1On another day the angels2:1 Hebrew the sons of God came to present themselves before the Lord, and Satan also came with them to present himself before him. 2And the Lord said to Satan, “Where have you come from?”
Satan answered the Lord, “From roaming throughout the earth, going back and forth on it.”
3Then the Lord said to Satan, “Have you considered my servant Job? There is no one on earth like him; he is blameless and upright, a man who fears God and shuns evil. And he still maintains his integrity, though you incited me against him to ruin him without any reason.”
4“Skin for skin!” Satan replied. “A man will give all he has for his own life. 5But now stretch out your hand and strike his flesh and bones, and he will surely curse you to your face.”
6The Lord said to Satan, “Very well, then, he is in your hands; but you must spare his life.”
7So Satan went out from the presence of the Lord and afflicted Job with painful sores from the soles of his feet to the crown of his head. 8Then Job took a piece of broken pottery and scraped himself with it as he sat among the ashes.
9His wife said to him, “Are you still maintaining your integrity? Curse God and die!”
10He replied, “You are talking like a foolish2:10 The Hebrew word rendered foolish denotes moral deficiency. woman. Shall we accept good from God, and not trouble?”
In all this, Job did not sin in what he said.
11When Job’s three friends, Eliphaz the Temanite, Bildad the Shuhite and Zophar the Naamathite, heard about all the troubles that had come upon him, they set out from their homes and met together by agreement to go and sympathize with him and comfort him. 12When they saw him from a distance, they could hardly recognize him; they began to weep aloud, and they tore their robes and sprinkled dust on their heads. 13Then they sat on the ground with him for seven days and seven nights. No one said a word to him, because they saw how great his suffering was.
Ang Ikaduhang Pagsulay kang Job
1Usa ka adlaw, nagtigom na usab ang mga anghel2:1 mga anghel: sa literal, mga anak sa Dios. sa presensya sa Ginoo, ug nagauban gihapon kanila si Satanas. 2Miingon ang Ginoo kang Satanas, “Asa ka gikan?” Mitubag si Satanas sa Ginoo, “Naglibot-libot ako sa kalibotan.” 3Miingon ang Ginoo kaniya, “Nakamatikod ka ba sa akong alagad nga si Job? Walay sama kaniya sa kalibotan. Matarong siya ug walay ikasaway sa iyang kinabuhi. Nagatahod siya kanako ug nagalikay sa paghimo ug daotan. Ug nagpabilin gihapon siyang matinumanon kanako bisag gidani mo ako sa paglaglag kaniya sa walay hinungdan.” 4Mitubag si Satanas, “Dawaton sa tawo nga mawala ang tanan kaniya basta buhi lang siya. 5Apan siya gani mismo ang sakita ug sigurado gayod nga tunglohon ka niya.” 6Miingon ang Ginoo kang Satanas, “Sige, buhata ang gusto mong buhaton kaniya, apan ayaw lang siyag patya.” 7Busa mibiya si Satanas sa presensya sa Ginoo ug gisakit niya si Job pinaagi sa mga hubag-hubag nga nanubo diha sa iyang lapalapa hangtod sa iyang ulo. 8Nagkuha si Job ug buak nga kolon ug gikagis sa iyang mga hubag-hubag samtang naglingkod siya sa abo. 9Giingnan siya sa iyang asawa, “Magpabilin ka pa ba gihapon nga matinumanon diha sa Dios? Tungloha siya aron mamatay ka na!”
10Mitubag si Job, “Walay pulos ang imong gipanulti. Ang maayo lang ba diay ang atong dawaton gikan sa Dios, ug dili ang daotan?”
Bisan sa nahitabo kaniya, wala makasala si Job pinaagi sa pagsultig daotan.
Ang Tulo ka Higala ni Job
11Adunay tulo ka higala si Job nga sila si Elifaz nga taga-Teman, si Bildad nga taga-Shua, ug si Zofar nga taga-Naama. Sa dihang nabalitaan nila ang kalisdanan nga midangat kang Job, nagkasabot sila nga adtoan siya aron duyogan sa iyang kasubo ug lipayon. 12Layo pa sila, nakita na nila si Job, ug halos wala nila kini mailhi. Nanghilak sila ug kusog ug gigisi nila ang ilang mga bisti ug gibutangan ug abog ang ilang mga ulo sa pagpakita sa ilang pagsubo. 13Unya nanglingkod sila sa yuta uban kang Job sulod sa pito ka adlaw ug pito ka gabii. Wala gayod kanilay nakigsulti kaniya tungod kay nakita nila kon unsa kadako ang iyang pag-antos.
