Christ’s Sacrifice Once for All
1The law is only a shadow of the good things that are coming—not the realities themselves. For this reason it can never, by the same sacrifices repeated endlessly year after year, make perfect those who draw near to worship. 2Otherwise, would they not have stopped being offered? For the worshipers would have been cleansed once for all, and would no longer have felt guilty for their sins. 3But those sacrifices are an annual reminder of sins. 4It is impossible for the blood of bulls and goats to take away sins.
5Therefore, when Christ came into the world, he said:
“Sacrifice and offering you did not desire,
but a body you prepared for me;
6with burnt offerings and sin offerings
you were not pleased.
7Then I said, ‘Here I am—it is written about me in the scroll—
I have come to do your will, my God.’ ”10:7 Psalm 40:6-8 (see Septuagint)
8First he said, “Sacrifices and offerings, burnt offerings and sin offerings you did not desire, nor were you pleased with them”—though they were offered in accordance with the law. 9Then he said, “Here I am, I have come to do your will.” He sets aside the first to establish the second. 10And by that will, we have been made holy through the sacrifice of the body of Jesus Christ once for all.
11Day after day every priest stands and performs his religious duties; again and again he offers the same sacrifices, which can never take away sins. 12But when this priest had offered for all time one sacrifice for sins, he sat down at the right hand of God, 13and since that time he waits for his enemies to be made his footstool. 14For by one sacrifice he has made perfect forever those who are being made holy.
15The Holy Spirit also testifies to us about this. First he says:
16“This is the covenant I will make with them
after that time, says the Lord.
I will put my laws in their hearts,
and I will write them on their minds.”10:16 Jer. 31:33
17Then he adds:
“Their sins and lawless acts
I will remember no more.”10:17 Jer. 31:34
18And where these have been forgiven, sacrifice for sin is no longer necessary.
A Call to Persevere in Faith
19Therefore, brothers and sisters, since we have confidence to enter the Most Holy Place by the blood of Jesus, 20by a new and living way opened for us through the curtain, that is, his body, 21and since we have a great priest over the house of God, 22let us draw near to God with a sincere heart and with the full assurance that faith brings, having our hearts sprinkled to cleanse us from a guilty conscience and having our bodies washed with pure water. 23Let us hold unswervingly to the hope we profess, for he who promised is faithful. 24And let us consider how we may spur one another on toward love and good deeds, 25not giving up meeting together, as some are in the habit of doing, but encouraging one another—and all the more as you see the Day approaching.
26If we deliberately keep on sinning after we have received the knowledge of the truth, no sacrifice for sins is left, 27but only a fearful expectation of judgment and of raging fire that will consume the enemies of God. 28Anyone who rejected the law of Moses died without mercy on the testimony of two or three witnesses. 29How much more severely do you think someone deserves to be punished who has trampled the Son of God underfoot, who has treated as an unholy thing the blood of the covenant that sanctified them, and who has insulted the Spirit of grace? 30For we know him who said, “It is mine to avenge; I will repay,”10:30 Deut. 32:35 and again, “The Lord will judge his people.”10:30 Deut. 32:36; Psalm 135:14 31It is a dreadful thing to fall into the hands of the living God.
32Remember those earlier days after you had received the light, when you endured in a great conflict full of suffering. 33Sometimes you were publicly exposed to insult and persecution; at other times you stood side by side with those who were so treated. 34You suffered along with those in prison and joyfully accepted the confiscation of your property, because you knew that you yourselves had better and lasting possessions. 35So do not throw away your confidence; it will be richly rewarded.
36You need to persevere so that when you have done the will of God, you will receive what he has promised. 37For,
“In just a little while,
he who is coming will come
and will not delay.”10:37 Isaiah 26:20; Hab. 2:3
38And,
“But my righteous10:38 Some manuscripts But the righteous one will live by faith.
And I take no pleasure
in the one who shrinks back.”10:38 Hab. 2:4 (see Septuagint)
39But we do not belong to those who shrink back and are destroyed, but to those who have faith and are saved.
