Nehemiah’s Prayer
1The words of Nehemiah son of Hakaliah:
In the month of Kislev in the twentieth year, while I was in the citadel of Susa, 2Hanani, one of my brothers, came from Judah with some other men, and I questioned them about the Jewish remnant that had survived the exile, and also about Jerusalem.
3They said to me, “Those who survived the exile and are back in the province are in great trouble and disgrace. The wall of Jerusalem is broken down, and its gates have been burned with fire.”
4When I heard these things, I sat down and wept. For some days I mourned and fasted and prayed before the God of heaven. 5Then I said:
“Lord, the God of heaven, the great and awesome God, who keeps his covenant of love with those who love him and keep his commandments, 6let your ear be attentive and your eyes open to hear the prayer your servant is praying before you day and night for your servants, the people of Israel. I confess the sins we Israelites, including myself and my father’s family, have committed against you. 7We have acted very wickedly toward you. We have not obeyed the commands, decrees and laws you gave your servant Moses.
8“Remember the instruction you gave your servant Moses, saying, ‘If you are unfaithful, I will scatter you among the nations, 9but if you return to me and obey my commands, then even if your exiled people are at the farthest horizon, I will gather them from there and bring them to the place I have chosen as a dwelling for my Name.’
10“They are your servants and your people, whom you redeemed by your great strength and your mighty hand. 11Lord, let your ear be attentive to the prayer of this your servant and to the prayer of your servants who delight in revering your name. Give your servant success today by granting him favor in the presence of this man.”
I was cupbearer to the king.
1Amo ini ang estorya parte sa mga ginpanghimo ni Nehemias nga anak ni Hacalia.
Ang Pangamuyo ni Nehemias para sa Jerusalem
Sang ikasiyam nga bulan, nga amo ang bulan sang Kislev, sadtong ika-20 nga tuig sang paghari ni Artaserkses sa Persia, didto ako sa napaderan nga siyudad sang Susa. 2Nagkadto sa akon didto ang isa sa akon mga utod nga si Hanani halin sa Juda kaupod ang pila ka lalaki. Ginpamangkot ko sila parte sa Jerusalem kag sa mga Judio nga nagbalalik halin sa pagkabihag sa Babilonia.1:2 nga nagbalalik halin sa pagkabihag sa Babilonia: ukon, nga nakaluwas sa pagkabihag sa Babilonia. 3Nagsabat sila, “Ginabudlayan gid ang mga nagbalalik sa Juda, kag ginapakahuy-an sila sang mga katawhan sa palibot nila. Kag hasta subong guba ang pader sang Jerusalem kag sunog ang mga puwertahan sini.”
4Pagkabati ko sadto, nagpungko ako kag naghibi. Pila ka adlaw nga nagpangasubo ako, nagpuasa, kag nagpangamuyo sa presensya sang Dios sang langit.1:4 Dios sang langit: ukon, Dios nga ara sa langit; ukon, Dios nga naghimo sang langit; ukon, Dios nga labaw sa tanan. 5Siling ko, “Ginoo, Dios sang langit, gamhanan ka kag makatilingala nga Dios. Ginatuman mo ang imo kasugtanan nga may paghigugma sa mga nagahigugma sa imo kag nagatuman sang imo mga sugo. 6Ako nga imo alagad nagapangamuyo adlaw-gab-i para sa katawhan sang Israel nga imo mga alagad. Pamatii ako kag sabta ang akon pangamuyo. Ginatuad1:6 Ginatuad: ukon, Ginasugid. ko sa imo ang mga sala sang mga Israelinhon, pati ang akon mga sala kag ang mga sala sang akon mga katigulangan. 7Malaot gid ang amon ginhimo kontra sa imo. Wala namon gintuman ang imo mga sugo kag mga pagsulundan nga ginhatag mo sa amon paagi kay Moises nga imo alagad.
8“Dumduma ining ginsiling mo sadto kay Moises: ‘Kon kamo nga mga Israelinhon indi magmatinumanon sa akon, laptahon ko kamo sa iban nga mga nasyon. 9Pero kon magbalik kamo sa akon kag magtuman sang akon mga sugo, bisan maglapta pa kamo sa pinakamalayo nga lugar, tipunon ko kamo liwat sa lugar nga akon ginpili nga padunggan ako.’
10“Kami imo mga alagad kag katawhan nga imo ginluwas paagi sa imo puwerte nga gahom kag kusog. 11Ginoo, pamatii ang akon pangamuyo, nga imo alagad, kag ang pangamuyo sang iban pa nimo nga mga alagad nga nalipay sa pagtahod sa imo. Hatagi ako subong sang kadalag-an sa akon pagpangabay sa hari. Kag kabay pa nga pakitaan niya ako sang kaayo.”
Sadto nga panahon, ako ang manugserbi sang ilimnon sang hari.
