Job 5 – NIVUK & HLGN

New International Version – UK

Job 5:1-27

1‘Call if you will, but who will answer you?

To which of the holy ones will you turn?

2Resentment kills a fool,

and envy slays the simple.

3I myself have seen a fool taking root,

but suddenly his house was cursed.

4His children are far from safety,

crushed in court without a defender.

5The hungry consume his harvest,

taking it even from among thorns,

and the thirsty pant after his wealth.

6For hardship does not spring from the soil,

nor does trouble sprout from the ground.

7Yet man is born to trouble

as surely as sparks fly upwards.

8‘But if I were you, I would appeal to God;

I would lay my cause before him.

9He performs wonders that cannot be fathomed,

miracles that cannot be counted.

10He provides rain for the earth;

he sends water on the countryside.

11The lowly he sets on high,

and those who mourn are lifted to safety.

12He thwarts the plans of the crafty,

so that their hands achieve no success.

13He catches the wise in their craftiness,

and the schemes of the wily are swept away.

14Darkness comes upon them in the daytime;

at noon they grope as in the night.

15He saves the needy from the sword in their mouth;

he saves them from the clutches of the powerful.

16So the poor have hope,

and injustice shuts its mouth.

17‘Blessed is the one whom God corrects;

so do not despise the discipline of the Almighty.5:17 Hebrew Shaddai; here and throughout Job

18For he wounds, but he also binds up;

he injures, but his hands also heal.

19From six calamities he will rescue you;

in seven no harm will touch you.

20In famine he will deliver you from death,

and in battle from the stroke of the sword.

21You will be protected from the lash of the tongue,

and need not fear when destruction comes.

22You will laugh at destruction and famine,

and need not fear the wild animals.

23For you will have a covenant with the stones of the field,

and the wild animals will be at peace with you.

24You will know that your tent is secure;

you will take stock of your property and find nothing missing.

25You will know that your children will be many,

and your descendants like the grass of the earth.

26You will come to the grave in full vigour,

like sheaves gathered in season.

27‘We have examined this, and it is true.

So hear it and apply it to yourself.’

Ang Pulong Sang Dios

Job 5:1-27

1Job, bisan magpangayo ka pa sang bulig, wala sing may magbulig sa imo. Bisan ang mga anghel5:1 mga anghel: sa literal, mga balaan. indi magbulig sa imo. 2Ang kaakig kag kaimon nagapatay sa buang-buang nga tawo, nga wala sing kaalam. 3Sa akon naobserbaran, posible nga ang isa ka buang-buang nga tawo mag-uswag sa iya pangabuhi, pero gulpi lang nga pakamalauton sang Dios ang iya panimalay. 4Ang iya mga anak wala sing makadtuan nga makabulig sa ila,5:4 wala… ila: ukon, indi makaluwas sa katalagman. kag wala sing may magpangapin sa ila sa korte. 5Ang iya mga patubas, pati ang mga bunga sang iya mga tanom nga nagatubo sa tunukon nga mga kahoy-kahoy, ginapanguha sang gutom nga mga tawo. Kag ang iya manggad ginapanguha sang mga tawo nga uhaw sa mga pagkabutang. 6Ang kalisod kag kabudlayan wala nagatubo sa duta. 7Ang tawo amo ang nagadala sang kalisod sa iya kaugalingon, subong nga ang alipalok5:7 alipalok: sa English, sparks. nagalupad paibabaw halin sa kalayo.

8“Kon ako sa imo, madangop ako sa Dios kag ipresentar ko ang akon kahimtangan sa iya. 9Kay nagahimo siya sang makatilingala nga mga butang kag mga milagro nga indi matungkad kag indi maisip. 10Nagapadala siya sang ulan sa kalibutan kag ginapatubigan niya ang mga uma. 11Ginapataas niya ang mga kubos, kag ginaluwas ang mga nagakalisod. 12Ginaguba niya ang mga plano sang madaya nga mga tawo, agod indi sila magmadinalag-on. 13Ginadakop niya ang mga maalam sa ila pagkadayaon, kag ginatapna niya ang padihot sang mga dayaon. 14Ginadulman sila bisan adlaw, kag nagapangapkap sila nga daw gab-i bisan udtong-adlaw. 15Ginaluwas sang Dios ang mga imol sa kamatayon kag sa gamhanan nga mga tawo nga nagapigos sa ila. 16Gani may paglaom ang mga imol, pero ang mga malaot ginatapna sang Dios.

17“Bulahan ang tawo nga ginatadlong sang Dios ang iya pamatasan. Gani indi pagpakalaina ang pagdisiplina sang Makagagahom nga Dios sa imo. 18Kay ang iya ginapilas, iya man ginabulong; ang iya ginasakit, iya man ginaayo. 19Permi niya ikaw luwason sa kalamidad kag katalagman. 20Luwason niya ikaw sa kamatayon sa tion sang gutom ukon inaway. 21Protektaran niya ikaw sa pagpakalain sa imo sang iban, kag wala ka sing kahadlukan kon mag-abot ang kalaglagan. 22Kadlawan mo lang ang kalaglagan kag gutom, kag indi ka mahadlok sa talunon nga mga sapat, 23kay indi na ini mag-ano sa imo. Kag indi ka na mabudlayan magtanom sa imo batuhon nga uma. 24Makasiguro ka nga maayo ang kahimtangan sang imo panimalay, kag wala sing may madula sa imo kasapatan. 25Magadamo ang imo mga kaliwat pareho kadamo sang hilamon sa duta. 26Magakabuhi ka sing malawig, kag indi ka mapatay sa indi pa husto nga tion. 27Suno sa amon pag-usisa, matuod gid ini tanan. Gani pamatii ini kag iaplikar sa imo kabuhi.”