Comfort for God’s people
1Comfort, comfort my people,
says your God.
2Speak tenderly to Jerusalem,
and proclaim to her
that her hard service has been completed,
that her sin has been paid for,
that she has received from the Lord’s hand
double for all her sins.
3A voice of one calling:
‘In the wilderness prepare
the way for the Lord40:3 Or A voice of one calling in the wilderness: / ‘Prepare the way for the Lord;
make straight in the desert
a highway for our God.40:3 Hebrew; Septuagint make straight the paths of our God
4Every valley shall be raised up,
every mountain and hill made low;
the rough ground shall become level,
the rugged places a plain.
5And the glory of the Lord will be revealed,
and all people will see it together.
For the mouth of the Lord has spoken.’
6A voice says, ‘Cry out.’
And I said, ‘What shall I cry?’
‘All people are like grass,
and all their faithfulness is like the flowers of the field.
7The grass withers and the flowers fall,
because the breath of the Lord blows on them.
Surely the people are grass.
8The grass withers and the flowers fall,
but the word of our God endures for ever.’
9You who bring good news to Zion,
go up on a high mountain.
You who bring good news to Jerusalem,40:9 Or Zion, bringer of good news, / go up on a high mountain. / Jerusalem, bringer of good news
lift up your voice with a shout,
lift it up, do not be afraid;
say to the towns of Judah,
‘Here is your God!’
10See, the Sovereign Lord comes with power,
and he rules with a mighty arm.
See, his reward is with him,
and his recompense accompanies him.
11He tends his flock like a shepherd:
he gathers the lambs in his arms
and carries them close to his heart;
he gently leads those that have young.
12Who has measured the waters in the hollow of his hand,
or with the breadth of his hand marked off the heavens?
Who has held the dust of the earth in a basket,
or weighed the mountains on the scales
and the hills in a balance?
13Who can fathom the Spirit40:13 Or mind of the Lord,
or instruct the Lord as his counsellor?
14Whom did the Lord consult to enlighten him,
and who taught him the right way?
Who was it that taught him knowledge,
or showed him the path of understanding?
15Surely the nations are like a drop in a bucket;
they are regarded as dust on the scales;
he weighs the islands as though they were fine dust.
16Lebanon is not sufficient for altar fires,
nor its animals enough for burnt offerings.
17Before him all the nations are as nothing;
they are regarded by him as worthless
and less than nothing.
18With whom, then, will you compare God?
To what image will you liken him?
19As for an idol, a metalworker casts it,
and a goldsmith overlays it with gold
and fashions silver chains for it.
20A person too poor to present such an offering
selects wood that will not rot;
they look for a skilled worker
to set up an idol that will not topple.
21Do you not know?
Have you not heard?
Has it not been told you from the beginning?
Have you not understood since the earth was founded?
22He sits enthroned above the circle of the earth,
and its people are like grasshoppers.
He stretches out the heavens like a canopy,
and spreads them out like a tent to live in.
23He brings princes to naught
and reduces the rulers of this world to nothing.
24No sooner are they planted,
no sooner are they sown,
no sooner do they take root in the ground,
than he blows on them and they wither,
and a whirlwind sweeps them away like chaff.
25‘To whom will you compare me?
Or who is my equal?’ says the Holy One.
26Lift up your eyes and look to the heavens:
who created all these?
He who brings out the starry host one by one
and calls forth each of them by name.
Because of his great power and mighty strength,
not one of them is missing.
27Why do you complain, Jacob?
Why do you say, Israel,
‘My way is hidden from the Lord;
my cause is disregarded by my God’?
28Do you not know?
Have you not heard?
The Lord is the everlasting God,
the Creator of the ends of the earth.
He will not grow tired or weary,
and his understanding no-one can fathom.
29He gives strength to the weary
and increases the power of the weak.
30Even youths grow tired and weary,
and young men stumble and fall;
31but those who hope in the Lord
will renew their strength.
They will soar on wings like eagles;
they will run and not grow weary,
they will walk and not be faint.
Ang Paglipay sa mga Katawhan sang Dios
1Nagsiling ang Dios, “Lipaya ninyo kag pabaskuga ang akon katawhan. 2Hambali ninyo sing malulo ang katawhan sang Jerusalem. Ibalita sa ila nga tapos na ang ila pag-antos, kag ang ila mga sala napatawad na. Kay ginsilutan ko sila sing tuman sa tanan nila nga mga sala.” 3May nagawali sing mabaskog. Nagasiling siya sa mga tawo, “Ipreparar ninyo ang alagyan sa kamingawan para sa Ginoo. Tadlunga ang dalan nga pagaagyan sang aton Dios. 4Ang tagsa ka nalupyakan tampukan, kag ang tagsa ka bukid tapanon, pati ang mga lugar nga kudolkudol. 5Dayon igapahayag ang gamhanan nga presensya sang Ginoo, kag makita ini sang tanan nga katawhan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini.”
