Psalm 95
1Come, let us sing for joy to the Lord;
let us shout aloud to the Rock of our salvation.
2Let us come before him with thanksgiving
and extol him with music and song.
3For the Lord is the great God,
the great King above all gods.
4In his hand are the depths of the earth,
and the mountain peaks belong to him.
5The sea is his, for he made it,
and his hands formed the dry land.
6Come, let us bow down in worship,
let us kneel before the Lord our Maker;
7for he is our God
and we are the people of his pasture,
the flock under his care.
Today, if only you would hear his voice,
8“Do not harden your hearts as you did at Meribah,95:8 Meribah means quarreling.
as you did that day at Massah95:8 Massah means testing. in the wilderness,
9where your ancestors tested me;
they tried me, though they had seen what I did.
10For forty years I was angry with that generation;
I said, ‘They are a people whose hearts go astray,
and they have not known my ways.’
11So I declared on oath in my anger,
‘They shall never enter my rest.’ ”
สดุดี 95
1มาเถิด ให้เราร้องเพลงรื่นเริงถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ให้เราโห่ร้องแด่พระศิลาแห่งความรอดของเรา
2ให้เรามาเข้าเฝ้าต่อหน้าพระองค์ด้วยการขอบพระคุณ
ให้เราโห่ร้องสดุดีพระองค์ด้วยดนตรีและบทเพลง
3เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระเจ้ายิ่งใหญ่
เป็นกษัตริย์ยิ่งใหญ่เหนือทวยเทพทั้งมวล
4ห้วงลึกแห่งแผ่นดินโลกอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์
ยอดเขาทั้งหลายเป็นของพระองค์
5ท้องทะเลเป็นของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้างขึ้น
และพระหัตถ์ของพระองค์ทรงปั้นแผ่นดิน
6มาเถิด ให้เรากราบนมัสการและหมอบคำนับ
ให้เราคุกเข่าต่อหน้าพระยาห์เวห์พระผู้สร้างของเรา
7เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเรา
เราเป็นประชากรที่พระองค์ทรงเลี้ยงดูในทุ่งหญ้าของพระองค์
เป็นฝูงแกะที่พระองค์ทรงอุ้มชูด้วยพระหัตถ์ของพระองค์
วันนี้หากท่านได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์
8อย่าทำใจแข็งกระด้างเหมือนที่เมรีบาห์95:8 แปลว่า ทะเลาะวิวาท
เหมือนที่มัสสา95:8 แปลว่า การลองดีในถิ่นกันดาร
9ที่ซึ่งบรรพบุรุษของพวกเจ้าได้ทดลองเรา
พวกเขาลองดีกับเราทั้งๆ ที่พวกเขาได้เห็นสิ่งต่างๆ ที่เราทำ
10ตลอดสี่สิบปีเราโกรธคนในชั่วอายุนั้น
และเรากล่าวว่า “พวกเขาเป็นชนชาติที่ใจหลงเตลิด
และพวกเขาไม่รู้จักวิถีทางของเรา”
11ดังนั้นเราจึงสาบานด้วยความโกรธของเราว่า
“พวกเขาจะไม่มีวันได้เข้าสู่การพักสงบของเรา”
