Isaiah 24 – NIVUK & HLGN

New International Version – UK

Isaiah 24:1-23

The Lord’s devastation of the earth

1See, the Lord is going to lay waste the earth

and devastate it;

he will ruin its face

and scatter its inhabitants –

2it will be the same

for priest as for people,

for the master as for his servant,

for the mistress as for her servant,

for seller as for buyer,

for borrower as for lender,

for debtor as for creditor.

3The earth will be completely laid waste

and totally plundered.

The Lord has spoken this word.

4The earth dries up and withers,

the world languishes and withers,

the heavens languish with the earth.

5The earth is defiled by its people;

they have disobeyed the laws,

violated the statutes

and broken the everlasting covenant.

6Therefore a curse consumes the earth;

its people must bear their guilt.

Therefore earth’s inhabitants are burned up,

and very few are left.

7The new wine dries up and the vine withers;

all the merrymakers groan.

8The joyful tambourines are stilled,

the noise of the revellers has stopped,

the joyful harp is silent.

9No longer do they drink wine with a song;

the beer is bitter to its drinkers.

10The ruined city lies desolate;

the entrance to every house is barred.

11In the streets they cry out for wine;

all joy turns to gloom,

all joyful sounds are banished from the earth.

12The city is left in ruins,

its gate is battered to pieces.

13So will it be on the earth

and among the nations,

as when an olive tree is beaten,

or as when gleanings are left after the grape harvest.

14They raise their voices, they shout for joy;

from the west they acclaim the Lord’s majesty.

15Therefore in the east give glory to the Lord;

exalt the name of the Lord, the God of Israel,

in the islands of the sea.

16From the ends of the earth we hear singing:

‘Glory to the Righteous One.’

But I said, ‘I waste away, I waste away!

Woe to me!

The treacherous betray!

With treachery the treacherous betray!’

17Terror and pit and snare await you,

people of the earth.

18Whoever flees at the sound of terror

will fall into a pit;

whoever climbs out of the pit

will be caught in a snare.

The floodgates of the heavens are opened,

the foundations of the earth shake.

19The earth is broken up,

the earth is split asunder,

the earth is violently shaken.

20The earth reels like a drunkard,

it sways like a hut in the wind;

so heavy upon it is the guilt of its rebellion

that it falls – never to rise again.

21In that day the Lord will punish

the powers in the heavens above

and the kings on the earth below.

22They will be herded together

like prisoners bound in a dungeon;

they will be shut up in prison

and be punished24:22 Or released after many days.

23The moon will be dismayed,

the sun ashamed;

for the Lord Almighty will reign

on Mount Zion and in Jerusalem,

and before its elders – with great glory.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 24:1-23

Pagasilutan sang Dios ang Kalibutan

1Pamati! Laglagon sang Ginoo ang kalibutan24:1 ang kalibutan: ukon, ang duta sang Canaan kag ang mga lugar sa palibot sini. hasta nga indi na ini mapuslan, kag laptahon niya ang mga pumuluyo sini. 2Isa lang ang dangatan sang tanan—pari ukon pumuluyo, agalon ukon suluguon, manugbaligya ukon manugbakal, manugpautang ukon manug-utang. 3Malaglag gid sing bug-os ang kalibutan kag magakalaubos ang mga butang diri. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini. 4Magamala kag magatig-a ang duta. Magaluya ang mga tawo sa bug-os nga kalibutan, pati ang dungganon nga mga tawo. 5Ginhigkuan ang kalibutan sang mga pumuluyo sini, tungod nga wala nila gintuman ang mga kasuguan kag mga pagsulundan sang Dios. Ginlapas nila ang wala sing katapusan nga kasugtanan sang Dios sa ila. 6Gani pakamalauton sang Dios ang kalibutan, kag magapanabat ang mga pumuluyo sini tungod sa ila mga sala. Sunugon sila, kag diutay lang ang mabilin sa ila. 7Magakalaya ang mga ubas, kag maubos ang duga sang ubas. Magapangasubo ang mga nagakalipay, 8kag indi na mabatian ang masadya nga tinukar sang mga tamborin kag mga arpa, kag ang paghinugyaw sang mga tawo nga nagaselebrar. 9Wala na sing kinanta sa ila pag-ininom, kag ang ilimnon mangin mapait. 10Mawasak ang siyudad kag indi na mapuslan. Siraduhon ang puwertahan sang kada balay agod wala sing may makasulod. 11Magasininggit ang mga tawo sa karsada, nga nagapangayo sang bino. Ang ila kalipay bayluhan sang kasubo. Wala na sing kinalipay sa kalibutan. 12Ang siyudad magapabilin nga guba, nga wasak ang mga puwertahan sini. 13Diutay na lang nga tawo ang mabilin sa tanan nga nasyon sa kalibutan, pareho sa olibo ukon ubas matapos nga gindugos. 14Ang mga tawo nga magkalabilin magahinugyaw sa kalipay. Ang ara sa nakatundan magabantala sang pagkagamhanan sang Ginoo. 15Gani ang mga tawo sa sidlangan kag sa mga lugar nga malapit sa dagat24:15 mga lugar nga malapit sa dagat: ukon, mga isla; ukon, malayo nga mga lugar. dapat magdayaw sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 16Mabatian bisan sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan nga nagakanta sang, “Dayawon ang Matarong nga Dios!”

Pero kaluluoy ako! Nagapalangluya na ako! Kay padayon gihapon ang pagluib sang mga traidor nga tawo. 17Kamo nga mga katawhan sang kalibutan, nagahulat sa inyo ang kahadlok, buho, kag siod. 18Ang magapalagyo sa kahadlok mahulog sa buho, kag ang magguwa sa buho masiod.

Magaulan sing mabaskog, kag magatay-og ang pundasyon sang kalibutan. 19Magalitik ang duta, kag mapihak ini. 20Daw sa magaduling-duling ini pareho sa hubog. Magauyog-uyog ini pareho sa payag nga ginahuyop sang hangin. Mabug-atan ini tungod sa sala, kag malaglag kag indi na makabangon liwat.

21Sa sina nga tion, silutan sang Ginoo ang gamhanan nga mga tinuga sa langit,24:21 gamhanan nga mga tinuga sa langit: ukon, mga soldado sa mataas nga mga lugar. kag ang mga hari sa kalibutan. 22Tipunon sila tanan sa buho pareho sa mga priso. Prisohon sila, kag sa ulihi silutan. 23Magadulom ang adlaw kag bulan kay magahari ang Ginoo nga Makagagahom sa Bukid sang Zion, sa Jerusalem. Kag didto mapahayag ang iya gahom sa atubangan sang mga manugdumala sang iya katawhan.