Israel asks for a king
1When Samuel grew old, he appointed his sons as Israel’s leaders.8:1 Traditionally judges 2The name of his firstborn was Joel and the name of his second was Abijah, and they served at Beersheba. 3But his sons did not follow his ways. They turned aside after dishonest gain and accepted bribes and perverted justice.
4So all the elders of Israel gathered together and came to Samuel at Ramah. 5They said to him, ‘You are old, and your sons do not follow your ways; now appoint a king to lead8:5 Traditionally judge; also in verses 6 and 20 us, such as all the other nations have.’
6But when they said, ‘Give us a king to lead us,’ this displeased Samuel; so he prayed to the Lord. 7And the Lord told him: ‘Listen to all that the people are saying to you; it is not you they have rejected, but they have rejected me as their king. 8As they have done from the day I brought them up out of Egypt until this day, forsaking me and serving other gods, so they are doing to you. 9Now listen to them; but warn them solemnly and let them know what the king who will reign over them will claim as his rights.’
10Samuel told all the words of the Lord to the people who were asking him for a king. 11He said, ‘This is what the king who will reign over you will claim as his rights: he will take your sons and make them serve with his chariots and horses, and they will run in front of his chariots. 12Some he will assign to be commanders of thousands and commanders of fifties, and others to plough his ground and reap his harvest, and still others to make weapons of war and equipment for his chariots. 13He will take your daughters to be perfumers and cooks and bakers. 14He will take the best of your fields and vineyards and olive groves and give them to his attendants. 15He will take a tenth of your grain and of your vintage and give it to his officials and attendants. 16Your male and female servants and the best of your cattle8:16 Septuagint; Hebrew young men and donkeys he will take for his own use. 17He will take a tenth of your flocks, and you yourselves will become his slaves. 18When that day comes, you will cry out for relief from the king you have chosen, but the Lord will not answer you in that day.’
19But the people refused to listen to Samuel. ‘No!’ they said. ‘We want a king over us. 20Then we shall be like all the other nations, with a king to lead us and to go out before us and fight our battles.’
21When Samuel heard all that the people said, he repeated it before the Lord. 22The Lord answered, ‘Listen to them and give them a king.’
Then Samuel said to the Israelites, ‘Everyone go back to your own town.’
Nangayo ug Hari ang mga Israelinhon
1Sa dihang tigulang na si Samuel, gihimo niyang mga pangulo sa Israel ang iyang mga anak nga lalaki. 2Ang ngalan sa iyang kamagulangang anak mao si Joel, ug ang manghod mao si Abia. Ug nagaalagad sila isip mga pangulo sa Beersheba. 3Apan wala sila mosunod sa mga binuhatan sa ilang amahan. Nawong silag kuwarta, nagadawat silag suborno, ug gituis nila ang hustisya.
4Busa nagtigom ang tanang tigdumala sa Israel, ug miadto kang Samuel sa Rama. 5Miingon sila kaniya, “Tigulang ka na; ug ang imong mga anak wala mosunod sa imong binuhatan. Karon, hatagi kami ug hari nga mangulo kanamo sama sa ubang mga nasod.” 6Apan nasakit pag-ayo si Samuel sa ilang gihangyo, busa nagaampo siya ngadto sa Ginoo. 7Ug miingon ang Ginoo kaniya, “Tumana ang gisulti nila kanimo; dili ikaw ang ilang gisalikway. Ako ang ilang gisalikway isip ilang hari. 8Sukad pa sa pagpagawas ko kanila gikan sa Ehipto, gisalikway na nila ako ug nagaalagad sila sa ubang mga dios. Ug karon mao gihapon kini ang ilang ginahimo kanimo. 9Sige, tumana ang ilang gihangyo. Apan pasidan-i sila kon unsa ang himuon sa hari nga modumala kanila.”
10Gisulti ni Samuel sa mga tawong nagapangayo kaniyag hari ang tanang giingon sa Ginoo. 11Miingon si Samuel, “Mao kini ang himuon sa hari nga modumala kaninyo: kuhaon niya ang inyong mga anak nga lalaki ug himuon niyang mga sundalo. Ang uban kanila himuon niyang tigkarwahe, ang uban tigkabayo, ug ang uban tig-una sa iyang karwahe. 12Ang uban kanila himuon niyang mga opisyal nga modumala sa 1,000 ka mga sundalo, ug ang uban sa 50 ka mga sundalo. Ang uban padarohon niya sa iyang uma. Ang uban mangani sa iyang anihonon. Ang uban pa gayod maghimog mga armas alang sa gira ug mga kagamitan alang sa iyang mga karwahe. 13Kuhaon niya ang inyong mga anak nga babaye ug himuon niyang mga kusinera, tighimo ug pahumot, ug tigluto ug pan. 14Kuhaon niya ang labing maayo ninyong mga uma, mga tamnanan ug ubas, mga tamnanan sa olibo, ug ihatag niya kini sa iyang mga alagad. 15Kuhaon niya ang ikapulo sa inyong mga trigo ug mga ubas, ug ihatag ngadto sa iyang mga opisyal ug sa uban pa niyang mga alagad. 16Kuhaon usab niya ang inyong mga sulugoon nga lalaki ug babaye ug ang labing maayo ninyong mga baka ug mga asno aron magtrabaho alang kaniya. 17Kuhaon pa gayod niya ang ikapulo sa inyong mga mananap, ug kamo mismo mahimong iyang mga ulipon. 18Kon moabot na kana nga panahon, mangayo kamo ug tabang sa Ginoo tungod sa pagsakit kaninyo sa hari nga inyong gipili, apan dili kamo tubagon sa Ginoo.”
19Apan wala mamati ang mga tawo kang Samuel. Miingon sila, “Dili mahimo! Gusto namo nga adunay hari nga modumala kanamo. 20Unya mahimo kaming sama sa ubang mga nasod nga may hari nga modumala ug mangulo kanamo sa pagpakiggira.” 21Sa dihang nadungog ni Samuel ang tanan nga giingon sa mga tawo, gisugilon niya kini ngadto sa Ginoo. 22Mitubag ang Ginoo kaniya, “Tumana ang ilang gusto; hatagi silag hari.” Unya miingon si Samuel ngadto sa mga Israelinhon, “Sige, mosugot ako. Pauli na kamo sa inyong mga lungsod.”
