2 Samuel 18 – NIV & HLGN

New International Version

2 Samuel 18:1-33

1David mustered the men who were with him and appointed over them commanders of thousands and commanders of hundreds. 2David sent out his troops, a third under the command of Joab, a third under Joab’s brother Abishai son of Zeruiah, and a third under Ittai the Gittite. The king told the troops, “I myself will surely march out with you.”

3But the men said, “You must not go out; if we are forced to flee, they won’t care about us. Even if half of us die, they won’t care; but you are worth ten thousand of us.18:3 Two Hebrew manuscripts, some Septuagint manuscripts and Vulgate; most Hebrew manuscripts care; for now there are ten thousand like us It would be better now for you to give us support from the city.”

4The king answered, “I will do whatever seems best to you.”

So the king stood beside the gate while all his men marched out in units of hundreds and of thousands. 5The king commanded Joab, Abishai and Ittai, “Be gentle with the young man Absalom for my sake.” And all the troops heard the king giving orders concerning Absalom to each of the commanders.

6David’s army marched out of the city to fight Israel, and the battle took place in the forest of Ephraim. 7There Israel’s troops were routed by David’s men, and the casualties that day were great—twenty thousand men. 8The battle spread out over the whole countryside, and the forest swallowed up more men that day than the sword.

9Now Absalom happened to meet David’s men. He was riding his mule, and as the mule went under the thick branches of a large oak, Absalom’s hair got caught in the tree. He was left hanging in midair, while the mule he was riding kept on going.

10When one of the men saw what had happened, he told Joab, “I just saw Absalom hanging in an oak tree.”

11Joab said to the man who had told him this, “What! You saw him? Why didn’t you strike him to the ground right there? Then I would have had to give you ten shekels18:11 That is, about 4 ounces or about 115 grams of silver and a warrior’s belt.”

12But the man replied, “Even if a thousand shekels18:12 That is, about 25 pounds or about 12 kilograms were weighed out into my hands, I would not lay a hand on the king’s son. In our hearing the king commanded you and Abishai and Ittai, ‘Protect the young man Absalom for my sake.18:12 A few Hebrew manuscripts, Septuagint, Vulgate and Syriac; most Hebrew manuscripts may be translated Absalom, whoever you may be.13And if I had put my life in jeopardy18:13 Or Otherwise, if I had acted treacherously toward him—and nothing is hidden from the king—you would have kept your distance from me.”

14Joab said, “I’m not going to wait like this for you.” So he took three javelins in his hand and plunged them into Absalom’s heart while Absalom was still alive in the oak tree. 15And ten of Joab’s armor-bearers surrounded Absalom, struck him and killed him.

16Then Joab sounded the trumpet, and the troops stopped pursuing Israel, for Joab halted them. 17They took Absalom, threw him into a big pit in the forest and piled up a large heap of rocks over him. Meanwhile, all the Israelites fled to their homes.

18During his lifetime Absalom had taken a pillar and erected it in the King’s Valley as a monument to himself, for he thought, “I have no son to carry on the memory of my name.” He named the pillar after himself, and it is called Absalom’s Monument to this day.

David Mourns

19Now Ahimaaz son of Zadok said, “Let me run and take the news to the king that the Lord has vindicated him by delivering him from the hand of his enemies.”

20“You are not the one to take the news today,” Joab told him. “You may take the news another time, but you must not do so today, because the king’s son is dead.”

21Then Joab said to a Cushite, “Go, tell the king what you have seen.” The Cushite bowed down before Joab and ran off.

22Ahimaaz son of Zadok again said to Joab, “Come what may, please let me run behind the Cushite.”

But Joab replied, “My son, why do you want to go? You don’t have any news that will bring you a reward.”

23He said, “Come what may, I want to run.”

So Joab said, “Run!” Then Ahimaaz ran by way of the plain18:23 That is, the plain of the Jordan and outran the Cushite.

24While David was sitting between the inner and outer gates, the watchman went up to the roof of the gateway by the wall. As he looked out, he saw a man running alone. 25The watchman called out to the king and reported it.

The king said, “If he is alone, he must have good news.” And the runner came closer and closer.

26Then the watchman saw another runner, and he called down to the gatekeeper, “Look, another man running alone!”

The king said, “He must be bringing good news, too.”

27The watchman said, “It seems to me that the first one runs like Ahimaaz son of Zadok.”

“He’s a good man,” the king said. “He comes with good news.”

28Then Ahimaaz called out to the king, “All is well!” He bowed down before the king with his face to the ground and said, “Praise be to the Lord your God! He has delivered up those who lifted their hands against my lord the king.”

29The king asked, “Is the young man Absalom safe?”

Ahimaaz answered, “I saw great confusion just as Joab was about to send the king’s servant and me, your servant, but I don’t know what it was.”

