Jesus goes to the Festival of Tabernacles
1After this, Jesus went around in Galilee. He did not want7:1 Some manuscripts not have authority to go about in Judea because the Jewish leaders there were looking for a way to kill him. 2But when the Jewish Festival of Tabernacles was near, 3Jesus’ brothers said to him, ‘Leave Galilee and go to Judea, so that your disciples there may see the works you do. 4No-one who wants to become a public figure acts in secret. Since you are doing these things, show yourself to the world.’ 5For even his own brothers did not believe in him.
6Therefore Jesus told them, ‘My time is not yet here; for you any time will do. 7The world cannot hate you, but it hates me because I testify that its works are evil. 8You go to the festival. I am not7:8 Some manuscripts not yet going up to this festival, because my time has not yet fully come.’ 9After he had said this, he stayed in Galilee.
10However, after his brothers had left for the festival, he went also, not publicly, but in secret. 11Now at the festival the Jewish leaders were watching for Jesus and asking, ‘Where is he?’
12Among the crowds there was widespread whispering about him. Some said, ‘He is a good man.’
Others replied, ‘No, he deceives the people.’ 13But no-one would say anything publicly about him for fear of the leaders.
Jesus teaches at the festival
14Not until halfway through the festival did Jesus go up to the temple courts and begin to teach. 15The Jews there were amazed and asked, ‘How did this man get such learning without having been taught?’
16Jesus answered, ‘My teaching is not my own. It comes from the one who sent me. 17Anyone who chooses to do the will of God will find out whether my teaching comes from God or whether I speak on my own. 18Whoever speaks on their own does so to gain personal glory, but he who seeks the glory of the one who sent him is a man of truth; there is nothing false about him. 19Has not Moses given you the law? Yet not one of you keeps the law. Why are you trying to kill me?’
20‘You are demon-possessed,’ the crowd answered. ‘Who is trying to kill you?’
21Jesus said to them, ‘I did one miracle, and you are all amazed. 22Yet, because Moses gave you circumcision (though actually it did not come from Moses, but from the patriarchs), you circumcise a boy on the Sabbath. 23Now if a boy can be circumcised on the Sabbath so that the law of Moses may not be broken, why are you angry with me for healing a man’s whole body on the Sabbath? 24Stop judging by mere appearances, but instead judge correctly.’
Division over who Jesus is
25At that point some of the people of Jerusalem began to ask, ‘Isn’t this the man they are trying to kill? 26Here he is, speaking publicly, and they are not saying a word to him. Have the authorities really concluded that he is the Messiah? 27But we know where this man is from; when the Messiah comes, no-one will know where he is from.’
28Then Jesus, still teaching in the temple courts, cried out, ‘Yes, you know me, and you know where I am from. I am not here on my own authority, but he who sent me is true. You do not know him, 29but I know him because I am from him and he sent me.’
30At this they tried to seize him, but no-one laid a hand on him, because his hour had not yet come. 31Still, many in the crowd believed in him. They said, ‘When the Messiah comes, will he perform more signs than this man?’
32The Pharisees heard the crowd whispering such things about him. Then the chief priests and the Pharisees sent temple guards to arrest him.
33Jesus said, ‘I am with you for only a short time, and then I am going to the one who sent me. 34You will look for me, but you will not find me; and where I am, you cannot come.’
35The Jews said to one another, ‘Where does this man intend to go that we cannot find him? Will he go where our people live scattered among the Greeks, and teach the Greeks? 36What did he mean when he said, “You will look for me, but you will not find me,” and “Where I am, you cannot come”?’
37On the last and greatest day of the festival, Jesus stood and said in a loud voice, ‘Let anyone who is thirsty come to me and drink. 38Whoever believes in me, as Scripture has said, rivers of living water will flow from within them.’7:37,38 Or me. And let anyone drink 38 who believes in me.’ As Scripture has said, ‘Out of him (or them) will flow rivers of living water.’ 39By this he meant the Spirit, whom those who believed in him were later to receive. Up to that time the Spirit had not been given, since Jesus had not yet been glorified.
40On hearing his words, some of the people said, ‘Surely this man is the Prophet.’
41Others said, ‘He is the Messiah.’
