Ezekiel 14 – NIVUK & HLGN

New International Version – UK

Ezekiel 14:1-23

Idolaters condemned

1Some of the elders of Israel came to me and sat down in front of me. 2Then the word of the Lord came to me: 3‘Son of man, these men have set up idols in their hearts and put wicked stumbling-blocks before their faces. Should I let them enquire of me at all? 4Therefore speak to them and tell them, “This is what the Sovereign Lord says: when any of the Israelites set up idols in their hearts and put a wicked stumbling-block before their faces and then go to a prophet, I the Lord will answer them myself in keeping with their great idolatry. 5I will do this to recapture the hearts of the people of Israel, who have all deserted me for their idols.”

6‘Therefore say to the people of Israel, “This is what the Sovereign Lord says: repent! Turn from your idols and renounce all your detestable practices!

7‘ “When any of the Israelites or any foreigner residing in Israel separate themselves from me and set up idols in their hearts and put a wicked stumbling-block before their faces and then go to a prophet to enquire of me, I the Lord will answer them myself. 8I will set my face against them and make them an example and a byword. I will remove them from my people. Then you will know that I am the Lord.

9‘ “And if the prophet is enticed to utter a prophecy, I the Lord have enticed that prophet, and I will stretch out my hand against him and destroy him from among my people Israel. 10They will bear their guilt – the prophet will be as guilty as the one who consults him. 11Then the people of Israel will no longer stray from me, nor will they defile themselves anymore with all their sins. They will be my people, and I will be their God, declares the Sovereign Lord.” ’

Jerusalem’s judgment inescapable

12The word of the Lord came to me: 13‘Son of man, if a country sins against me by being unfaithful and I stretch out my hand against it to cut off its food supply and send famine upon it and kill its people and their animals, 14even if these three men – Noah, Daniel14:14 Or Danel, a man of renown in ancient literature; also in verse 20 and Job – were in it, they could save only themselves by their righteousness, declares the Sovereign Lord.

15‘Or if I send wild beasts through that country and they leave it childless and it becomes desolate so that no-one can pass through it because of the beasts, 16as surely as I live, declares the Sovereign Lord, even if these three men were in it, they could not save their own sons or daughters. They alone would be saved, but the land would be desolate.

17‘Or if I bring a sword against that country and say, “Let the sword pass throughout the land,” and I kill its people and their animals, 18as surely as I live, declares the Sovereign Lord, even if these three men were in it, they could not save their own sons or daughters. They alone would be saved.

19‘Or if I send a plague into that land and pour out my wrath on it through bloodshed, killing its people and their animals, 20as surely as I live, declares the Sovereign Lord, even if Noah, Daniel and Job were in it, they could save neither son nor daughter. They would save only themselves by their righteousness.

21‘For this is what the Sovereign Lord says: how much worse will it be when I send against Jerusalem my four dreadful judgments – sword and famine and wild beasts and plague – to kill its men and their animals! 22Yet there will be some survivors – sons and daughters who will be brought out of it. They will come to you, and when you see their conduct and their actions, you will be consoled regarding the disaster I have brought on Jerusalem – every disaster I have brought on it. 23You will be consoled when you see their conduct and their actions, for you will know that I have done nothing in it without cause, declares the Sovereign Lord.’

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 14:1-23

Ang Pagsimba sang mga Manugdumala sang Israel sa mga Dios-dios

1Isa ka tion, nagkadto sa akon ang mga manugdumala sang Israel kag nagpungko sa akon atubangan sa pagpangayo sang mensahi halin sa Ginoo. 2Nagsiling ang Ginoo sa akon, 3“Tawo, ina sila nagapakamahal sang ila mga dios-dios nga amo ang nagadala sa ila sa pagpakasala, gani ngaa tugutan ko sila nga magpangayo sang mensahi halin sa akon? 4Karon, silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Ang bisan sin-o nga Israelinhon nga magpakamahal sang iya mga dios-dios nga magadala sa iya sa pagpakasala kag magpangayo sang mensahi sa propeta, ako, ang Ginoo, amo mismo ang magsabat sa iya paagi sa silot suno sa kadamuon sang iya mga dios-dios. 5Himuon ko ini agod magbalik sa akon ang tanan nga Israelinhon nga nagpalayo sa akon tungod sa ila mga dios-dios.