خون مسيح، پاک‌كنندهٔ قطعی گناه
1شريعت و تشريفات مذهبی يهود فقط نمونه‌ای نارساست از بركاتی كه بنا بود مسيح برای ما به ارمغان بياورد. مطابق اين شريعت، هر ساله حيوانی قربانی می‌شود، اما اين قربانی به هيچ وجه قادر نيست آنانی را كه پايبند احكام شريعت هستند، رستگار سازد. 2زيرا اگر قدرت چنين كاری را داشت، يک قربانی كافی می‌بود تا نذركننده، يک بار و برای هميشه، پاک شود و ديگر احساس تقصير و گناه نكند. 3در حالی که می‌بينيم اين قربانیها همه ساله، به جای آنكه وجدان مردم را آسوده كند، خاطرهٔ تلخ نافرمانی‌ها و گناهانشان را به يادشان می‌آورد. 4زيرا محال است كه خون گاوها و بزها واقعاً لكه‌های گناه را پاک سازد.
5به همين جهت بود كه وقتی مسيح به اين جهان می‌آمد، گفت: «ای خدا، خون گاو و بز نمی‌تواند تو را خشنود سازد تا گناه انسان را ببخشايی. پس اين بدن را برای من مهيا ساختی تا همچون قربانی بر قربانگاه تو فدا كنم. 6از قربانی كردن حيوانات راضی نبودی، يعنی آن حيواناتی كه برای كفارهٔ گناه، در حضورت ذبح می‌كردند و می‌سوزاندند. 7پس گفتم: اينک آمده‌ام تا ارادهٔ تو را بجا آورم؛ آمده‌ام تا مطابق پيشگويی كتاب آسمانی، جان خود را فدا سازم.»
8بعد از آنكه مسيح فرمود كه خدا از قربانیهای گوناگون و هدايايی كه طبق شريعت و روش قديم تقديم می‌شود، راضی نيست، 9چنين گفت: «اينک آمده‌ام تا جان خود را فدا سازم.»
به اين ترتيب، روش سابق را لغو می‌كند تا روش جديدی بنياد نهد. 10طبق اين روش و طرح جديد، مسيح يک بار جان خود را در راه ما فدا كرد تا ما را ببخشد و پاک نمايد. 11مطابق شريعت و روش سابق، كاهنان هر روز در مقابل قربانگاه می‌ايستند و قربانیهایی تقديم می‌كنند كه هرگز نمی‌توانند گناهان را برطرف نمايند. 12اما مسيح خود را فقط يک بار به عنوان قربانی به خدا تقديم كرد تا گناهان را بيامرزد؛ و پس از آن، در بالاترين مكان عزت و افتخار، به دست راست خدا نشست، 13و منتظر است تا دشمنانش به زير پايهای او افكنده شوند. 14او با يک قربانی، همهٔ آنانی را كه از گناهانشان پاک می‌شوند، تا ابد كامل می‌گرداند.
15روح‌القدس نيز اين را تصديق كرده، می‌فرمايد: 16«اينست آن پيمان جديدی كه در آن روز با خاندان اسرائيل خواهم بست: احكام خود را در فكر ايشان خواهم نهاد و در دل ايشان خواهم نوشت، تا بی‌آنكه سخنی گفته باشم، بدانند از ايشان چه می‌خواهم، و از من اطاعت كنند.» 17سپس اضافه كرده، می‌فرمايد: «خطايای ايشان را خواهم بخشيد و گناهانشان را ديگر به یاد نخواهم آورد.»
18پس حال كه گناهان ما به طور دائمی بخشيده و فراموش شده است، ديگر چه نيازی است كه برای آمرزش گناهان، بار ديگر قربانی تقديم كنيم؟
هوشياری برای حفظ نجات
19بنابراين، ای برادران عزيز، اكنون می‌توانيم به سبب خون عيسی، مستقيم وارد مقدسترین جايگاه شده، به حضور خدا برويم؛ 20زيرا زمانی كه بدن مسيح بر روی صليب پاره شد، در واقع پردهٔ مقدسترین جايگاه خانهٔ خدا نيز پاره شد؛ و به اين ترتيب او راهی تازه و حيات‌بخش برای ما گشود تا ما را به حضور مقدس خدا برساند.
