Promise of restoration
1While Jeremiah was still confined in the courtyard of the guard, the word of the Lord came to him a second time: 2‘This is what the Lord says, he who made the earth, the Lord who formed it and established it – the Lord is his name: 3“Call to me and I will answer you and tell you great and unsearchable things you do not know.” 4For this is what the Lord, the God of Israel, says about the houses in this city and the royal palaces of Judah that have been torn down to be used against the siege ramps and the sword 5in the fight with the Babylonians33:5 Or Chaldeans: “They will be filled with the dead bodies of the people I will slay in my anger and wrath. I will hide my face from this city because of all its wickedness.
6‘ “Nevertheless, I will bring health and healing to it; I will heal my people and will let them enjoy abundant peace and security. 7I will bring Judah and Israel back from captivity33:7 Or will restore the fortunes of Judah and Israel and will rebuild them as they were before. 8I will cleanse them from all the sin they have committed against me and will forgive all their sins of rebellion against me. 9Then this city will bring me renown, joy, praise and honour before all nations on earth that hear of all the good things I do for it; and they will be in awe and will tremble at the abundant prosperity and peace I provide for it.”
10‘This is what the Lord says: “You say about this place, ‘It is a desolate waste, without people or animals.’ Yet in the towns of Judah and the streets of Jerusalem that are deserted, inhabited by neither people nor animals, there will be heard once more 11the sounds of joy and gladness, the voices of bride and bridegroom, and the voices of those who bring thank-offerings to the house of the Lord, saying,
‘Give thanks to the Lord Almighty,
for the Lord is good;
his love endures for ever.’
For I will restore the fortunes of the land as they were before,” says the Lord.
12‘This is what the Lord Almighty says: “In this place, desolate and without people or animals – in all its towns there will again be pastures for shepherds to rest their flocks. 13In the towns of the hill country, of the western foothills and of the Negev, in the territory of Benjamin, in the villages around Jerusalem and in the towns of Judah, flocks will again pass under the hand of the one who counts them,” says the Lord.
14‘ “The days are coming,” declares the Lord, “when I will fulfil the good promise I made to the people of Israel and Judah.
15‘ “In those days and at that time
I will make a righteous Branch sprout from David’s line;
he will do what is just and right in the land.
16In those days Judah will be saved
and Jerusalem will live in safety.
This is the name by which it33:16 Or he will be called:
The Lord Our Righteous Saviour.”
17For this is what the Lord says: “David will never fail to have a man to sit on the throne of Israel, 18nor will the Levitical priests ever fail to have a man to stand before me continually to offer burnt offerings, to burn grain offerings and to present sacrifices.” ’
19The word of the Lord came to Jeremiah: 20‘This is what the Lord says: “If you can break my covenant with the day and my covenant with the night, so that day and night no longer come at their appointed time, 21then my covenant with David my servant – and my covenant with the Levites who are priests ministering before me – can be broken and David will no longer have a descendant to reign on his throne. 22I will make the descendants of David my servant and the Levites who minister before me as countless as the stars in the sky and as measureless as the sand on the seashore.” ’
23The word of the Lord came to Jeremiah: 24‘Have you not noticed that these people are saying, “The Lord has rejected the two kingdoms33:24 Or families he chose”? So they despise my people and no longer regard them as a nation. 25This is what the Lord says: “If I have not made my covenant with day and night and established the laws of heaven and earth, 26then I will reject the descendants of Jacob and David my servant and will not choose one of his sons to rule over the descendants of Abraham, Isaac and Jacob. For I will restore their fortunes33:26 Or will bring them back from captivity and have compassion on them.” ’
Ang mga Saad sa Pagpanalangin
1Samtang gipriso pa si Jeremias sulod sa hawanan sa mga guwardya sa palasyo, may gisulti ang Ginoo kaniya sa ikaduhang higayon. 2Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga naghimo ug nagpahimutang sa kalibotan—Ginoo ang iyang ngalan:
3“Panawag kanako kay tubagon ko ikaw. Ipadayag ko kanimo ang katingalahan ug sekretong mga butang nga wala mo pa masayri. 4Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nagaingon: Gipangguba ninyo ang mga balay sa Jerusalem ug ang palasyo sa hari sa Juda aron himuong depensa batok sa pagsulong sa mga kaaway. 5Walay kapuslanan ang pagsukol sa mga taga-Babilonia. Mapuno lang ang siyudad sa mga patayng lawas sa mga tawo nga akong laglagon tungod sa akong labihan nga kasuko kaninyo. Isalikway ko kini nga siyudad tungod sa labihan nga kadaotan niini.
