronounced this solemn oath: ‘Cursed before the Lord is the one who undertakes to rebuild this city, Jericho:

‘At the cost of his firstborn son

he will lay its foundations;

at the cost of his youngest

he will set up its gates.’

27So the Lord was with Joshua, and his fame spread throughout the land.

Ang Pulong Sang Dios

Josue 6:1-27

Ang Pagkalaglag sang Jerico

1Ginsiradhan gid sing maayo ang Jerico sang mga nagaestar didto tungod sang mga Israelinhon. Wala sing may makasulod ukon makaguwa nga mga tawo sa banwa. 2Nagsiling ang Ginoo kay Josue, “Ipasakop ko sa inyo ang Jerico pati ang iya hari kag mga soldado. 3Ikaw kag ang imo mga soldado maglibot sa banwa sing makaisa kada adlaw, sa sulod sang anom ka adlaw. 4Paunahon mo sa Kahon sang Kasugtanan ang pito ka pari nga ang kada isa sa ila may dala nga budyong. Sa ikapito nga adlaw, maglibot kamo sa banwa sing makapito ka beses, upod sa mga pari nga nagapatunog sang ila mga budyong. 5Kon mabatian na gani ninyo ang malawig nga tunog sang ila budyong, magsinggit kamo tanan sing tudo gid. Dayon mawasak ang pader sang banwa kag makasulod kamo tanan nga wala sing sablag.”

6Gani gintawag ni Josue nga anak ni Nun ang mga pari kag ginsilingan, “Dal-a ninyo ang Kahon sang Kasugtanan. Mag-una ang pito sa inyo nga ang kada isa may dala nga budyong.” 7Kag ginsilingan man niya ang mga tawo, “Maglakat na kamo. Libuti ninyo ang banwa. Ang iban nga mga soldado mag-una sa pito ka pari sa atubangan sang Kahon sang Ginoo.”

8Suno sa ginsiling ni Josue, nag-una ang pito ka pari sa Kahon sang Kasugtanan sang Ginoo kag ginapatunog nila ang ila mga budyong. 9Ang iban nga mga soldado nagauna sa sini nga mga pari, kag ang iban pa gid nagasunod sa Kahon. Wala gid sing untat ang pagtunog sang mga budyong. 10Pero ginsilingan ni Josue ang mga tawo nga indi magsinggit ukon maggahod kon indi pa siya magmando nga magsinggit. 11Suno sa ginsugo ni Josue, ginlibot nila sa banwa sing makaisa ang Kahon sang Ginoo. Pagkatapos nagbalik sila sa ila kampo kag didto nagtulog pagkagab-i.

12Pagkaaga, aga pa gid nga nagbangon si Josue. Gindala liwat sang mga pari ang Kahon sang Ginoo, 13kag ang pito sa ila nagauna gihapon sa Kahon sang Ginoo nga nagapatunog sang ila mga budyong. Kag amo man gihapon ang ginhimo sang mga soldado—ang iban sa ila sa una sang Kahon sang Ginoo kag ang iban sa likod, samtang padayon nga ginapatunog ang mga budyong. 14Sa sining ikaduha nga adlaw, ginlibot nila liwat sing makaisa ang banwa, kag pagkatapos, nagbalik sila sa ila kampo. Amo ato ang ila ginhimo sa sulod sang anom ka adlaw.

15Sang ikapito nga adlaw, nagbangon sila sang nagapamanagbanag pa lang kag naglibot sa banwa sing pito ka beses, sa amo man gihapon nga paagi. Amo lang ato nga adlaw nga naglibot sila sa banwa sing pito ka beses. 16Sa ikapito na nila nga paglibot, ginpatunog sang mga pari ang ila mga budyong kag ginsugo ni Josue ang mga tawo nga magsinggit. Kag nagsiling si Josue, “Ginahatag na sang Ginoo sa aton ini nga banwa! 17Ang bug-os nga banwa kag ang tanan nga ara dira laglagon sing bug-os bilang halad sa Ginoo. Si Rahab lang nga nagabaligya sang iya lawas kag ang bug-os niya nga panimalay ang pagaluwason tungod kay gintago niya ang aton mga espiya. 18Indi gid kamo magkuha sang bisan ano nga butang nga ginhalad na sing bug-os sa Ginoo. Kon magkuha kamo sang bisan ano, malaglag gid kamo, kag kamo ang mangin kabangdanan kon may kalaglagan nga mag-abot sa Israel. 19Ang tanan nga butang nga hinimo halin sa pilak, bulawan, saway, ukon salsalon iseparar para sa Ginoo, kag dapat ibutang ini sa talaguan sang manggad sang Ginoo.”

20Ginpatunog sang mga pari ang ila mga budyong, kag nagsinggit sing tudo ang mga Israelinhon sang nabatian nila ini. Nawasak gid ang mga pader sang banwa kag nagsalakay sila. Nakasulod sila nga wala sing sablag, kag gin-agaw nila ang banwa. 21Ginhalad nila sing bug-os sa Ginoo ang banwa paagi sa pagpamatay sang mga lalaki kag babayi, tigulang kag bata, kag pati mga baka, karnero, kanding kag mga asno.

22Ginsugo ni Josue ang duha ka tawo nga nagpang-espiya sa duta sang Jerico, “Kadtui ninyo ang balay sang babayi nga nagabaligya sang iya lawas, kag paguwaa ninyo siya kag ang bug-os niya nga panimalay suno sa inyo ginpromisa sa iya.”

23Gani naglakat sila nga duha kag gindala nila paguwa si Rahab, kaupod ang iya amay, iloy, mga utod kag ang tanan nga sakop sang iya panimalay. Ginpaguwa nila sila tanan kag ginpatiner sa guwa sang kampo sang Israel. 24Ginsunog nila ang bug-os nga banwa kag ang tanan nga ara dira luwas lang sa mga butang nga hinimo halin sa pilak, bulawan, saway, kag salsalon. Ginpanguha nila ini para ibutang sa talaguan sang manggad sang Ginoo. 25Pero ginluwas ni Josue si Rahab kag ang iya panimalay tungod kay gintago niya ang mga lalaki nga ginsugo ni Josue nga magpang-espiya sa Jerico. Hasta subong ang iya mga kaliwat nagaestar sa Israel.

26Sadto nga tion, ginpaandaman ni Josue ang mga Israelinhon: “Pakamalauton sang Ginoo ang bisan sin-o nga magtinguha sa pagpatindog liwat sang sini nga banwa sang Jerico. Ang magpatukod sang pundasyon sini mapatyan sang kamagulangan nga anak. Ang magpaobra sang mga puwertahan sini mapatyan sang kamanghuran nga anak.”

27Ang Ginoo nag-upod gid kay Josue, kag ang iya kabantog naglapnag sa bug-os nga duta.