Psalms 77 – NIV & TNCV

New International Version

Psalms 77:1-20

Psalm 77In Hebrew texts 77:1-20 is numbered 77:2-21.

For the director of music. For Jeduthun. Of Asaph. A psalm.

1I cried out to God for help;

I cried out to God to hear me.

2When I was in distress, I sought the Lord;

at night I stretched out untiring hands,

and I would not be comforted.

3I remembered you, God, and I groaned;

I meditated, and my spirit grew faint.77:3 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and at the end of verses 9 and 15.

4You kept my eyes from closing;

I was too troubled to speak.

5I thought about the former days,

the years of long ago;

6I remembered my songs in the night.

My heart meditated and my spirit asked:

7“Will the Lord reject forever?

Will he never show his favor again?

8Has his unfailing love vanished forever?

Has his promise failed for all time?

9Has God forgotten to be merciful?

Has he in anger withheld his compassion?”

10Then I thought, “To this I will appeal:

the years when the Most High stretched out his right hand.

11I will remember the deeds of the Lord;

yes, I will remember your miracles of long ago.

12I will consider all your works

and meditate on all your mighty deeds.”

13Your ways, God, are holy.

What god is as great as our God?

14You are the God who performs miracles;

you display your power among the peoples.

15With your mighty arm you redeemed your people,

the descendants of Jacob and Joseph.

16The waters saw you, God,

the waters saw you and writhed;

the very depths were convulsed.

17The clouds poured down water,

the heavens resounded with thunder;

your arrows flashed back and forth.

18Your thunder was heard in the whirlwind,

your lightning lit up the world;

the earth trembled and quaked.

19Your path led through the sea,

your way through the mighty waters,

though your footprints were not seen.

20You led your people like a flock

by the hand of Moses and Aaron.

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 77:1-20

สดุดี 77

(ถึงหัวหน้านักร้อง ถึงเยดูธูน บทสดุดีของอาสาฟ)

1ข้าพเจ้าร้องทูลขอให้พระเจ้าทรงช่วย

ข้าพเจ้าร้องทูลให้พระเจ้าทรงสดับฟัง

2ยามทุกข์ยาก ข้าพเจ้าแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า

ยามค่ำคืนข้าพเจ้าชูมือวิงวอนไม่อ่อนล้า

จิตวิญญาณของข้าพเจ้าไม่ยอมรับการปลอบประโลม

3ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ระลึกถึงพระองค์ และร้องคร่ำครวญ

ข้าพระองค์ครุ่นคิดและจิตวิญญาณของข้าพระองค์อ่อนระโหยไป

เสลาห์

4พระองค์ทรงทำให้ตาของข้าพระองค์ไม่อาจปิดลงได้

ข้าพระองค์ทนทุกข์จนพูดไม่ออก

5ข้าพระองค์คิดถึงวันคืนที่ผ่านมา

ปีเดือนซึ่งล่วงเลยมานานแล้ว

6ข้าพระองค์นึกถึงบทเพลงที่ร้องในยามค่ำคืน

จิตใจของข้าพระองค์ครุ่นคิดและจิตวิญญาณก็เสาะหา

7“องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทอดทิ้งตลอดไปหรือ?

พระองค์จะไม่ทรงโปรดปรานอีกเลยหรือ?

8ความรักมั่นคงของพระองค์สูญสิ้นไปเป็นนิตย์แล้วหรือ?

พระสัญญาของพระองค์ล้มเลิกไปตลอดกาลหรือ?

9พระเจ้าทรงลืมที่จะเมตตากรุณาแล้วหรือ?

พระองค์ทรงระงับความสงสารเพราะพิโรธแล้วหรือ?”

เสลาห์

10แล้วข้าพเจ้าก็คิดว่า “ข้าพเจ้าจะร้องอุทธรณ์ในเรื่องนี้

คือเรื่องปีเดือนที่องค์ผู้สูงสุดทรงสำแดงฤทธานุภาพแห่งพระหัตถ์ขวาของพระองค์”77:10 หรือแล้วข้าพเจ้าก็คิดว่า “สิ่งนี้แหละที่ทำให้ข้าพเจ้าเจ็บปวด / คือองค์ผู้สูงสุดไม่ทรงสำแดงฤทธานุภาพแห่งพระหัตถ์ขวาอีกแล้ว”

11ข้าพเจ้าจะระลึกถึงพระราชกิจทั้งปวงขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ข้าพเจ้าจะระลึกถึงการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ในครั้งเก่าก่อน

12ข้าพเจ้าจะใคร่ครวญถึงพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์

และตรึกตรองพระราชกิจอันเกรียงไกรทั้งปวงของพระองค์

13ข้าแต่พระเจ้า พระมรรคาของพระองค์บริสุทธิ์

พระใดเล่ายิ่งใหญ่เสมอเหมือนพระเจ้าของเรา?

14พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกระทำการอัศจรรย์

ทรงสำแดงเดชานุภาพท่ามกลางชนชาติต่างๆ

15โดยพระกรอันเกรียงไกร พระองค์ทรงไถ่ประชากรของพระองค์

คือวงศ์วานยาโคบและโยเซฟ

เสลาห์

16เมื่อห้วงน้ำเห็นพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า

ห้วงน้ำเห็นพระองค์ก็คร้ามกลัว

ห้วงลึกก็สะทกสะท้าน

17เมฆเทฝนลงมา ท้องฟ้ากึกก้องคำราม

ลูกศรของพระองค์แวบวาบไปมา

18เสียงฟ้าร้องของพระองค์ดังมาจากพายุหมุน

ฟ้าแลบจุดประกายสว่างแก่พิภพ

ปฐพีก็สั่นสะเทือนและหวั่นไหว

19พระมรรคาของพระองค์ผ่านทะเล

ทางของพระองค์ผ่านห้วงน้ำหลาก

แม้ไม่เห็นรอยพระบาทของพระองค์

20พระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ไปดั่งฝูงแกะ

โดยมือของโมเสสและอาโรน