30The king said, “Stand aside and wait here.” So he stepped aside and stood there.

31Then the Cushite arrived and said, “My lord the king, hear the good news! The Lord has vindicated you today by delivering you from the hand of all who rose up against you.”

32The king asked the Cushite, “Is the young man Absalom safe?”

The Cushite replied, “May the enemies of my lord the king and all who rise up to harm you be like that young man.”

33The king was shaken. He went up to the room over the gateway and wept. As he went, he said: “O my son Absalom! My son, my son Absalom! If only I had died instead of you—O Absalom, my son, my son!”18:33 In Hebrew texts this verse (18:33) is numbered 19:1.

Ang Pulong Sang Dios

2 Samuel 18:1-33

Napatay si Absalom

1Gin-grupo ni David ang iya mga tinawo sa tag-1,000 kag tag-100, kag nagpili siya sang mga kumander sa pagpangulo sini. 2Dayon ginpalakat niya sila sa tatlo ka grupo. Si Joab ang pangulo sa isa ka grupo, si Abishai naman nga utod ni Joab ang sa isa ka grupo, kag si Itai nga taga-Gat ang sa isa pa ka grupo. Nagsiling si Haring David sa ila, “Ako mismo magaupod gid sa inyo sa pagpakig-away.” 3Pero nagsiling ang iya mga tinawo, “Indi ka dapat mag-upod sa amon. Wala sing kaso sa mga kaaway kon magpalagyo kami, ukon mapatay man ang katunga sa amon. Mas gusto pa nila nga ikaw ang mapatay sang sa mapatay ang 10,000 sa amon. Gani maayo pa nga magpabilin ka lang diri sa banwa kag magpadala sang bulig sa amon kon kinahanglan namon.” 4Nagsabat si Haring David, “Himuon ko kon ano ang maayo para sa inyo.” Nagtindog si Haring David sa kilid sang puwertahan sang banwa samtang nagapaguwa ang tanan niya nga tinawo nga nagagrupo sa tag-1,000 kag tag-100. 5Nagmando si Haring David kay Joab, Abishai kag kay Itai, “Tungod sa akon indi ninyo pag-anha ang bataon pa nga si Absalom.” Nabatian sang tanan nga grupo ang ginmando ni David sa iya mga kumander.

6Naglakat ang mga soldado ni David sa pagpakig-away sa mga soldado sang Israel, kag didto sila nag-inaway sa kagulangan sang Efraim. 7Napierdi ang mga soldado sang Israel sa mga soldado ni David. Madamo gid ang mga nagkalamatay sa sina nga adlaw—20,000 ka tawo. 8Naglapta ang inaway sa bug-os nga kagulangan, kag madamo pa ang napatay tungod sa peligro sang kagulangan sang sa napatay paagi sa espada.

9Sang tion sang inaway, nasugata ni Absalom ang mga tinawo ni David, kag nagpalagyo siya nga nagasakay sa kabayo.18:9 kabayo: Ang sapat nga ginmitlang diri ginatawag sa English nga mule, kag kaanggid ini sa kabayo. Kag samtang nagapangsuhot-suhot siya sa idalom sang magapa nga mga sanga sang dalagko nga kahoy nga terebinto, nasangit ang iya ulo sa kahoy. Gani samtang nagadalagan ang kabayo, siya iya nabilin nga nagakabit sa kahoy. 10Sang makita ini sang isa sa mga tinawo ni David, nagkadto siya kay Joab kag nagsiling, “Nakita ko si Absalom nga nagakabit sa kahoy nga terebinto.” 11Nagsiling si Joab sa iya, “Ano? Nakita mo siya? Ngaa wala mo siya pagpatya? Kon ginpatay mo siya, kuntani ginpremyuhan ko ikaw sang napulo ka pilak kag pang-opisyal nga paha.” 12Pero nagsabat ang tawo, “Bisan hatagan mo pa ako sang 1,000 ka pilak indi ko pagpatyon ang anak sang hari. Nabatian namon ang ginmando sang hari sa imo, kay Abishai, kag kay Itai, nga indi ninyo pag-anhon ang bataon nga si Absalom tungod sa iya. 13Kon ginbutang ko sa peligro ang akon kabuhi sa pagpatay kay Absalom, sigurado mahibaluan ini sang hari, kag indi mo man ako pag-apinan.” 14Nagsiling si Joab, “Nagausik lang ako sang tiyempo sa imo!” Dayon nagkuha si Joab sang tatlo ka bangkaw kag nagkadto didto kay Absalom nga buhi pa nga nagakabit sa kahoy nga terebinto. Dayon ginbuno niya sa dughan si Absalom. 15Ginlibutan pa gid si Absalom sang napulo ka manugdala sang armas ni Joab, kag ginpatay siya. 16Dayon ginpatunog ni Joab ang budyong sa pagpauntat sa iya mga tinawo sa paglagas sa mga soldado sang Israel. 17Ginkuha nila ang bangkay ni Absalom kag ginhulog sa madalom nga buho didto sa kagulangan kag gintampukan sang madamo gid nga mga bato. Sa pihak nga bahin, nagpalalagyo pauli ang tanan nga soldado sang Israel.