6“Gani karon, silinga ang katawhan sang Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Maghinulsol kamo kag isikway ang inyo mga dios-dios, kag bayai ang tanan ninyo nga makangilil-ad nga mga binuhatan. 7Ang bisan sin-o nga Israelinhon ukon indi Israelinhon nga nagaestar sa Israel, nga magbiya sa akon kag magpakamahal sang iya mga dios-dios nga magadala sa iya sa pagpakasala, kag magpangayo siya sang mensahi sa akon paagi sa propeta, ako, ang Ginoo, amo mismo ang magsabat sa iya paagi sa silot. 8Kontrahon ko siya kag himuon nga isa ka paandam sa mga tawo, kag pagaestoryahan nila siya. Iseparar ko siya sa akon katawhan. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.

9“Pero kon ang isa ka propeta naganyat nga maghatag sa sina nga tawo sang mensahi halin sa akon, ini tungod kay ako, ang Ginoo, amo ang nagganyat sa iya. Silutan ko siya kag dulaon sa akon katawhan nga mga Israelinhon. 10Pareho nga silutan ang ina nga propeta kag ang tawo nga nagapangayo sa iya sang mensahi. 11Himuon ko ini agod indi na magbiya sa akon ang mga Israelinhon, kag indi na nila paghigkuan ang ila kaugalingon paagi sa pagpakasala. Mangin akon sila nga katawhan, kag ako mangin ila Dios. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

12Nagsiling ang Ginoo sa akon, 13“Tawo, kon makasala gani sa akon ang mga pumuluyo sang isa ka nasyon paagi sa pagluib sa akon, silutan ko sila, kag kuhaon ko ang ginahalinan sang ila pagkaon. Padal-an ko sila sang gutom agod magkalamatay sila kag ang ila mga kasapatan. 14Bisan ara pa dira si Noe, si Daniel, kag si Job, sila lang ang maluwas tungod sang ila pagkamatarong. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.

15“Ukon halimbawa, padal-an ko sang mapintas nga mga sapat ang ina nga nasyon sa pagpamatay sang iya mga pumuluyo, kag mangin mamingaw ina nga lugar kag wala na sing may mag-agi dira tungod sa kahadlok sa mapintas nga mga sapat. 16Bisan ara pa dira atong tatlo ka tawo, ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga indi nila maluwas bisan ang ila mga anak, kundi ang ila lang kaugalingon. Kag ang amo nga nasyon mangin mamingaw.

17“Ukon halimbawa, padal-an ko sang inaway ang ina nga nasyon sa pagpamatay sang iya mga pumuluyo kag mga kasapatan. 18Bisan ara pa dira atong tatlo ka tawo, ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga indi gid nila maluwas bisan ang ila mga anak, kundi ang ila lang kaugalingon.

19“Ukon halimbawa, sa akon kaakig padal-an ko sang balatian ang ina nga nasyon sa pagpamatay sang iya mga pumuluyo kag mga kasapatan. 20Bisan ara pa dira si Noe, si Daniel kag si Job, ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga indi gid nila maluwas bisan ang ila mga anak, kundi ang ila lang kaugalingon tungod sang ila pagkamatarong.

21“Sa pagkamatuod, ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga kaluluoy ang Jerusalem kon padal-an ko na ini sang apat ka mabug-at nga mga silot—inaway, gutom, mapintas nga mga sapat, kag mga balatian—nga magapatay sa iya mga pumuluyo kag mga kasapatan. 22Pero may mabilin nga buhi sa ila, kag pagadal-on sila diri sa Babilonia agod isimpon sa inyo bilang mga bihag. Makita ninyo kon daw ano kalaot ang ila pagginawi kag ang ila mga ginahimo, kag madula ang kalain sang inyo buot sa akon pagsilot sa Jerusalem. 23Huo, madula ang kalain sang inyo buot kon makita ninyo ang ila pagginawi kag ang ila mga ginahimo, kag mareyalisar ninyo nga may rason gali kon ngaa ginhimo ko ato sa Jerusalem. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”