Still others asked, ‘How can the Messiah come from Galilee? 42Does not Scripture say that the Messiah will come from David’s descendants and from Bethlehem, the town where David lived?’ 43Thus the people were divided because of Jesus. 44Some wanted to seize him, but no-one laid a hand on him.
Unbelief of the Jewish leaders
45Finally the temple guards went back to the chief priests and the Pharisees, who asked them, ‘Why didn’t you bring him in?’
46‘No-one ever spoke the way this man does,’ the guards replied.
47‘You mean he has deceived you also?’ the Pharisees retorted. 48‘Have any of the rulers or of the Pharisees believed in him? 49No! But this mob that knows nothing of the law – there is a curse on them.’
50Nicodemus, who had gone to Jesus earlier and who was one of their own number, asked, 51‘Does our law condemn a man without first hearing him to find out what he has been doing?’
52They replied, ‘Are you from Galilee, too? Look into it, and you will find that a prophet does not come out of Galilee.’
[The earliest manuscripts and many other ancient witnesses do not have John 7:53–8:11. A few manuscripts include these verses, wholly or in part, after John 7:36, John 21:25, Luke 21:38 or Luke 24:53.]
53Then they all went home,
Jezus udaje się na Święto Namiotów
1Po tych wydarzeniach Jezus wędrował po Galilei. Nie chciał iść do Judei, ponieważ tamtejsi przywódcy chcieli Go zabić. 2A zbliżało się kolejne żydowskie święto—Święto Namiotów. 3Bracia Jezusa namawiali Go:
—Rusz się stąd i idź do Judei! Niech i Twoi uczniowie zobaczą cuda. 4Jeśli ktoś chce być sławny, nie może się kryć po kątach. Skoro naprawdę robisz takie rzeczy, niech Cię zobaczy cały świat.
5Mówili tak, bo nie wierzyli Mu. Jezus odpowiedział im jednak:
6—Mój czas jeszcze nie nadszedł, ale dla was każdy dzień jest dobry. 7Świat nie ma powodu, aby was nienawidzić. Mnie nienawidzi, bo ujawniam jego złe czyny. 8Idźcie więc na uroczystości. Ja na razie nie pójdę, bo jeszcze nie przyszła na Mnie pora.
9Tak im odpowiedział i sam został w Galilei. 10Gdy bracia udali się na święto, Jezus też tam przyszedł, ale nie jawnie. 11Tymczasem przywódcy szukali Go w czasie uroczystości i wypytywali o Niego. 12A wśród tłumów krążyły na Jego temat różne wieści.
—To wspaniały człowiek!—twierdzili jedni.
—Nieprawda! Manipuluje tłumem—mówili inni.
13Jednak ze strachu przed przywódcami nikt nie mówił o Nim publicznie.
Jezus naucza w czasie święta
14Mniej więcej w połowie wszystkich uroczystości Jezus wszedł do świątyni i zaczął otwarcie nauczać.
15—Skąd on tak dobrze zna Pisma?—nie mogli wyjść z podziwu przywódcy. —Przecież nie ma wykształcenia!
16—Ja nie głoszę własnej nauki, lecz słowo Boga, który Mnie posłał—odparł Jezus. 17—Ten, kto jest gotów wypełniać Jego wolę, rozpozna, czy to, co mówię, pochodzi od Boga, czy sam to wymyśliłem. 18Kto głosi własne poglądy, zabiega o uznanie dla siebie. Ale kto zabiega o uznanie dla tego, który go posłał, mówi prawdę i jest bez zarzutu. 19Czy Mojżesz nie zostawił wam przykazań? Jednak nikt z was ich nie przestrzega. Chcecie Mnie zabić?
20—Chyba oszalałeś! Kto chce cię zabić?—rozległy się głosy z tłumu.
21—Oburzacie się, że dokonałem jednego cudu w szabat—mówił dalej Jezus. 22—Mojżesz dał wam nakaz, aby dokonywać obrzezania, i już wasi przodkowie robili to nawet w szabat. 23Skoro więc w tym świętym dniu dokonuje się tej małej czynności, żeby przestrzegać Prawa Mojżesza, to dlaczego oburzacie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka? 24Nie oceniajcie po pozorach, ale bądźcie rzetelni w swoim osądzie.
Czy Jezus jest Mesjaszem?
25Niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili wtedy między sobą:
—To chyba ten, którego planują zabić? 26Dziwne, że teraz publicznie naucza i nie sprzeciwiają mu się. Może i nasi przywódcy doszli do wniosku, że on jest Mesjaszem? 27Ale przecież wiemy, skąd on pochodzi. Gdy zaś przyjdzie Mesjasz, nikt nie będzie tego wiedział.
28—Tak, znacie Mnie i wiecie, skąd jestem—zawołał podczas nauczania w świątyni Jezus. —Nie przyszedłem tu jednak z własnej inicjatywy. Posłał Mnie Ten, który jest prawdziwy, a którego wy nie znacie. 29Ja Go znam, ponieważ byłem z Nim i to On Mnie posłał.
30Wówczas przywódcy próbowali Go aresztować. Nikt jednak nie ośmielił się podnieść na Niego ręki, bo nie nadszedł jeszcze Jego czas. 31Wtedy wielu spośród zgromadzonych uwierzyło Mu.
—Czy można się spodziewać, że Mesjasz miałby uczynić więcej cudów niż On?—argumentowali.
32Faryzeusze dowiedzieli się, jakie nastroje panują wśród tłumów, i wspólnie z najwyższymi kapłanami wysłali strażników, aby aresztowali Jezusa. 33On jednak powiedział im:
—Jeszcze przez krótki czas będę z wami, a później wrócę do Tego, który Mnie do was posłał. 34Będziecie Mnie szukać, ale nie znajdziecie. Tam, dokąd idę, wy nie możecie pójść.
35—Dokąd on zamierza odejść, skoro mamy go nie znaleźć?—zastanawiali się między sobą. —Czyżby zamierzał udać się za granicę i nauczać pogan oraz naszych rodaków żyjących na emigracji? 36Co ma na myśli, mówiąc: „Będziecie Mnie szukać, ale nie znajdziecie” i „Tam, gdzie się udaję, wy nie możecie pójść”?
37W ostatnim, najważniejszym dniu święta Jezus zawołał do tłumów:
—Jeśli ktoś jest spragniony, niech przyjdzie do Mnie i pije. 38Jak mówi Pismo, jeśli ktoś uwierzy Mi, to z jego wnętrza wypłyną rzeki żywej wody.
39Mówił tak o Duchu Świętym, którego mieli otrzymać wierzący Mu. Duch bowiem nie był jeszcze zesłany, ponieważ Jezus nie został jeszcze otoczony chwałą. 40Słysząc te słowa, niektórzy z tłumu mówili:
—To na pewno prorok.
41—To jest Mesjasz!—twierdzili inni.
—Jak to? Mesjasz z Galilei?—mówili jeszcze inni. 42—Przecież Pismo mówi, że Mesjasz będzie potomkiem króla Dawida i będzie pochodził z Betlejem, jego rodzinnej miejscowości.
43Tak więc zdania ludzi były podzielone. 44Niektórzy chcieli Go nawet aresztować, ale nikt nie ośmielił się Go dotknąć.
Niewiara przywódców
45Strażnicy, którzy mieli zatrzymać Jezusa, wrócili więc do najwyższych kapłanów i faryzeuszy z pustymi rękami.
—Dlaczego nie przyprowadziliście go?—wołali przełożeni.
46—Nigdy jeszcze nie słyszeliśmy, żeby jakiś człowiek przemawiał tak jak On!—odpowiedzieli strażnicy.
47—Więc i was oszukał?—krzyczeli faryzeusze. 48—Czy słyszeliście, żeby ktoś z przełożonych lub faryzeuszy uwierzył Mu? 49A ten motłoch, który w ogóle nie zna Prawa Mojżesza, niech będzie przeklęty!
50Wtedy zabrał głos Nikodem, jeden z przywódców, który kiedyś odwiedził Jezusa.
51—Czy nasze Prawo zezwala na skazanie kogoś bez dokładnego przyjrzenia się jego czynom i zapewnienia oskarżonemu możliwości obrony?
52—A może i ty jesteś z Galilei?—odparli. —Sam sprawdź Pismo i przekonaj się, że stamtąd nie pochodził żaden prorok.
53Po tych słowach rozeszli się do domów.
