Not one is upright
1‘Go up and down the streets of Jerusalem,
look around and consider,
search through her squares.
If you can find but one person
who deals honestly and seeks the truth,
I will forgive this city.
2Although they say, “As surely as the Lord lives,”
still they are swearing falsely.’
3Lord, do not your eyes look for truth?
You struck them, but they felt no pain;
you crushed them, but they refused correction.
They made their faces harder than stone
and refused to repent.
4I thought, ‘These are only the poor;
they are foolish,
for they do not know the way of the Lord,
the requirements of their God.
5So I will go to the leaders
and speak to them;
surely they know the way of the Lord,
the requirements of their God.’
But with one accord they too had broken off the yoke
and torn off the bonds.
6Therefore a lion from the forest will attack them,
a wolf from the desert will ravage them,
a leopard will lie in wait near their towns
to tear to pieces any who venture out,
for their rebellion is great
and their backslidings many.
7‘Why should I forgive you?
Your children have forsaken me
and sworn by gods that are not gods.
I supplied all their needs,
yet they committed adultery
and thronged to the houses of prostitutes.
8They are well-fed, lusty stallions,
each neighing for another man’s wife.
9Should I not punish them for this?’
declares the Lord.
‘Should I not avenge myself
on such a nation as this?
10‘Go through her vineyards and ravage them,
but do not destroy them completely.
Strip off her branches,
for these people do not belong to the Lord.
11The people of Israel and the people of Judah
have been utterly unfaithful to me,’
declares the Lord.
12They have lied about the Lord;
they said, ‘He will do nothing!
No harm will come to us;
we will never see sword or famine.
13The prophets are but wind
and the word is not in them;
so let what they say be done to them.’
14Therefore this is what the Lord God Almighty says:
‘Because the people have spoken these words,
I will make my words in your mouth a fire
and these people the wood it consumes.
15People of Israel,’ declares the Lord,
‘I am bringing a distant nation against you –
an ancient and enduring nation,
a people whose language you do not know,
whose speech you do not understand.
16Their quivers are like an open grave;
all of them are mighty warriors.
17They will devour your harvests and food,
devour your sons and daughters;
they will devour your flocks and herds,
devour your vines and fig-trees.
With the sword they will destroy
the fortified cities in which you trust.
18‘Yet even in those days,’ declares the Lord, ‘I will not destroy you completely. 19And when the people ask, “Why has the Lord our God done all this to us?” you will tell them, “As you have forsaken me and served foreign gods in your own land, so now you will serve foreigners in a land not your own.”
20‘Announce this to the descendants of Jacob
and proclaim it in Judah:
21Hear this, you foolish and senseless people,
who have eyes but do not see,
who have ears but do not hear:
22Should you not fear me?’
declares the Lord.
‘Should you not tremble in my presence?
I made the sand a boundary for the sea,
an everlasting barrier it cannot cross.
The waves may roll, but they cannot prevail;
they may roar, but they cannot cross it.
23But these people have stubborn and rebellious hearts;
they have turned aside and gone away.
24They do not say to themselves,
“Let us fear the Lord our God,
who gives autumn and spring rains in season,
who assures us of the regular weeks of harvest.”
25Your wrongdoings have kept these away;
your sins have deprived you of good.
26‘Among my people are the wicked
who lie in wait like men who snare birds
and like those who set traps to catch people.
27Like cages full of birds,
their houses are full of deceit;
they have become rich and powerful
28and have grown fat and sleek.
Their evil deeds have no limit;
they do not seek justice.
They do not promote the case of the fatherless;
they do not defend the just cause of the poor.
29Should I not punish them for this?’
declares the Lord.
‘Should I not avenge myself
on such a nation as this?
30‘A horrible and shocking thing
has happened in the land:
31the prophets prophesy lies,
the priests rule by their own authority,
and my people love it this way.
But what will you do in the end?
Geen ontzag voor God
1‘Ren op en neer door elke straat in Jeruzalem, kijk of u ook maar één eerlijke en trouwe man kunt vinden! Zoek op elk plein en als u er één kunt vinden, zal Ik de stad niet verwoesten! 2Zelfs als zij mijn naam gebruiken om een eed te zweren, liegen zij nog.’