6“Apan moabot ang panahon nga ayohon ko kini nga siyudad ug ang mga lumulupyo niini. Unya magkinabuhi sila nga mauswagon ug malinawon. 7Pabalikon ko ang mga taga-Israel ug mga taga-Juda sa ilang yuta,33:7 Pabalikon… sa ilang yuta: o, Ibalik ko ang maayo nga kahimtang sa mga taga-Israel ug mga taga-Juda. ug pabarogon ko pag-usab ang ilang mga lungsod ug ibalik sa ilang kahimtang sa una. 8Hinloan ko sila ug pasayloon sa tanang kalapasan ug sala nga ilang nahimo batok kanako. 9Kon mahitabo na kini, ang siyudad sa Jerusalem mohatag kanakog kadungganan, kalipay, ug pagdayeg. Ug ang kanasoran sa kalibotan mangurog sa kahadlok inigkadungog nila sa mga maayong butang nga ako unyang pagahimuon niini nga siyudad, ug sa kauswagan ug kalinaw nga ihatag ko unya niini.”
10Nagpadayon ang Ginoo sa pag-ingon, “Nagaingon kamo nga awaaw ang Juda ug Jerusalem ug wala nay mga tawo ug mga mananap nga nagpuyo niini. Apan moabot ang adlaw nga madungog na usab dinhi niining dapita 11ang mga kalipay ug kasadya. Madungog ang paglipay sa bag-ong kasal ug sa mga tawo nga nagadalag mga halad sa pagpasalamat ngadto sa templo sa Ginoo. Moingon sila, ‘Pasalamati ninyo ang Ginoo nga Makagagahom, kay maayo kaayo siya. Ang iyang gugma walay kataposan. Oo, maglipay ang mga tawo kay ibalik ko ang kanhing maayong kahimtang niini nga yuta.’ Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
12Mipadayon pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Niining awaaw nga yuta nga walay mga tawo ug kahayopan, aduna na unyay mga sabsabanan sa tanang mga lungsod diin dad-on sa mga magbalantay ang ilang mga karnero. 13Modaghan pag-usab ang ilang mga kahayopan diha sa mga lungsod nga anaa sa mga bukid, sa kabungtoran sa kasadpan,33:13 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. sa Negev, sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, ug sa mga lungsod sa Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
14“Moabot ang panahon nga tumanon ko ang tanang kaayohan nga gisaad ko sa katawhan sa Israel ug Juda. 15Nianang higayona, padumalahon ko ang usa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Buhaton niya ang matarong ug husto diha sa tibuok yuta. 16Maluwas ang taga-Juda nianang higayona ug magkinabuhi nga malinawon ang taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon na nga, ‘Ang Ginoo mao ang nagahatag kanatog kaluwasan.33:16 kaluwasan: o, pagkamatarong.’ ”
17Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Kanunayng adunay kaliwat si David nga maghari sa katawhan sa Israel. 18Ug kanunay usab nga adunay mga pari nga mga kaliwat ni Levi nga magaalagad kanako ug maghalad sa mga halad nga sinunog, mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, ug uban pang mga halad.”
19Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, 20“Naghimo akog kasabotan sa adlaw ug sa gabii nga mogawas sila sa ilang husto nga panahon; ug kini nga kasabotan dili na mausab. 21Sama usab niana ang akong kasabotan kang David nga akong alagad—aduna siyay kaliwat nga magahari kanunay. Ingon usab niana ang mga pari nga kaliwat ni Levi, magpadayon sila sa pag-alagad kanako. 22Padaghanon ko ang mga kaliwat ni David ug ang akong mga alagad nga mga Levita. Himuon ko silang sama kadaghan sa mga bitoon sa langit ug sa balas sa baybayon nga dili maihap.”
23Nagaingon pa gayod ang Ginoo kang Jeremias, 24“Wala ka ba makamatikod sa gipanulti sa mga tawo bahin sa akong katawhan? Nagaingon sila, ‘Gisalikway sa Ginoo ang duha ka gingharian nga iyang pinili.’ Busa gitamay nila ang akong katawhan ug wala na nila kini isipa nga usa ka nasod. 25Apan nagaingon ako nga maingon nga dili na mausab ang akong kasabotan sa adlaw ug sa gabii ug ang akong mga balaod sa kinaiyahan nga nagagahom sa langit ug yuta, 26dili usab mausab ang akong kasabotan sa mga kaliwat ni Jacob ug kang David nga akong alagad. Magpili akog hari gikan sa mga kaliwat ni David nga modumala sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, ug Jacob. Kaloy-an ko ang akong katawhan, ug ibalik ko sila sa ilang yuta ug sa ilang maayong kahimtang.”
