Hezekiah celebrates the Passover
1Hezekiah sent word to all Israel and Judah and also wrote letters to Ephraim and Manasseh, inviting them to come to the temple of the Lord in Jerusalem and celebrate the Passover to the Lord, the God of Israel. 2The king and his officials and the whole assembly in Jerusalem decided to celebrate the Passover in the second month. 3They had not been able to celebrate it at the regular time because not enough priests had consecrated themselves and the people had not assembled in Jerusalem. 4The plan seemed right both to the king and to the whole assembly. 5They decided to send a proclamation throughout Israel, from Beersheba to Dan, calling the people to come to Jerusalem and celebrate the Passover to the Lord, the God of Israel. It had not been celebrated in large numbers according to what was written.
6At the king’s command, couriers went throughout Israel and Judah with letters from the king and from his officials, which read:
‘People of Israel, return to the Lord, the God of Abraham, Isaac and Israel, that he may return to you who are left, who have escaped from the hand of the kings of Assyria. 7Do not be like your parents and your fellow Israelites, who were unfaithful to the Lord, the God of their ancestors, so that he made them an object of horror, as you see. 8Do not be stiff-necked, as your ancestors were; submit to the Lord. Come to his sanctuary, which he has consecrated for ever. Serve the Lord your God, so that his fierce anger will turn away from you. 9If you return to the Lord, then your fellow Israelites and your children will be shown compassion by their captors and will return to this land, for the Lord your God is gracious and compassionate. He will not turn his face from you if you return to him.’
10The couriers went from town to town in Ephraim and Manasseh, as far as Zebulun, but people scorned and ridiculed them. 11Nevertheless, some from Asher, Manasseh and Zebulun humbled themselves and went to Jerusalem. 12Also in Judah the hand of God was on the people to give them unity of mind to carry out what the king and his officials had ordered, following the word of the Lord.
13A very large crowd of people assembled in Jerusalem to celebrate the Festival of Unleavened Bread in the second month. 14They removed the altars in Jerusalem and cleared away the incense altars and threw them into the Kidron Valley.
15They slaughtered the Passover lamb on the fourteenth day of the second month. The priests and the Levites were ashamed and consecrated themselves and brought burnt offerings to the temple of the Lord. 16Then they took up their usual positions as prescribed in the Law of Moses the man of God. The priests splashed against the altar the blood handed to them by the Levites. 17Since many in the crowd had not consecrated themselves, the Levites had to kill the Passover lambs for all those who were not ceremonially clean and could not consecrate their lambs30:17 Or consecrate themselves to the Lord. 18Although most of the many people who came from Ephraim, Manasseh, Issachar and Zebulun had not purified themselves, yet they ate the Passover, contrary to what was written. But Hezekiah prayed for them, saying, ‘May the Lord, who is good, pardon everyone 19who sets their heart on seeking God – the Lord, the God of their ancestors – even if they are not clean according to the rules of the sanctuary.’ 20And the Lord heard Hezekiah and healed the people.
21The Israelites who were present in Jerusalem celebrated the Festival of Unleavened Bread for seven days with great rejoicing, while the Levites and priests praised the Lord every day with resounding instruments dedicated to the Lord.30:21 Or priests sang to the Lord every day, accompanied by the Lord’s instruments of praise
22Hezekiah spoke encouragingly to all the Levites, who showed good understanding of the service of the Lord. For the seven days they ate their assigned portion and offered fellowship offerings and praised30:22 Or and confessed their sins to the Lord, the God of their ancestors.
23The whole assembly then agreed to celebrate the festival seven more days; so for another seven days they celebrated joyfully. 24Hezekiah king of Judah provided a thousand bulls and seven thousand sheep and goats for the assembly, and the officials provided them with a thousand bulls and ten thousand sheep and goats. A great number of priests consecrated themselves. 25The entire assembly of Judah rejoiced, along with the priests and Levites and all who had assembled from Israel, including the foreigners who had come from Israel and also those who resided in Judah. 26There was great joy in Jerusalem, for since the days of Solomon son of David king of Israel there had been nothing like this in Jerusalem. 27The priests and the Levites stood to bless the people, and God heard them, for their prayer reached heaven, his holy dwelling-place.