3Och Here, U wilt niets anders dan de waarheid. U hebt hen geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld. U hebt hen vernietigd, maar zij weigeren zich te bekeren van hun zonden. Zij zijn vastbesloten met keiharde gezichten geen berouw te tonen. 4Toen zei ik: ‘Maar wat kunnen wij verwachten van de armen die niets weten? Zij kennen Gods geboden niet. Hoe kunnen zij Hem dan gehoorzamen?’ 5Daarom zal ik naar hun invloedrijke leiders gaan en met hén spreken, want zij kennen Gods wegen en zijn eisen. Maar ook zij hadden God volledig de rug toegekeerd. 6‘Daarom zal een leeuw uit het woud hen aanvallen. De woestijnwolf zal hen vernietigen en een luipaard zal rond hun steden sluipen en ieder verscheuren die zich naar buiten waagt. Want hun zonden zijn haast ontelbaar, hun opstandigheid tegen Mij is groot. 7Hoe kan Ik u vergeven? Zelfs uw kinderen hebben zich van Mij afgekeerd en zweren bij goden die geen goden zijn. Ik voedde hen tot zij verzadigd waren, nergens hadden zij gebrek aan en als dank pleegden zij op grote schaal overspel en hielden zich op bij de bordelen van de stad. 8Zij zijn wellustige mannen die lonken naar de vrouw van hun naaste. 9Moet Ik hen daarvoor niet straffen? Zou Ik zoʼn volk nog sparen?’
10Loop tussen de wijnstokken door en vernietig ze! Maar laat een deel staan. Kap de wijnranken af, want zij zijn niet van de Here. 11‘De volken van Israël en Juda zijn Mij ontrouw geworden,’ zegt de Here. 12Zij hebben gelogen en zeiden: ‘Hij zal ons niet lastig vallen! Er zal niets met ons gebeuren! Er komt toch geen hongersnood en geen oorlog!’ 13‘Gods profeten,’ zeggen zij, ‘zijn windbuilen vol woorden die geen enkel goddelijk gezag hebben. Het oordeel dat zij aankondigen, zal op hun eigen hoofd terechtkomen, niet op het onze!’
14Daarom zegt de Here, de God van de hemelse legers: ‘Om dit soort gepraat zal Ik de woorden van de profeten veranderen in een laaiend vuur en deze mensen als stukken hout verbranden. 15Kijk Israël, Ik zal een ver land tegen u ten strijde laten trekken,’ zegt de Here, ‘een machtig, oud volk, waarvan u de taal niet begrijpt. 16Hun pijlen zijn dodelijk en al hun mannen zijn machtige helden. 17Zij zullen uw oogst verslinden en het brood van uw kinderen en ook uw schapen en runderen opeten. Ja, ook van uw druiven en vijgen zullen zij niets overlaten. Uw versterkte steden zullen zij met de grond gelijk maken, de steden waarop u vertrouwde. 18Zelfs dan zal Ik u niet volledig laten wegvagen,’ zegt de Here. 19‘En als het volk vraagt: “Waarom doet de Here, onze God, ons dit aan?” dan moet u antwoorden: “U wees Hem af en diende in uw eigen land vreemde goden, nu moet u in vreemde landen slaven zijn van buitenlanders.”
20Maak dit bekend aan Israël en Juda: 21“Luister, dom en ongevoelig volk: u hebt wel ogen, maar u ziet niet en oren, maar u hoort niet. 22Hebt u dan helemaal geen ontzag voor Mij?” vraagt de Here God. “Hoe kan het dat u niet eens beeft in mijn aanwezigheid? Ik bepaal de kustlijnen van de wereld als eeuwige grenzen, zodat de zeeën met hun geweld en bulderende golven die afscheidingen nooit kunnen overschrijden. Moet zoʼn God niet worden gevreesd en vereerd? 23-24 Maar mijn volk is koppig en opstandig, het heeft zich tegen Mij gekeerd en is weggelopen. Ook al geef Ik regen in de lente en de herfst en tijd voor de oogsten, toch heeft het geen ontzag voor Mij. 25Daarom heb Ik u deze zegeningen vanwege uw zonden afgenomen. 26Onder mijn volk bevinden zich slechte mensen die loeren op slachtoffers, als een jager die met netten vanuit een hinderlaag vogels vangt. Zij zetten vallen voor mensen. 27Als een mand, volgepropt met vogels, zo zijn hun huizen volgepropt met bedrog. En het resultaat? Zij zijn nu machtig en rijk, 28zien er keurig uit en zijn weldoorvoed. Hun slechtheid kent geen grenzen. Zij zijn onrechtvaardig tegenover de wezen en negeren de rechten van de armen. 29Moet Ik dan maar rustig afwachten en doen alsof er niets aan de hand is?” ’ vraagt de Here God. ‘Moet Ik zoʼn volk niet straffen?’ 30Er gebeuren vreselijke dingen in dit land: 31de priesters staan onder invloed van valse profeten en mijn volk vindt het wel best zo! Maar hun uiteindelijke lot staat vast.
