A Basket of Ripe Fruit
1This is what the Sovereign Lord showed me: a basket of ripe fruit. 2“What do you see, Amos?” he asked.
“A basket of ripe fruit,” I answered.
Then the Lord said to me, “The time is ripe for my people Israel; I will spare them no longer.
3“In that day,” declares the Sovereign Lord, “the songs in the temple will turn to wailing.8:3 Or “the temple singers will wail Many, many bodies—flung everywhere! Silence!”
4Hear this, you who trample the needy
and do away with the poor of the land,
5saying,
“When will the New Moon be over
that we may sell grain,
and the Sabbath be ended
that we may market wheat?”—
skimping on the measure,
boosting the price
and cheating with dishonest scales,
6buying the poor with silver
and the needy for a pair of sandals,
selling even the sweepings with the wheat.
7The Lord has sworn by himself, the Pride of Jacob: “I will never forget anything they have done.
8“Will not the land tremble for this,
and all who live in it mourn?
The whole land will rise like the Nile;
it will be stirred up and then sink
like the river of Egypt.
9“In that day,” declares the Sovereign Lord,
“I will make the sun go down at noon
and darken the earth in broad daylight.
10I will turn your religious festivals into mourning
and all your singing into weeping.
I will make all of you wear sackcloth
and shave your heads.
I will make that time like mourning for an only son
and the end of it like a bitter day.
11“The days are coming,” declares the Sovereign Lord,
“when I will send a famine through the land—
not a famine of food or a thirst for water,
but a famine of hearing the words of the Lord.
12People will stagger from sea to sea
and wander from north to east,
searching for the word of the Lord,
but they will not find it.
13“In that day
“the lovely young women and strong young men
will faint because of thirst.
14Those who swear by the sin of Samaria—
who say, ‘As surely as your god lives, Dan,’
or, ‘As surely as the god8:14 Hebrew the way of Beersheba lives’—
they will fall, never to rise again.”
Ang Palanan-awon ni Amos Parte sa Alat nga may Luto nga mga Prutas
1Amo ini ang ginpakita sang Ginoong Dios sa akon: Nakita ko ang isa ka alat nga may luto nga mga prutas. 2Nagpamangkot ang Ginoo sa akon, “Amos, ano ang nakita mo?” Nagsabat ako, “Isa ka alat nga may luto nga mga prutas.” Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Nag-abot na ang katapusan8:2 katapusan: sa Hebreo, ang pulong nga “luto nga mga prutas” kag “katapusan” daw pareho kon ihambal. sang akon katawhan nga taga-Israel. Indi ko na sila pagkaluoyan pa. 3Sa sina nga adlaw nga silutan sila, ang masadya nga pagkinanta sa templo8:3 templo: ukon, palasyo. mangin paghinibi kay madamo nga mga patay ang magalinapta bisan diin. Kag dayon wala na gid sing may mabatian nga gahod.8:3 Kag… gahod: sa literal, Hipos! Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”
Ang Sala sang mga Manggaranon nga Taga-Israel
4Pamatii ninyo ini, kamo nga nagapamigos sa mga imol kag nagatinguha sa paglaglag sa ila. 5Nagadali kamo nga matapos ang Piesta sang Pag-umpisa sang Bulan ukon ang Adlaw nga Inugpahuway agod makabaligya na kamo sang uyas kag makadaya sa inyo nga pagsukob, pagtakos, kag pagkilo. 6Nagadali kamo nga makabaligya sang uyas nga may miksla nga upa, kag makabakal sang imol nga tawo nga ginbaligya nga ulipon tungod nga indi siya makabayad sang iya utang, bisan ang iya utang ahaw isa ka paris nga sandalyas. 7Gani nagapanumpa ang Ginoo, ang Dios nga ginapabugal ninyo nga mga kaliwat ni Jacob, “Indi ko gid pagkalimtan ang tanan nga kalautan nga ginhimo ninyo. 8Tungod sini palinugon ko ang inyo duta kag magahinibi kamo. Mauyog ang inyo duta sing puwerte gid, nga daw pareho sang pag-awas kag paghubas sang Suba sang Nilo sa Egipto. 9Sa sina nga adlaw nga silutan ko kamo, pasalupon ko ang adlaw sa kaudtuhon, gani magadulom bisan adlaw pa. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 10Himuon ko nga paghinibi ang inyo nga pagkinasadya sa piesta, kag himuon ko nga pagpanalambiton ang inyo nga pagkinanta. Pabayuan ko kamo sang sako kag suguon nga magpakalbo sa pagpakita nga nagapangasubo kamo, pareho sang mga ginikanan nga nagahibi sa pagkapatay sang ila bugtong nga anak. Pero mas masakit pa gid ang katapusan sang sini nga mga silot.”
11Nagsiling pa gid ang Ginoong Dios, “Magaabot ang tion nga padal-an ko sang gutom ang inyo duta. Pero indi ini kagutom sa pagkaon ukon kauhaw sa tubig, kundi kagutom kag kauhaw sa pagpamati sang akon mensahi. 12Magaduling-duling kamo sa kakapoy sa pagpangita sang tawo nga makasugid sa inyo sang akon mensahi, pero indi gid ninyo ini makita bisan diin kamo magkadto. 13Sa sina nga adlaw nga silutan ko kamo, bisan ang inyo matahom nga mga pamatan-on nga mga babayi kag ang inyo pamatan-on nga mga lalaki magakalalipong sa kauhaw. 14Kamo nga nagapanumpa sa ngalan sang mga dios-dios sang Samaria, Dan, kag Beersheba, pagalaglagon kamo kag indi na gid kamo makabangon pa.”