Ang Pagpreparar para sa Piesta sang Paglabay sang Anghel
1Karon, nagpadala si Hezekia sang mensahi sa tanan nga katawhan sang Israel kag Juda, pati na sa katawhan sang Efraim kag Manase. Gin-imbitar niya sila sa pagkadto sa templo sang Ginoo sa pagselebrar sang Piesta sang Paglabay sang Anghel bilang pagpadungog sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 2Nagdesisyon si Haring Hezekia kag ang iya mga opisyal, kag ang bug-os nga katilingban sang Jerusalem, nga saulugon ang Piesta sang Paglabay sang Anghel sa ikaduha nga bulan. 3Dapat kuntani nga saulugon ang ini nga piesta sa nahauna nga bulan, pero diutay lang ang mga pari nga nagpakatinlo sa sina nga tion kag wala makatipon ang mga tawo sa Jerusalem.
4Ining plano sa pagselebrar sang piesta nagustuhan sang hari kag sang bug-os nga katilingban, 5gani naghatag sila sang pahibalo sa bug-os nga Israel, halin sa Beersheba hasta sa Dan, nga magkadto ang mga tawo sa Jerusalem sa pagselebrar sang Piesta sang Paglabay sang Anghel bilang pagpadungog sa Ginoo, ang Dios sang Israel. Sang nagliligad nga mga selebrasyon, diutay lang ang nagatambong, pero indi dapat amo ini suno sa kasuguan.
6Sa mando sang hari, naglakat ang mga mensahero sa bug-os nga Israel kag Juda dala ang mga sulat halin sa hari kag sa iya mga opisyal. Amo ini ang ginasiling sang sulat:
“Katawhan sang Israel, karon nga nakaluwas kamo sa kamot sang mga hari sang Asiria, tion na nga magbalik kamo sa Ginoo, ang Dios sang inyo mga katigulangan nga sila ni Abraham, Isaac, kag Jacob,30:6 Jacob: sa Hebreo, Israel. agod magbalik man siya sa inyo. 7Indi ninyo pagsunda ang inyo mga katigulangan kag mga kadugo nga indi matutom sa Ginoo nga ila Dios, nga tungod sini ginhimo sila sang Ginoo nga makangilil-ad pareho sang inyo nakita sa ila. 8Indi kamo magpakatig-a sang inyo ulo pareho sa inyo mga katigulangan, kundi magpasakop kamo sa Ginoo. Magkadto kamo sa templo nga iya ginpakabalaan sa wala sing katapusan. Kag mag-alagad kamo sa Ginoo nga inyo Dios, agod madula ang iya puwerte nga kaakig sa inyo. 9Kay kon magbalik kamo sa Ginoo, kaluoyan ang inyo mga kabataan kag mga kaparyentihan sang mga nagbihag sa ila, kag pabalikon sila sa sini nga duta. Kay mabinalak-on kag maluluy-on ang Ginoo nga inyo Dios. Indi gid siya magtalikod sa inyo kon magbalik kamo sa iya.”
10Nagkadto ang mga mensahero sa kada banwa sa bug-os nga Efraim kag Manase hasta sa Zebulun, pero ginkadlawan lang sila kag ginyaguta sang mga tawo. 11Pero may ara nga halin sa Asher, Manase, kag Zebulun nga nagpaubos sang ila kaugalingon kag nagkadto sa Jerusalem. 12Nagpanghikot man ang Dios sa mga taga-Juda nga mag-isa sila sa pagtuman sang mando sang hari kag sang mga opisyal, suno sa sugo sang Ginoo. 13Gani sang ikaduha nga bulan, madamo gid nga mga tawo ang nagtipon sa Jerusalem sa pagselebrar sang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok. 14Ginpanguha nila ang mga halaran sa Jerusalem nga ginahalaran para sa mga dios-dios, pati ang mga halaran nga ginasunugan sang insenso, kag ginhaboy nila ini tanan sa Kidron nga ililigan sang tubig.
