Melchizedek the Priest
1This Melchizedek was king of Salem and priest of God Most High. He met Abraham returning from the defeat of the kings and blessed him, 2and Abraham gave him a tenth of everything. First, the name Melchizedek means “king of righteousness”; then also, “king of Salem” means “king of peace.” 3Without father or mother, without genealogy, without beginning of days or end of life, resembling the Son of God, he remains a priest forever.
4Just think how great he was: Even the patriarch Abraham gave him a tenth of the plunder! 5Now the law requires the descendants of Levi who become priests to collect a tenth from the people—that is, from their fellow Israelites—even though they also are descended from Abraham. 6This man, however, did not trace his descent from Levi, yet he collected a tenth from Abraham and blessed him who had the promises. 7And without doubt the lesser is blessed by the greater. 8In the one case, the tenth is collected by people who die; but in the other case, by him who is declared to be living. 9One might even say that Levi, who collects the tenth, paid the tenth through Abraham, 10because when Melchizedek met Abraham, Levi was still in the body of his ancestor.
Jesus Like Melchizedek
11If perfection could have been attained through the Levitical priesthood—and indeed the law given to the people established that priesthood—why was there still need for another priest to come, one in the order of Melchizedek, not in the order of Aaron? 12For when the priesthood is changed, the law must be changed also. 13He of whom these things are said belonged to a different tribe, and no one from that tribe has ever served at the altar. 14For it is clear that our Lord descended from Judah, and in regard to that tribe Moses said nothing about priests. 15And what we have said is even more clear if another priest like Melchizedek appears, 16one who has become a priest not on the basis of a regulation as to his ancestry but on the basis of the power of an indestructible life. 17For it is declared:
“You are a priest forever,
in the order of Melchizedek.”7:17 Psalm 110:4
18The former regulation is set aside because it was weak and useless 19(for the law made nothing perfect), and a better hope is introduced, by which we draw near to God.
20And it was not without an oath! Others became priests without any oath, 21but he became a priest with an oath when God said to him:
“The Lord has sworn
and will not change his mind:
‘You are a priest forever.’ ”7:21 Psalm 110:4
22Because of this oath, Jesus has become the guarantor of a better covenant.
23Now there have been many of those priests, since death prevented them from continuing in office; 24but because Jesus lives forever, he has a permanent priesthood. 25Therefore he is able to save completely7:25 Or forever those who come to God through him, because he always lives to intercede for them.
26Such a high priest truly meets our need—one who is holy, blameless, pure, set apart from sinners, exalted above the heavens. 27Unlike the other high priests, he does not need to offer sacrifices day after day, first for his own sins, and then for the sins of the people. He sacrificed for their sins once for all when he offered himself. 28For the law appoints as high priests men in all their weakness; but the oath, which came after the law, appointed the Son, who has been made perfect forever.
برتری ملکیصدق بر ابراهيم و لاویان
1اين ملکیصدق، هم پادشاه شهر «ساليم» بود و هم كاهن خدای بزرگ. زمانی كه ابراهيم چندين پادشاه را شكست داده بود و به ديار خود باز می‌گشت، ملکیصدق به ديدن او رفت و او را بركت داد. 2ابراهيم نيز از غنايم جنگی، يک دهم را به او داد.
معنی نام ملکیصدق، «عدل و انصاف» می‌باشد؛ پس او «پادشاه عدل و داد» و در ضمن، پادشاهی صلح‌جو بوده است، زيرا نام شهر وی، ساليم يعنی «صلح و سلامتی» است. 3از آنجا كه هيچگونه اطلاعی دربارهٔ او در دست نيست، می‌توان اين گونه تصور كرد كه او فاقد پدر و مادر و اجداد بوده و زمانی نيز برای تولد و مرگش وجود نداشته است. از اين نظر، او شبيه فرزند خداست و كاهنی است هميشگی.
4ملاحظه كنيد اين ملکیصدق چه سمت بزرگی داشته است:
نخست آنكه ابراهيم، يعنی پدر قوم يهود و برجسته‌ترين شخص مورد نظر خدا، يک دهم تمام درآمد خود را به او هديه داد. 5اگر ملکیصدق يک كاهن يهودی بود، كاملاً روشن می‌بود كه چرا ابراهيم به او هديه می‌دهد؛ زيرا بعدها از قوم يهود خواسته شد تا با هدايای خود، به كاهنان كمک كنند، چون كاهنان از بستگان و خويشان ايشان بودند. 6اما با اينكه ملکیصدق نسبتی با او نداشت، ابراهيم به او اين هديه را داد.
دوم آنكه ملکیصدق، ابراهيم بزرگ را بركت داد. 7به طوری كه همه می‌دانند، كسی كه قدرت و اختيار اعطای بركت دارد، بزرگتر از كسی است كه بركت را دريافت می‌كند.
