Jeremiah 46 – NIV & APSD-CEB

New International Version

Jeremiah 46:1-28

A Message About Egypt

1This is the word of the Lord that came to Jeremiah the prophet concerning the nations:

2Concerning Egypt:

This is the message against the army of Pharaoh Necho king of Egypt, which was defeated at Carchemish on the Euphrates River by Nebuchadnezzar king of Babylon in the fourth year of Jehoiakim son of Josiah king of Judah:

3“Prepare your shields, both large and small,

and march out for battle!

4Harness the horses,

mount the steeds!

Take your positions

with helmets on!

Polish your spears,

put on your armor!

5What do I see?

They are terrified,

they are retreating,

their warriors are defeated.

They flee in haste

without looking back,

and there is terror on every side,”

declares the Lord.

6“The swift cannot flee

nor the strong escape.

In the north by the River Euphrates

they stumble and fall.

7“Who is this that rises like the Nile,

like rivers of surging waters?

8Egypt rises like the Nile,

like rivers of surging waters.

She says, ‘I will rise and cover the earth;

I will destroy cities and their people.’

9Charge, you horses!

Drive furiously, you charioteers!

March on, you warriors—men of Cush46:9 That is, the upper Nile region and Put who carry shields,

men of Lydia who draw the bow.

10But that day belongs to the Lord, the Lord Almighty—

a day of vengeance, for vengeance on his foes.

The sword will devour till it is satisfied,

till it has quenched its thirst with blood.

For the Lord, the Lord Almighty, will offer sacrifice

in the land of the north by the River Euphrates.

11“Go up to Gilead and get balm,

Virgin Daughter Egypt.

But you try many medicines in vain;

there is no healing for you.

12The nations will hear of your shame;

your cries will fill the earth.

One warrior will stumble over another;

both will fall down together.”

13This is the message the Lord spoke to Jeremiah the prophet about the coming of Nebuchadnezzar king of Babylon to attack Egypt:

14“Announce this in Egypt, and proclaim it in Migdol;

proclaim it also in Memphis and Tahpanhes:

‘Take your positions and get ready,

for the sword devours those around you.’

15Why will your warriors be laid low?

They cannot stand, for the Lord will push them down.

16They will stumble repeatedly;

they will fall over each other.

They will say, ‘Get up, let us go back

to our own people and our native lands,

away from the sword of the oppressor.’

17There they will exclaim,

‘Pharaoh king of Egypt is only a loud noise;

he has missed his opportunity.’

18“As surely as I live,” declares the King,

whose name is the Lord Almighty,

“one will come who is like Tabor among the mountains,

like Carmel by the sea.

19Pack your belongings for exile,

you who live in Egypt,

for Memphis will be laid waste

and lie in ruins without inhabitant.

20“Egypt is a beautiful heifer,

but a gadfly is coming

against her from the north.

21The mercenaries in her ranks

are like fattened calves.

They too will turn and flee together,

they will not stand their ground,

for the day of disaster is coming upon them,

the time for them to be punished.

22Egypt will hiss like a fleeing serpent

as the enemy advances in force;

they will come against her with axes,

like men who cut down trees.

23They will chop down her forest,”

declares the Lord,

“dense though it be.

They are more numerous than locusts,

they cannot be counted.

24Daughter Egypt will be put to shame,

given into the hands of the people of the north.”

25The Lord Almighty, the God of Israel, says: “I am about to bring punishment on Amon god of Thebes, on Pharaoh, on Egypt and her gods and her kings, and on those who rely on Pharaoh. 26I will give them into the hands of those who want to kill them—Nebuchadnezzar king of Babylon and his officers. Later, however, Egypt will be inhabited as in times past,” declares the Lord.

27“Do not be afraid, Jacob my servant;

do not be dismayed, Israel.

I will surely save you out of a distant place,

your descendants from the land of their exile.

Jacob will again have peace and security,

and no one will make him afraid.

28Do not be afraid, Jacob my servant,

for I am with you,” declares the Lord.

“Though I completely destroy all the nations

among which I scatter you,

I will not completely destroy you.

I will discipline you but only in due measure;

I will not let you go entirely unpunished.”

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 46:1-28

Ang Mensahe alang sa mga Kanasoran

1Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Propeta Jeremias bahin sa mga nasod:

2Ang mensahe bahin sa Ehipto:

Mao kini ang mensahe batok sa mga sundalo ni Faraon Neco nga hari sa Ehipto. Gipildi sila ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia didto sa Carkemish duol sa Suba sa Eufrates, sa ikaupat nga tuig sa paghari sa Juda ni Jehoyakim, nga anak ni Josia:

3“Andama ninyo ang inyong dagko ug gagmayng mga taming, ug adto kamo sa gira! 4Andama ninyo ang inyong mga kabayo! Sakay na kamo, mga tigkabayo! Paglinya na kamo ug isul-ob ang inyong mga helmet. Baira ang inyong mga bangkaw, ug isul-ob ang inyong mga panagang. 5Apan unsa kining akong nakita? Nahadlok kamo ug nangatras. Napildi kamo ug midali-dali pag-ikyas nga walay lingi-lingi tungod sa kalisang. 6Abtik kamo ug kusog modagan, apan dili gihapon kamo makaikyas. Mangadagma kamo ug mangamatay didto sa amihan duol sa Suba sa Eufrates.