21پس حال كه ادارهٔ امور خاندان الهی، به عهدهٔ اين كاهن بزرگ ماست، 22بياييد با دلی پاک، مستقيماً به حضور خدا برويم، و يقين كامل داشته باشيم كه او ما را می‌پذيرد، زيرا خون مسيح بر ما پاشيده شده و ما را پاک ساخته؛ بدنهايمان نيز با آب پاک شسته شده است. 23اكنون می‌توانيم منتظر نجاتی باشيم كه خدا وعده داده است، و می‌توانيم بدون هيچگونه ترديدی به همه بگوييم كه نجات يافته‌ايم، زيرا خدا به همهٔ وعده‌های خود عمل خواهد فرمود.
24حال، به پاس آن همه لطفی كه خدا در حق ما كرده است، بياييد يكديگر را به محبت كردن و به انجام اعمال نيک تشويق و ترغيب نماييم. 25و نيز چنانكه برخی را عادت است، از حضور در مجالس عبادت كليسايی غافل نشويد، بلكه يكديگر را تشويق كنيد، بخصوص در اين روزها كه بازگشت مسيح نزديک می‌شود. 26زيرا اگر كسی پس از پی بردن به حقيقت آمرزش گناهان، عمداً از خدا رويگردان شده، به سوی زندگی گناه‌آلود برود، چنين گناهی با خون مسيح پاک نخواهد شد و راهی برای فرار از مجازات آن وجود نخواهد داشت. 27بلی، راهی نيست جز به سر بردن در انتظار مجازاتی وحشتناک، و نزول خشم و غضب الهی كه دشمنان او را نابود خواهد ساخت. 28هر كه احكام موسی را بشكند، به شهادت دو يا سه نفر، بدون ترحم كشته می‌شود. 29پس چه مجازات وحشتناكتری در انتظار كسانی خواهد بود كه فرزند خدا را تحقير می‌كنند، و خونی را كه نشان عهد خدا و پاک‌كنندهٔ گناهان ايشان است، بی‌ارزش می‌شمارند، و به روح‌القدس كه عطا كنندهٔ رحمت الهی است، بی‌احترامی می‌نمايند.
30زيرا او را می‌شناسيم كه گفت: «انتقام را من می‌گيرم؛ مكافات را من می‌دهم!» و همچنين فرمود: «من قوم خود را داوری خواهم فرمود.» 31برای كسانی كه چنين گناهی كرده باشند، افتادن به دستهای خدای زنده بسيار وحشتناک خواهد بود!
32هيچگاه از ياد نبريد آن روزها را كه نور مسيح به تازگی دلتان را روشن ساخته بود؛ زيرا در آن زمان گرچه زحمات و رنجهای بسياری بر شما وارد آمد، اما شما همه را تحمل كرديد و به خداوند وفادار مانديد. 33بلی، شما بارها مورد استهزا و ضرب و شتم قرار گرفتيد، و يا شريک درد آنانی بوديد كه به چنين زحماتی دچار می‌شدند؛ 34با زندانيان نيز همدردی می‌كرديد؛ و به هنگام غارت اموالتان، شاد بوديد، زيرا می‌دانستيد كه در آسمان چيزهای بهتری در انتظار شماست كه تا ابد از بين نخواهد رفت. 35پس به هر قيمتی كه شده، ايمانتان را به خداوند از دست ندهيد، زيرا پاداش عظيمی در انتظار شماست! 36اگر می‌خواهيد كه خدا به وعدهٔ خود وفا كند، لازم است كه شما نيز با كمال صبر و بردباری، خواست خدا را انجام دهيد. 37زيرا همانطور كه كلام خدا می‌فرمايد، بازگشت او چندان دور نيست. 38پس آنانی كه از بوسيلهٔ ايمان نجات يافته‌اند، با ايمان نيز به زندگی ادامه دهند و در هر امری به خدا توكل نمايند. زيرا اگر به عقب برگردند، خدا از ايشان خشنود نخواهد شد.
39ولی ما هرگز از خدا برنگشته‌ايم تا به چنان سرنوشت تلخی دچار شويم، بلكه ايمانمان را حفظ كرده‌ايم و اين ايمان، نجات جانمان را تضمين می‌كند.