6May nagsiling sa akon, “Magwali ka!” Nagsabat ako, “Ano ang akon iwali?” Nagsiling siya, “Iwali nga ang tanan nga tawo pareho sang hilamon, kag ang ila pagkabantog pareho sang iya bulak. 7Ang hilamon nagakalaya kag ang iya bulak nagakahulog tungod kay ginahuyop ini sang hangin nga ginapadala sang Ginoo. Matuod nga ang tawo pareho sang hilamon. 8Ang hilamon nagakalaya kag ang iya bulak nagakahulog, pero ang pulong sang aton Dios nagapadayon sa gihapon.”
9Kamo nga nagadala sang maayong balita sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem, magsaka kamo sa mataas nga bukid, kag isugid ninyo sing mabaskog ang maayong balita. Indi kamo magkahadlok sa pagsugid. Hambali ninyo ang mga banwa sang Juda nga ara na ang ila Dios. 10Huo, nagaabot na ang Ginoong Dios nga may gahom, kag magahari siya nga gamhanan. Nagaabot siya nga dala ang balos nga para sa iya katawhan. 11Atipanon niya ang iya katawhan pareho sa pag-atipan sang manugbantay sa mga karnero: ginakugos niya ang mga bata sang mga karnero kag ginatuytuyan niya sing mahinalungon ang mga inang.
12Sin-o bala ang makasukob sang tubig sa dagat paagi sa iya kamot, ukon makatakos sang langit paagi sa iya pagdangaw sini? Sin-o bala ang makasulod sang tanan nga duta sa suludlan ukon makakilo sang mga bukid? 13Sin-o bala ang nakahibalo sang hunahuna sang Ginoo? Sin-o bala ang makatudlo sa iya kon ano ang iya dapat himuon? 14Sa kay sin-o bala siya nagpalaygay agod paintiendihon siya kag sin-o bala ang nagtudlo sa iya sang husto nga dalan? Sin-o bala ang nagtudlo sa iya sang kaalam ukon nagtuytoy sa iya sa pag-intiendi? Wala gid! 15Ang matuod, ang mga nasyon pareho gid lang sang isa ka tulo sa timba, ukon yab-ok sa kilohan. Para sa Dios, ang mga isla daw pareho lang kamag-an sa mga yab-ok. 16Ang mga kasapatan sa Lebanon indi makaigo nga ihalad para sa iya, kag ang mga kahoy sini indi makaigo nga igatong sa mga halad. 17Wala gid ang mga nasyon kon ikomparar sa iya. Para sa iya, baliwala ang mga nasyon. 18Gani sa kay sin-o bala ninyo ikomparar ang Dios? Ukon sa ano bala ninyo siya ipaanggid? 19Sa dios-dios bala nga ginahimo lang sang panday, kag ginahaklapan sang bulawan kag ginadekorasyunan sang pilak nga mga kadena? 20Ukon sa dios-dios bala nga kahoy nga matig-a nga indi dali maggabok, nga ginapahimo sang imol nga tawo bilang halad? Ginapahimo niya ini sa isa ka maayo nga panday agod indi matumba.
21Wala bala kamo makahibalo ukon makabati? Wala bala sing may nagsugid sa inyo kon paano ginhimo ang kalibutan? 22Ginhimo ini sang Dios nga nagapungko sa trono sa ibabaw sang kalibutan, kag ang katawhan sa idalom daw pareho lang kagagmay sa mga tibakla sa iya panulok. Ginhumlad niya ang langit nga daw sa kurtina. Ginhumlad niya ini nga daw sa tolda agod puy-an. 23Ginakuhaan niya sang gahom ang mga pangulo sa kalibutan kag ginpakawalay pulos sila. 24Pareho sila sa tanom nga bag-o lang gintusok, nga halos wala pa gani makapanggamot. Kag ginhuyop sila sang Ginoo kag nalaya sila, dayon ginpalid sila sang buhawi pareho sa upa.
25Nagsiling ang Balaan nga Dios, “Sa kay sin-o bala ninyo ako ipaanggid? May ara bala sang pareho sa akon?”
26Tangla kamo sa langit! Sin-o bala ang nagtuga sinang mga bituon? Ang nagtuga sina amo ang Dios nga nagapaguwa sa kada isa sa ila samtang ginatawag niya sila sa ila mga ngalan. Sa iya pagkagamhanan wala sing isa sa ila nga nadula. 27Kamo nga katawhan sang Israel nga mga kaliwat ni Jacob, ngaa bala nga nagareklamo kamo nga ang inyo mga plano40:27 plano: ukon, kabudlayan. kag kinamatarong ginabaliwala sang Dios? 28Wala bala kamo makahibalo ukon makabati nga ang Ginoo amo ang wala sing katapusan nga Dios nga nagtuga sang bug-os nga kalibutan?40:28 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. Wala siya ginakapoy ukon nagakaluya, kag wala sing may makatungkad sang iya hunahuna. 29Ginahatagan niya sang kusog ang mga maluya kag ang mga ginakapoy. 30Bisan ang mga pamatan-on ginakapoy, ukon nagakaluya, kag nagakatumba sila, 31pero ang mga nagasalig sa Ginoo makaangkon liwat sang kusog. Daw sa magalupad sila pareho sa agila; kon magdalagan sila indi sila pagkapuyon; kon maglakat sila indi sila pagluyahon.