7“Unsa kining nasora nga nahimong gamhanan, sama sa tubig sa Suba sa Nilo nga midako ug milapaw sa iyang pangpang sa panahon sa baha? 8Ang Ehipto nahimong gamhanan. Sama kini sa nagabaha nga Suba sa Nilo nga milapaw sa iyang pangpang. Miingon ang Ehipto, ‘Modako ako sama sa nagabaha nga tubig sa Suba sa Nilo ug lapawan ko ang tibuok kalibotan. Laglagon ko ang mga lungsod ug ang ilang mga lumulupyo.’

9“Sige, mga taga-Ehipto, padagana na ninyo ang inyong mga kabayo ug mga karwahe! Sulong na kamo uban sa tanan ninyong mga kaabin gikan sa Etiopia,46:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. Put, ug Lydia, nga mga hanas sa paggamit ug mga taming ug pana. 10Apan magmadaogon ang Ginoong Dios nga Makagagahom niini nga away. Niining higayona, manimalos siya sa iyang mga kaaway. Ang iyang espada daw gutom nga mananap nga molamoy kanila ug mohigop sa ilang dugo hangtod nga mabusog kini ug matagbaw. Mahimo silang halad sa Ginoong Dios nga Makagagahom didto sa kayutaan sa amihan, duol sa Suba sa Eufrates.

11“Kamo nga mga lumulupyo46:11 mga lumulupyo: sa literal, putli nga anak nga babaye. sa Ehipto, bisan moadto pa kamo sa Gilead sa pangitag tambal, ang tanan ninyong tambal walay kapuslanan ug dili makaayo kaninyo. 12Makabalita ang mga kanasoran sa tibuok kalibotan sa inyong kaulawan, ug makabati sila sa inyong paghilak. Magdinasmagay ang inyong mga sundalo ug mangatumba sila.”

13Mao kini ang giingon sa Ginoo kang Propeta Jeremias mahitungod sa pagsulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ngadto sa Ehipto:

14“Ipahibalo kini ngadto sa Ehipto, sa mga lungsod sa Migdol, Memphis, ug Tahpanhes: Pangandam kamo sa pagpanalipod sa inyong kaugalingon kay ang espada andam na sa paglaglag kaninyo. 15Nganong miatras man ang inyong mga maisog nga sundalo?46:15 mga maisog nga sundalo: o, gamhanan nga dios nga si Apis. Miatras sila kay giabog sila sa Ginoo. 16Madasmag sa usag usa ang inyong mga sundalo, ug mangatumba sila ug magdinat-ugay. Moingon sila, ‘Bangon ug mamauli kita sa atong mga katagilungsod, ngadto sa yuta nga atong natawhan aron makalikay kita sa espada sa atong kaaway.’ 17Ug didto moingon sila, ‘Ang Faraon nga hari sa Ehipto maayo lang sa estorya, ug gipalabay lang niya ang iyang kahigayonan.’

18“Ako, ang buhi nga Hari, ang Ginoo nga Makagagahom, manumpa nga may mosalakay sa Ehipto nga labaw kaniya, sama sa Bukid sa Tabor sa taliwala sa kabukiran, o sa Bukid sa Carmel daplin sa dagat. 19Kamong mga lumulupyo sa Ehipto, panghipos na kamo sa inyong dad-onon kay bihagon kamo. Malaglag ang Memphis ug mahimo kining awaaw ug wala nay magpuyo niini. 20Ang Ehipto sama kanindot sa dumalagang baka, apan atakihon siya sa malalang insekto gikan sa amihan. 21Bisan ang iyang sinuholan nga mga sundalo nga daw mga toriyong baka nga maayong pagkaatiman dili mobarog ug dili makig-away; mangatras sila ug mangikyas. Mahitabo kini tungod kay miabot na ang panahon nga silotan sila ug laglagon. 22Moikyas ang mga taga-Ehipto nga daw sa halas nga nagatingog samtang nagakamang. Mosulong ang iyang mga kaaway nga nagadala ug mga atsa, nga daw mga tawong gapamutol ug kahoy. 23Pamatyon nila ang mga taga-Ehipto nga daw sa nagapamutol sila ug labong nga mga kahoy. Daghan pa sila kaysa sa mga dulon; dili sila maihap. 24Maulawan gayod ang mga taga-Ehipto. Itugyan sila ngadto sa kamot sa mga katawhan nga gikan sa amihan.”

25Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Silotan ko si Amon nga dios sa Tebes, ug ang ubang mga dios sa Ehipto. Silotan ko usab ang hari sa Ehipto46:25 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. ug ang iyang mga hari, apil ang mga nagasalig kaniya. 26Itugyan ko sila sa kamot sa mga gustong mopatay kanila—kang Haring Nebucadnezar ug sa iyang mga opisyal. Apan pagkahuman, puy-an ra pag-usab ang Ehipto sama sa unang panahon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

27“Apan kamong mga Israelinhon nga mga kaliwat sa akong alagad nga si Jacob, ayaw kamo kahadlok o kadismaya, kay luwason ko kamo gikan sa layong dapit diin kamo gibihag. Magkinabuhi kamo pag-usab nga malinawon ug layo sa katalagman, ug wala na kamoy kahadlokan. 28O mga kaliwat sa akong alagad nga si Jacob! Ayaw gayod kamo kahadlok kay kauban ninyo ako. Laglagon ko sa hingpit ang tanang kanasoran diin ko kamo gipatibulaag, apan kamo dili ko laglagon sa hingpit. Disiplinahon ko kamo basi sa hustisya. Dili ako motugot nga dili kamo masilotan. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”