15Sang ika-14 nga adlaw sang ikaduha nga bulan, gin-ihaw sang mga tawo ang ila mga karnero para sa Piesta sang Paglabay sang Anghel. Ang mga pari kag mga Levita nga mahigko nahuya, gani nagpakatinlo sila kag naghalad sang mga halad nga ginasunog sa templo sang Ginoo. 16Dayon nagplastar sila sa ila mga puwesto sa templo, suno sa pagsulundan sa Kasuguan ni Moises nga alagad sang Dios. Ginwisik dayon sang mga pari sa halaran ang dugo nga gindala sa ila sang mga Levita.
17Tungod nga madamo sa mga tawo didto ang wala makapaninlo sang ila kaugalingon, ang mga Levita amo ang nag-ihaw sang ila mga karnero para mahalad ini sa Ginoo. 18Kalabanan sa mga nagkadto sa Efraim, Manase, Isacar, kag Zebulun wala makapaninlo sang ila kaugalingon, pero nagkaon gihapon sila sang ginhalad para sa Piesta sang Paglabay sang Anghel, bisan supak ini sa kasuguan. Pero nagpangamuyo si Haring Hezekia para sa ila. Siling niya, “O Ginoo, kabay pa nga sa imo kaayo patawaron mo ang tagsa ka tawo 19nga nagahandom gid sa pagdangop sa imo, ang Dios sang iya mga katigulangan, bisan pa nga indi siya matinlo suno sa mga pagsulundan sa templo.” 20Ginpamatian sang Ginoo si Hezekia kag ginpatawad niya ang mga tawo.
21Sa sulod sang pito ka adlaw, ang mga Israelinhon nga didto sa Jerusalem nagselebrar sang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok nga may dako nga kalipay. Adlaw-adlaw nagakanta ang mga Levita kag ang mga pari sang mga pagdayaw sa Ginoo, nga ginatukaran sang matunog nga mga instrumento nga ginagamit sa pagdayaw sa Ginoo. 22Gindayaw ni Hezekia ang tanan nga Levita sa maayo nga trabaho nga ginpakita nila sa pag-alagad sa Ginoo. Gani padayon ang ila pagselebrar sa sulod sang pito ka adlaw. Ginkaon nila ang ila parte sa mga halad, kag naghalad sila sang mga halad nga para sa maayo nga relasyon, kag nagdayaw sa Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan.
23Dayon nagdesisyon ang bug-os nga katilingban nga magselebrar pa gid sila sang pito pa ka adlaw. Gani ginhimo nila ini nga may dako nga kalipay. 24Naghatag si Haring Hezekia sa katilingban sang 1,000 ka turo nga baka kag 7,000 ka karnero kag kanding. Naghatag man ang mga opisyal sang 1,000 ka turo nga baka kag 10,000 ka karnero kag kanding. Madamo sa mga pari ang nagpakatinlo sang ila kaugalingon. 25Nagkinasadya ang bug-os nga katilingban sang Juda, ang mga pari, ang mga Levita, kag ang tanan nga nagtipon halin sa Israel, pati ang mga indi Israelinhon nga nagaestar sa Israel kag Juda. 26Puwerte gid kasadya sa Jerusalem. Wala sing pareho sini nga natabo sa Jerusalem halin sang panahon nga si Solomon nga anak ni David ang hari sa Israel. 27Dayon nagtindog ang mga pari kag ang mga Levita kag ginbendisyunan nila ang mga tawo. Kag ginpamatian ini sang Dios sa iya balaan nga puluy-an sa langit.
