1This is what the Lord says:
‘For three sins of Moab,
even for four, I will not relent.
Because he burned to ashes
the bones of Edom’s king,
2I will send fire on Moab
that will consume the fortresses of Kerioth.2:2 Or of her cities
Moab will go down in great tumult
amid war cries and the blast of the trumpet.
3I will destroy her ruler
and kill all her officials with him,’
says the Lord.
4This is what the Lord says:
‘For three sins of Judah,
even for four, I will not relent.
Because they have rejected the law of the Lord
and have not kept his decrees,
because they have been led astray by false gods,2:4 Or by lies
the gods2:4 Or lies their ancestors followed,
5I will send fire on Judah
that will consume the fortresses of Jerusalem.’
Judgment on Israel
6This is what the Lord says:
‘For three sins of Israel,
even for four, I will not relent.
They sell the innocent for silver,
and the needy for a pair of sandals.
7They trample on the heads of the poor
as on the dust of the ground
and deny justice to the oppressed.
Father and son use the same girl
and so profane my holy name.
8They lie down beside every altar
on garments taken in pledge.
In the house of their god
they drink wine taken as fines.
9‘Yet I destroyed the Amorites before them,
though they were tall as the cedars
and strong as the oaks.
I destroyed their fruit above
and their roots below.
10I brought you up out of Egypt
and led you for forty years in the wilderness
to give you the land of the Amorites.
11‘I also raised up prophets from among your children
and Nazirites from among your youths.
Is this not true, people of Israel?’
declares the Lord.
12‘But you made the Nazirites drink wine
and commanded the prophets not to prophesy.
13‘Now then, I will crush you
as a cart crushes when loaded with grain.
14The swift will not escape,
the strong will not muster their strength,
and the warrior will not save his life.
15The archer will not stand his ground,
the fleet-footed soldier will not get away,
and the horseman will not save his life.
16Even the bravest warriors
will flee naked on that day,’
declares the Lord.
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เนื่องจากโมอับทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง
เราจึงไม่หายโกรธ
เพราะเขาเผากระดูกกษัตริย์เอโดม
ราวกับจะให้เป็นปูน
2เราจะส่งไฟมายังโมอับ
ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเคริโอท2:2 หรือของเมืองต่างๆ ของเขา
โมอับจะล่มจมท่ามกลางความโกลาหลวุ่นวาย
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องออกศึกและเสียงแตรดังสนั่น
3เราจะทำลายผู้ปกครอง
และฆ่าบรรดาข้าราชบริพารไปพร้อมกับเขาด้วย”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
4องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เนื่องจากยูดาห์ทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง
เราจึงไม่หายโกรธ
เพราะเขาละทิ้งบทบัญญัติขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และไม่ได้ประพฤติตามกฎหมายของพระองค์
เพราะพระเท็จเทียมทั้งหลายได้ชักนำพวกเขาให้หลงเตลิดไป
บรรดาพระ2:4 หรือคำมุสาต่างๆซึ่งบรรพบุรุษของเขาหลงตามไป
5เราจะส่งไฟมายังยูดาห์
ซึ่งจะเผาผลาญป้อมต่างๆ ของเยรูซาเล็ม”
คำพิพากษาอิสราเอล
6องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เนื่องจากอิสราเอลทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง
เราจึงไม่หายโกรธ
เขาขายผู้ชอบธรรมแลกกับเงิน
และขายคนขัดสนแลกกับรองเท้าคู่เดียว
7เขาเหยียบย่ำศีรษะของผู้ยากไร้
เหมือนเดินย่ำฝุ่น
และไม่ยอมให้ความยุติธรรมแก่ผู้ถูกกดขี่
พ่อลูกเข้าหาผู้หญิงคนเดียวกัน
เป็นเหตุให้นามอันศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกลบหลู่ดูหมิ่น
8เขาเอนตัวลงนอนข้างแท่นบูชาทุกแท่น
สวมเสื้อผ้าที่ยึดมาเป็นของประกัน
และเขาดื่มเหล้าองุ่นซึ่งยึดมาเป็นค่าปรับ
ในวิหารพระของเขา
9“เราได้ทำลายชาวอาโมไรต์ต่อหน้าเขา
ทั้งๆ ที่อาโมไรต์สูงตระหง่านเหมือนสนซีดาร์
และแข็งแกร่งเหมือนต้นโอ๊ก
เราทำลายผลซึ่งอยู่ข้างบน
และรากเหง้าซึ่งอยู่ข้างล่าง
10เราพาเจ้าออกมาจากอียิปต์
และนำเจ้าผ่านถิ่นกันดารตลอดสี่สิบปี
เพื่อยกดินแดนของชาวอาโมไรต์ให้แก่เจ้า
11“ทั้งเราได้ตั้งบุตรชายบางคนของพวกเจ้าให้เป็นผู้เผยพระวจนะ
และเลือกสรรคนหนุ่มบางคนของพวกเจ้าให้เป็นนาศีร์
นี่เป็นความจริงไม่ใช่หรือ ประชากรอิสราเอลเอ๋ย?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12“แต่เจ้าก็บังคับให้นาศีร์ดื่มเหล้าองุ่น
และสั่งผู้เผยพระวจนะไม่ให้เผยพระวจนะ
13“ฉะนั้นบัดนี้เราจะขยี้เจ้า
เหมือนเกวียนที่บรรทุกข้าวเต็มบดขยี้
14คนที่ว่องไวจะหนีไม่พ้น
คนที่แข็งแรงจะไม่อาจฮึดสู้
และนักรบก็จะเอาชีวิตไม่รอด
15พลธนูจะไม่อาจยืนหยัดอยู่ได้
ทหารราบจะหนีไปไม่พ้น
และพลม้าจะเอาชีวิตไม่รอด
16แม้แต่นักรบกล้าหาญที่สุด
ก็จะหนีตัวล่อนจ้อนไปในวันนั้น”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
