Isaiah 25 – NIV & HLGN

New International Version

Isaiah 25:1-12

Praise to the Lord

1Lord, you are my God;

I will exalt you and praise your name,

for in perfect faithfulness

you have done wonderful things,

things planned long ago.

2You have made the city a heap of rubble,

the fortified town a ruin,

the foreigners’ stronghold a city no more;

it will never be rebuilt.

3Therefore strong peoples will honor you;

cities of ruthless nations will revere you.

4You have been a refuge for the poor,

a refuge for the needy in their distress,

a shelter from the storm

and a shade from the heat.

For the breath of the ruthless

is like a storm driving against a wall

5and like the heat of the desert.

You silence the uproar of foreigners;

as heat is reduced by the shadow of a cloud,

so the song of the ruthless is stilled.

6On this mountain the Lord Almighty will prepare

a feast of rich food for all peoples,

a banquet of aged wine—

the best of meats and the finest of wines.

7On this mountain he will destroy

the shroud that enfolds all peoples,

the sheet that covers all nations;

8he will swallow up death forever.

The Sovereign Lord will wipe away the tears

from all faces;

he will remove his people’s disgrace

from all the earth.

The Lord has spoken.

9In that day they will say,

“Surely this is our God;

we trusted in him, and he saved us.

This is the Lord, we trusted in him;

let us rejoice and be glad in his salvation.”

10The hand of the Lord will rest on this mountain;

but Moab will be trampled in their land

as straw is trampled down in the manure.

11They will stretch out their hands in it,

as swimmers stretch out their hands to swim.

God will bring down their pride

despite the cleverness25:11 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain. of their hands.

12He will bring down your high fortified walls

and lay them low;

he will bring them down to the ground,

to the very dust.

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 25:1-12

Dalayawon ang Dios

1Ginoo, ikaw ang akon Dios! Dayawon kag padunggan ko ikaw, kay makatilingala gid ang imo mga ginhimo. Gintuman mo gid ang imo mga ginplano sang una nga panahon. 2Gin-guba mo ang napaderan nga mga banwa sang mga taga-iban nga nasyon. Ginwasak mo ang mabakod nga mga parte sang ila mga banwa, kag indi na ini mapatindog liwat. 3Gani padunggan ka sang gamhanan nga mga katawhan, kag tahuron sang mapintas nga mga nasyon. 4Ikaw ang mabakod nga dalangpan sang mga imol sa tion sang kalisod. Palasilungan ka sa mabaskog nga ulan kag init. Kay ang pagsalakay sang mapintas nga mga tawo pareho sang bagyo nga nagahampak sa pader, 5kag pareho sang init sa desierto. Pero ginpahipos mo ang pagsininggit sang mga taga-iban nga nasyon. Ginpauntat mo ang pagkinanta sang mapintas nga mga tawo, pareho sang init nga nadula kay gintabunan sang panganod.

6Diri sa Bukid sang Zion, magapreparar ang Ginoo nga Makagagahom sang isa ka punsyon para sa tanan nga katawhan. Mga manamit nga pagkaon kag ilimnon ang iya ipreparar. 7Kag sa sini man nga bukid, pagakuhaon niya ang kasubo25:7 kasubo: sa literal, tabon, nga ginasuksok sang mga tawo sang una nga panahon sa tion sang pagpangasubo. sang mga katawhan sa tanan nga nasyon. 8Dulaon sang Ginoong Dios ang kamatayon kag pahiran niya ang mga luha sang tanan nga tawo. Kuhaon niya ang kahuy-anan sang iya katawhan sa bug-os nga kalibutan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini.

9Kon matabo na ini, magasiling ang mga tawo: “Siya ang aton Dios! Nagsalig kita sa iya, kag ginluwas niya kita. Siya ang Ginoo nga aton ginsaligan. Magkalipay kita kag magkinasadya kay ginluwas niya kita.”

10Sa pagkamatuod, buligan sang Ginoo ining Bukid sang Zion, pero silutan niya ang Moab. Tasakon niya ini pareho sa dagami nga ginatasak sa ipot. 11Tinguhaan nila nga makaluwas sa sina nga kahimtangan pareho sa tawo nga nagakapaykapay sa tubig. Pero bisan maayo pa sila maglangoy, lumsan gihapon sila sang Ginoo; paubuson sila sang Ginoo sa ila pagkabugalon. 12Rumpagon niya ang ila mataas kag mabakod nga mga pader hasta nga maglalapta ini sa duta.