The Scroll and the Lamb
1Then I saw in the right hand of him who sat on the throne a scroll with writing on both sides and sealed with seven seals. 2And I saw a mighty angel proclaiming in a loud voice, “Who is worthy to break the seals and open the scroll?” 3But no one in heaven or on earth or under the earth could open the scroll or even look inside it. 4I wept and wept because no one was found who was worthy to open the scroll or look inside. 5Then one of the elders said to me, “Do not weep! See, the Lion of the tribe of Judah, the Root of David, has triumphed. He is able to open the scroll and its seven seals.”
6Then I saw a Lamb, looking as if it had been slain, standing at the center of the throne, encircled by the four living creatures and the elders. The Lamb had seven horns and seven eyes, which are the seven spirits5:6 That is, the sevenfold Spirit of God sent out into all the earth. 7He went and took the scroll from the right hand of him who sat on the throne. 8And when he had taken it, the four living creatures and the twenty-four elders fell down before the Lamb. Each one had a harp and they were holding golden bowls full of incense, which are the prayers of God’s people. 9And they sang a new song, saying:
“You are worthy to take the scroll
and to open its seals,
because you were slain,
and with your blood you purchased for God
persons from every tribe and language and people and nation.
10You have made them to be a kingdom and priests to serve our God,
and they will reign5:10 Some manuscripts they reign on the earth.”
11Then I looked and heard the voice of many angels, numbering thousands upon thousands, and ten thousand times ten thousand. They encircled the throne and the living creatures and the elders. 12In a loud voice they were saying:
“Worthy is the Lamb, who was slain,
to receive power and wealth and wisdom and strength
and honor and glory and praise!”
13Then I heard every creature in heaven and on earth and under the earth and on the sea, and all that is in them, saying:
“To him who sits on the throne and to the Lamb
be praise and honor and glory and power,
for ever and ever!”
14The four living creatures said, “Amen,” and the elders fell down and worshiped.
Ang Kasulatan kag ang Karnero
1Pagkatapos sadto, may nakita ako nga linukot nga kasulatan sa tuo nga kamot sang nagapungko sa trono. Ang ini nga kasulatan may sulat sa sulod kag sa guwa kag napitlan sang pito ka selyo.5:1 selyo: Ini hinimo halin sa wax kag ginabutang sa kilid sang linukot nga kasulatan agod sarado. 2Kag may nakita dayon ako nga isa ka gamhanan nga anghel nga nagpanawag sa mabaskog nga tingog, “Sin-o bala ang takos nga maghukas sang mga selyo sang linukot nga kasulatan agod mabuksan kag mahumlad?” 3Pero wala gid sing bisan isa didto sa langit, sa kalibutan, ukon sa idalom sang kalibutan nga sarang makaabri kag makabasa kon ano ang nakasulat sa linukot nga kasulatan. 4Gani naghilibion gid ako tungod kay wala gid sing bisan isa nga takos mag-abri kag magbasa sang sini nga kasulatan. 5Karon, ang isa sa mga manugdumala didto nagsiling sa akon, “Indi ka maghibi, tungod kay si Jesus nga mandadaog nga ginatawag nga Leon nga halin sa tribo ni Juda kag kaliwat ni David sarang makahukas sang pito ka selyo sa linukot nga kasulatan agod mahumlad ini.”
6Dayon nakita ko ang isa ka Karnero nga nagatindog didto sa tunga sang trono, nga ginalibutan sang apat ka buhi nga mga tinuga kag sang mga manugdumala. Kon tan-awon, daw sa ginpatay ini nga Karnero. May pito ini ka sungay kag pito man ka mata nga amo ang pito ka Espiritu sang Dios5:6 pito ka Espiritu sang Dios: Tan-awa ang footnote sa 3:1. nga ginpadala sa bug-os nga kalibutan. 7Nagpalapit ang Karnero sa trono kag ginkuha niya dayon ang kasulatan sa tuo nga kamot sang nagapungko didto. 8Pagkakuha niya sang kasulatan, ang apat ka buhi nga mga tinuga kag ang 24 ka manugdumala nagluhod sa pagsimba sa Karnero. Ang kada isa sa ila may yahong nga bulawan nga puno sang insenso nga amo ang mga pangamuyo sang mga katawhan sang Dios. May arpa man ang kada isa sa ila nga ila ginatukar, 9kag nagakanta sila sang isa ka bag-o nga kanta nga nagasiling,
“Ikaw ang takos nga makakuha sang linukot nga kasulatan kag sa paghukas sang iya mga selyo,
tungod kay ginpatay ka, kag paagi sa imo dugo gintubos mo ang mga tawo agod mangin iya sang Dios.
Ginpili mo sila sa tanan nga tribo, lingguahe, lahi kag nasyon.
10Ginhimo mo sila nga mga hari kag mga pari sa pag-alagad sa aton Dios.
Kag padumalahon mo sila sa kalibutan.”
11Dayon nakita ko kag nabatian ang linibo kag minilyon nga mga anghel. Ang ini nga mga anghel nagatilipon didto sa palibot sang trono, sa apat ka buhi nga mga tinuga, kag sa mga manugdumala. 12Kag nagakanta sila sing mabaskog:
“Ang Karnero nga ginpatay takos nga magbaton sang awtoridad, manggad, kaalam, kusog, pagtahod, pagpadungog, kag pagdayaw!”
13Kag nabatian ko dayon ang tanan nga tinuga sa langit, sa duta, sa idalom sang duta, kag sa dagat nga nagakanta:
“Ihatag ta sa nagapungko sa trono kag sa Karnero ang pagdayaw, pagtahod, pagpadungog kag paggahom sa wala sing katapusan!”
14Nagsabat dayon ang apat ka buhi nga mga tinuga, “Amen!” Kag ang mga manugdumala nagluhod kag nagsimba.
