Job 16 – NIV & APSD-CEB

New International Version

Job 16:1-22

Job

1Then Job replied:

2“I have heard many things like these;

you are miserable comforters, all of you!

3Will your long-winded speeches never end?

What ails you that you keep on arguing?

4I also could speak like you,

if you were in my place;

I could make fine speeches against you

and shake my head at you.

5But my mouth would encourage you;

comfort from my lips would bring you relief.

6“Yet if I speak, my pain is not relieved;

and if I refrain, it does not go away.

7Surely, God, you have worn me out;

you have devastated my entire household.

8You have shriveled me up—and it has become a witness;

my gauntness rises up and testifies against me.

9God assails me and tears me in his anger

and gnashes his teeth at me;

my opponent fastens on me his piercing eyes.

10People open their mouths to jeer at me;

they strike my cheek in scorn

and unite together against me.

11God has turned me over to the ungodly

and thrown me into the clutches of the wicked.

12All was well with me, but he shattered me;

he seized me by the neck and crushed me.

He has made me his target;

13his archers surround me.

Without pity, he pierces my kidneys

and spills my gall on the ground.

14Again and again he bursts upon me;

he rushes at me like a warrior.

15“I have sewed sackcloth over my skin

and buried my brow in the dust.

16My face is red with weeping,

dark shadows ring my eyes;

17yet my hands have been free of violence

and my prayer is pure.

18“Earth, do not cover my blood;

may my cry never be laid to rest!

19Even now my witness is in heaven;

my advocate is on high.

20My intercessor is my friend16:20 Or My friends treat me with scorn

as my eyes pour out tears to God;

21on behalf of a man he pleads with God

as one pleads for a friend.

22“Only a few years will pass

before I take the path of no return.

Ang Pulong Sa Dios

Job 16:1-22

Ang Tubag ni Job

1Unya mitubag si Job, 2“Nadungog ko na kana kaniadto pa. Imbes nga lipayon ninyo ako, gipasubo pa hinuon ninyo ako. 3Dili na ba kamo moundang sa pagsultig walay pulos? Unsa ba gayoy nakapahasol kaninyo nga nagsige man kamog pakiglalis kanako? 4Kon kamoy ania sa akong sitwasyon ug ako sa inyo, makasulti usab akog sama sa inyong gipanulti kanako. Makadawat usab kamog daghang mga pagsaway gikan kanako, ug magpanglingo usab ako kaninyo. 5Apan dili ko kana buhaton. Mosulti hinuon akog mga pulong nga makapadasig ug makalipay kaninyo. 6Apan sa pagkakaron, nagapadayon ang akong kasakit bisag unsa pay akong isulti. Ug kon mohilom usab ako dili gihapon kini mawala.

7O Dios, gipaluyahan mo gayod ako. Gilaglag mo ang tibuok kong panimalay. 8Gipaniwang mo ako; bukog ug panit na lang ako. Sumala pa sa uban, nagapamatuod lang kini nga nakasala ako. 9Sa imong kasuko, O Dios, gihasmagan mo ako. Daw mabangis nga mananap ka nga mikunis-kunis sa akong unod. Gipakagotan mo ako sa imong ngipon ug gisimagan nga daw sa imo akong kaaway.

10“Gibiaybiay ako ug gikataw-an sa mga tawo. Gisagpa nila ako sa pagtamay kanako. Naghiusa sila batok kanako. 11Gitugyan ako sa Dios ngadto sa kamot sa mga tawong daotan ug makasasala. 12Maayo ang akong kahimtang kaniadto, apan gilaglag niya ako. Daw gituok niya ako ug gidugmok. Gihimo niya akong iyang targetanan. 13Gilibotan ako sa iyang mga tigpana, ug gipana sa walay kalooy. Natuhog ang akong batobato, ug miawas sa yuta ang akong apdo. 14Wala niya ako hunongi sa pag-ataki. Mihasmag siya kanako nga daw usa ka sundalo. 15Nagabisti akog sako ug nagalingkod sa yuta agig pagsubo. 16Namula ang akong nawong ug nanghubag ang akong mga mata sa labihan nga paghilak. 17Apan wala gayod akoy nahimo nga sala, ug kinasingkasing ang akong pag-ampo.

18“Sama ako sa tawong gipatay, nga nagahangyo sa yuta nga dili tabonan ang iyang dugo sa dili pa maangkon ang hustisya! 19Bisan karon ang akong saksi16:19 saksi: Posible nga usa ka langitnon nga tinuga. atua sa langit. Siya ang moingon nga ako walay sala. 20Gitamay ako sa akong mga higala, apan nagahilak ako nga nangayo ug tabang sa Dios. 21Ang akong saksi mao ang magpakilooy sa Dios alang kanako, sama sa usa ka tawo nga nagapakilooy alang sa iyang higala. 22Kay sa dili madugay motaliwan na ako ug dili na mobalik.”