8سوم، كاهنان يهودی كه هدايا را دريافت می‌كنند، انسانهای فانی هستند. اما ملکیصدق كه اين هديه را گرفت، مطابق كتاب آسمانی همواره به زندگی ادامه می‌دهد.
9چهارم، حتی می‌توان گفت كه «لاوی»، كه جد همه كاهنان يهود بود، از طريق ابراهيم، به ملکیصدق هديه داد؛ 10زيرا زمانی كه ملکیصدق به ديدار ابراهيم آمد، گرچه لاوی هنوز به دنیا نيامده بود، اما می‌توان گفت در اين وقت در داخل بدن ابراهيم بود.
11پنجم، اگر كاهنان يهود، و شريعتی كه به ايشان سپرده شده بود، می‌توانستند انسان را رستگار سازند، ديگر چه نيازی بود كه خدا مسيح را بفرستد، آن هم در مقام كاهنی همپايهٔ ملکیصدق؟ و چرا به جای او، ديگری را نفرستاد كه مانند ساير كاهنان، همپايه هارون، برادر موسی باشد؟
12-14به علاوه، زمانی كه خدا كاهنی از نوع ديگر می‌فرستد، بايد شريعت و حكم و روش خود را نيز در اين خصوص تغيير دهد، تا اين امر ميسر گردد. چنانكه همه می‌دانيم، مسيح از قبيلهٔ كاهنان يعنی قبيلهٔ «لاوی» نبود، بلكه به قبيلهٔ «يهودا» تعلق داشت كه برای كار كاهنی انتخاب نشده بود، و موسی هيچگاه چنين خدمتی را به قبيلهٔ يهودا محول نكرده بود.
قسم خدا برای مقام كاهنی مسيح
15پس به طور واضح می‌بينيم كه خدا، حكم و روش خود را تغيير داد؛ زيرا مسيح كه كاهن اعظم جديد و همپايهٔ ملکیصدق است، 16مطابق شريعت و روش سابق از طايفه لاوی نبود؛ او بر اساس قدرتی كاهن شد كه از حيات بی‌پايان جاری است. 17در «زبور داوود» نيز به همين موضوع اشاره شده؛ در آنجا به مسيح می‌گويد: «تو تا ابد كاهن هستی، كاهنی همپايهٔ ملکیصدق.»
18بلی، شريعت و روش سابق كاهنی، كه بر اساس اصل و نسب بود، ملغی شد زيرا كاری از پيش نمی‌برد و سست‌تر از آن بود كه بتواند به كسی اميد نجات ببخشد، 19و هرگز نتوانست كسی را واقعاً با خدا آشتی دهد. اما اكنون ما اميد بهتری داريم، زيرا مسيح ما را مقبول خدا گردانيده است. بنابراين، می‌توانيم به خدا نزديک شويم.
20در مورد مسيح، خدا قسم خورد كه هميشه كاهن باشد. 21در مورد ساير كاهنان، خدا هرگز قسم به ميان نياورد. اما در مورد مسيح، آمده است كه «خداوند قسم خورده و تغيير اراده نخواهد داد، كه تو تا ابد كاهن هستی.» 22بر اساس اين قسم خدا، مسيح می‌تواند موفقيت اين عهد و پيمان جديد و بهتر را برای هميشه تضمين كند.
23در آن روش و پيمان قديم، تعداد كاهنان می‌بايست زياد باشد، تا بعد از مرگ كاهنی، كاهن ديگری بتوانند برای ادامهٔ خدمت، جايگزين او شود. 24اما عيسی، از آنجا كه تا ابد زنده است، برای هميشه كاهن می‌باشد و نيازی به جانشين ندارد. 25بنابراين، قادر است همهٔ آنانی را كه بوسيلهٔ او به حضور خدا می‌آيند، به طور كامل نجات بخشد؛ و چون هميشه زنده است، پيوسته در حضور خدا برای ما وساطت می‌كند و اين حقيقت را يادآور می‌گردد كه تاوان گناهان ما را به بهای خون خود پرداخته است.
26اين درست همان كاهن اعظمی است كه ما نياز داريم؛ زيرا او پاک و بی‌عيب و بی‌گناه و از گناهكاران جدا می‌باشد و در آسمان از مقامی پر افتخار برخوردار است. 27او هرگز احتياج ندارد مانند ساير كاهنان، هر روز ابتدا برای گناهان خود و بعد برای گناهان قوم، قربانی كند؛ زيرا وقتی بر روی صليب، خود را در راه ما قربانی كرد، برای هميشه به تمام قربانیها پايان داد. 28كاهنان اعظم كه مطابق شريعت موسی به اين مقام می‌رسند، افرادی ضعيف می‌باشند كه نمی‌توانند خود را از گناه دور نگاه دارند. اما مدتها بعد از اعطای شريعت، خدا فرزند خود را كه برای هميشه كامل می‌باشد، در مقام كاهن اعظم تعيين كرد و در اين خصوص سوگند ياد كرد.
