The Death of Nadab and Abihu
1Aaron’s sons Nadab and Abihu took their censers, put fire in them and added incense; and they offered unauthorized fire before the Lord, contrary to his command. 2So fire came out from the presence of the Lord and consumed them, and they died before the Lord. 3Moses then said to Aaron, “This is what the Lord spoke of when he said:
“ ‘Among those who approach me
I will be proved holy;
in the sight of all the people
I will be honored.’ ”
Aaron remained silent.
4Moses summoned Mishael and Elzaphan, sons of Aaron’s uncle Uzziel, and said to them, “Come here; carry your cousins outside the camp, away from the front of the sanctuary.” 5So they came and carried them, still in their tunics, outside the camp, as Moses ordered.
6Then Moses said to Aaron and his sons Eleazar and Ithamar, “Do not let your hair become unkempt10:6 Or Do not uncover your heads and do not tear your clothes, or you will die and the Lord will be angry with the whole community. But your relatives, all the Israelites, may mourn for those the Lord has destroyed by fire. 7Do not leave the entrance to the tent of meeting or you will die, because the Lord’s anointing oil is on you.” So they did as Moses said.
8Then the Lord said to Aaron, 9“You and your sons are not to drink wine or other fermented drink whenever you go into the tent of meeting, or you will die. This is a lasting ordinance for the generations to come, 10so that you can distinguish between the holy and the common, between the unclean and the clean, 11and so you can teach the Israelites all the decrees the Lord has given them through Moses.”
12Moses said to Aaron and his remaining sons, Eleazar and Ithamar, “Take the grain offering left over from the food offerings prepared without yeast and presented to the Lord and eat it beside the altar, for it is most holy. 13Eat it in the sanctuary area, because it is your share and your sons’ share of the food offerings presented to the Lord; for so I have been commanded. 14But you and your sons and your daughters may eat the breast that was waved and the thigh that was presented. Eat them in a ceremonially clean place; they have been given to you and your children as your share of the Israelites’ fellowship offerings. 15The thigh that was presented and the breast that was waved must be brought with the fat portions of the food offerings, to be waved before the Lord as a wave offering. This will be the perpetual share for you and your children, as the Lord has commanded.”
16When Moses inquired about the goat of the sin offering10:16 Or purification offering; also in verses 17 and 19 and found that it had been burned up, he was angry with Eleazar and Ithamar, Aaron’s remaining sons, and asked, 17“Why didn’t you eat the sin offering in the sanctuary area? It is most holy; it was given to you to take away the guilt of the community by making atonement for them before the Lord. 18Since its blood was not taken into the Holy Place, you should have eaten the goat in the sanctuary area, as I commanded.”
19Aaron replied to Moses, “Today they sacrificed their sin offering and their burnt offering before the Lord, but such things as this have happened to me. Would the Lord have been pleased if I had eaten the sin offering today?” 20When Moses heard this, he was satisfied.
Nadab en Abihu worden gestraft
1Maar Nadab en Abihu, de zonen van Aäron, deden vuur dat niet afkomstig was van het altaar in hun vuurpannen, legden daar reukwerk op en offerden dat aan de Here. Dit was in strijd met wat Hij hun had opgedragen. 2En vuur dat van de aanwezigheid van de Here kwam, doodde hen. 3Toen zei Mozes tegen Aäron: ‘Dit is wat de Here bedoelde toen Hij zei: “Voor wie in mijn nabijheid zijn, zal Ik de Heilige God zijn en voor de ogen van het hele volk zal Ik Mij verheerlijken.” ’ Aäron kon geen woord uitbrengen. 4Toen riep Mozes Misaël en Elsafan, de zonen van Uzziël, de oom van Aäron, bij zich en zei tegen hen: ‘Haal de lichamen voor de tabernakel weg en breng ze buiten het kamp.’ 5Zij gingen naar de tabernakel om de lichamen weg te halen en ze brachten deze in hun mantels buiten het kamp, zoals Mozes had gezegd.
6Toen zei Mozes tegen Aäron en zijn zonen Eleazar en Itamar: ‘Laat niet merken dat je rouwt, laat jullie haar niet loshangen en scheur je kleren niet. Anders zal God jullie ook doden en het hele volk straffen. De rest van het volk mag om Nadab en Abihu rouwen, vanwege het vreselijke vuur waarmee de Here hen heeft gedood. 7Jullie moeten op het terrein van de tabernakel blijven op straffe van de dood, want de zalfolie van de Here ligt op jullie.’ En zij deden wat Mozes hun had opgedragen.
8De Here zei tegen Aäron: ‘Drink nooit wijn of andere sterke drank voordat u de tabernakel binnengaat, anders zult u sterven. 9-11Dit geldt ook voor uw zonen en uw hele nageslacht, van generatie op generatie, want u moet kunnen onderscheiden wat heilig en onheilig is, wat rein en onrein is en het volk onderwijzen in de wetten die Ik, de Here, door Mozes heb gegeven.’
12Toen zei Mozes tegen Aäron en zijn twee overgebleven zonen, Eleazar en Itamar: ‘Neem het spijsoffer dat is overgebleven van de brandoffers van de Here en eet het, ongezuurd, naast het altaar op. Dit offer is allerheiligst, 13daarom moeten jullie het op een heilige plaats in de voorhof opeten. Het behoort aan jou en je zonen als een deel van de brandoffers van de Here, zó is het mij opgedragen.
14Maar de borst en de rechterschenkel die door het omhoog te heffen aan de Here zijn aangeboden, mogen op elke heilige plaats worden gegeten. Dat behoort jou, je zonen en je dochters toe als voedsel. Het is jullie deel van de vredeoffers van het volk Israël. 15Het volk moet de rechterschenkel die apart was gelegd, samen met de borst die tegelijk werd geofferd met de op het altaar verbrande stukken vet, aan de Here tonen door het omhoog te heffen. Daarna zullen ze aan jou en je gezin toebehoren. Dit is een opdracht van de Here.’
16Mozes zocht overal naar de bok van het zondoffer en ontdekte dat hij was verbrand! Hij werd erg boos op Eleazar en Itamar, de overgebleven zonen van Aäron. 17‘Waarom hebben jullie het zondoffer niet in het heiligdom opgegeten? Het was allerheiligst en God heeft het jullie gegeven om de schuld van het volk weg te nemen en verzoening over hun zonden te doen voor de ogen van de Here,’ zei hij boos. 18‘Omdat het bloed van het offer het heiligdom niet binnen was gebracht, hadden jullie het juist daar moeten eten, zoals ik jullie had opgedragen!’ 19Maar Aäron was het niet met Mozes eens. ‘Zij offerden hun zondoffer en brandoffer voor de Here,’ zei hij, ‘maar zou het goed zijn geweest in de ogen van de Here, als ik op een dag als deze van het zondoffer had gegeten?’ 20Toen Mozes hem aanhoorde, was hij het met hem eens.