18Sang buhi pa si Absalom nagpatindog siya sang monumento para sa iya kaugalingon sa Kapatagan sang Hari, kay wala siya sing anak nga lalaki nga magadala sang iya ngalan. Gin-ngalanan niya ato nga “Monumento ni Absalom”, kag amo gihapon ang ngalan sini hasta subong.

Nagpangasubo si David sa Pagkapatay ni Absalom

19Karon, si Ahimaaz nga anak ni Zadok nagsiling kay Joab, “Tuguti ako nga magkadto kay David sa pagbalita sa iya nga ginluwas siya sang Ginoo sa kamot sang iya mga kaaway.” 20Nagsiling si Joab, “Indi ikaw ang magbalita sa hari subong nga adlaw. Puwede ka makabalita sa iban nga adlaw pero indi subong, tungod kay napatay ang anak sang hari.” 21Dayon nagsiling si Joab sa isa ka tawo nga taga-Etiopia,18:21 taga-Etiopia: sa Hebreo, taga-Cush. “Lakat, kag sugiri si Haring David kon ano ang imo nakita.” Pagkatapos saludo sang tawo kay Joab, nagdalagan siya. 22Nagsiling liwat si Ahimaaz kay Joab, “Bisan ano ang matabo, tuguti ako nga magsunod sa tawo nga taga-Etiopia.” Nagsiling si Joab, “Toto, ngaa gusto mo gid nga maglakat? Wala ka man sang may makuha nga premyo sa imo pagbalita.” 23Nagsiling siya, “Bisan ano ang matabo, malakat ako.” Gani nagsiling si Joab sa iya, “Sige, lakat!” Gani nagdalagan si Ahimaaz, kag nagpanglaktod siya sa kapatagan sang Jordan, kag naunahan niya ang tawo nga taga-Etiopia.

24Samtang nagapungko si David sa tunga sang duha ka puwertahan nga ara sa guwa kag sa sulod nga parte sang pader sang banwa, nagsaka sa pader ang manugbantay sang banwa kag nagtindog sa atop sang puwertahan sang banwa. Samtang nagapanan-aw tan-aw siya, may nakita siya nga isa ka tawo nga nagadalagan. 25Nagsinggit siya kay David sa idalom nga may tawo nga nagapadulong. Nagsiling si David, “Kon isa lang siya may dala siya siguro nga balita.” Samtang nagapalapit nga nagapalapit ang tawo, 26may nakita pa gid ang manugbantay nga isa pa ka tawo nga nagadalagan man. Nagsinggit siya sa idalom nga may isa pa gid nga nagapadulong. Nagsiling ang hari, “May dala man siya siguro nga balita.” 27Nagsiling ang manugbantay, “Ang una nga nagadalagan daw si Ahimaaz nga anak ni Zadok.” Nagsiling ang hari, “Maayo siya nga tawo. May dala siya siguro nga maayo nga balita.” 28Pag-abot ni Ahimaaz, nagpangamusta siya sa hari kag nagluhod sa iya bilang pagtahod. Dayon nagsiling siya, “Dalayawon ang Ginoo nga imo Dios, Mahal nga Hari! Ginpadaog niya ikaw sa mga tawo nga nagrebelde sa imo.” 29Nagpamangkot ang hari, “Kamusta ang bataon pa nga si Absalom? Wala bala siya maano?” Nagsabat si Ahimaaz, “Sang ginpatawag ako ni Joab nga imo alagad, nakita ko nga nagakinagula ang mga tawo pero wala ako kahibalo kon ano ato.” 30Nagsiling ang hari, “Dira ka lang anay.” Gani nagtindog siya sa higad. 31Dugay-dugay nag-abot ang tawo nga taga-Etiopia kag nagsiling, “Mahal nga Hari, may maayo ako nga balita. Ginluwas ka sang Ginoo subong nga adlaw sa tanan nga nagrebelde sa imo.” 32Nagpamangkot ang hari sa iya, “Kamusta ang bataon pa nga si Absalom? Wala bala siya maano?” Nagsabat ang tawo, “Kabay pa nga ang natabo sa iya, matabo man sa tanan mo nga kaaway, Mahal nga Hari.”

33Nagpalangurog si David. Nagsaka siya sa kuwarto sa ibabaw sang puwertahan sang banwa kag naghilibion. Samtang nagapasaka siya, nagsiling siya, “O Absalom, anak ko, ako na lang kuntani ang napatay sa baylo mo. O Absalom, anak ko, anak ko!”