The Book of the Law Found
1Josiah was eight years old when he became king, and he reigned in Jerusalem thirty-one years. His mother’s name was Jedidah daughter of Adaiah; she was from Bozkath. 2He did what was right in the eyes of the Lord and followed completely the ways of his father David, not turning aside to the right or to the left.
3In the eighteenth year of his reign, King Josiah sent the secretary, Shaphan son of Azaliah, the son of Meshullam, to the temple of the Lord. He said: 4“Go up to Hilkiah the high priest and have him get ready the money that has been brought into the temple of the Lord, which the doorkeepers have collected from the people. 5Have them entrust it to the men appointed to supervise the work on the temple. And have these men pay the workers who repair the temple of the Lord— 6the carpenters, the builders and the masons. Also have them purchase timber and dressed stone to repair the temple. 7But they need not account for the money entrusted to them, because they are honest in their dealings.”
8Hilkiah the high priest said to Shaphan the secretary, “I have found the Book of the Law in the temple of the Lord.” He gave it to Shaphan, who read it. 9Then Shaphan the secretary went to the king and reported to him: “Your officials have paid out the money that was in the temple of the Lord and have entrusted it to the workers and supervisors at the temple.” 10Then Shaphan the secretary informed the king, “Hilkiah the priest has given me a book.” And Shaphan read from it in the presence of the king.
11When the king heard the words of the Book of the Law, he tore his robes. 12He gave these orders to Hilkiah the priest, Ahikam son of Shaphan, Akbor son of Micaiah, Shaphan the secretary and Asaiah the king’s attendant: 13“Go and inquire of the Lord for me and for the people and for all Judah about what is written in this book that has been found. Great is the Lord’s anger that burns against us because those who have gone before us have not obeyed the words of this book; they have not acted in accordance with all that is written there concerning us.”
14Hilkiah the priest, Ahikam, Akbor, Shaphan and Asaiah went to speak to the prophet Huldah, who was the wife of Shallum son of Tikvah, the son of Harhas, keeper of the wardrobe. She lived in Jerusalem, in the New Quarter.
15She said to them, “This is what the Lord, the God of Israel, says: Tell the man who sent you to me, 16‘This is what the Lord says: I am going to bring disaster on this place and its people, according to everything written in the book the king of Judah has read. 17Because they have forsaken me and burned incense to other gods and aroused my anger by all the idols their hands have made,22:17 Or by everything they have done my anger will burn against this place and will not be quenched.’ 18Tell the king of Judah, who sent you to inquire of the Lord, ‘This is what the Lord, the God of Israel, says concerning the words you heard: 19Because your heart was responsive and you humbled yourself before the Lord when you heard what I have spoken against this place and its people—that they would become a curse22:19 That is, their names would be used in cursing (see Jer. 29:22); or, others would see that they are cursed. and be laid waste—and because you tore your robes and wept in my presence, I also have heard you, declares the Lord. 20Therefore I will gather you to your ancestors, and you will be buried in peace. Your eyes will not see all the disaster I am going to bring on this place.’ ”
So they took her answer back to the king.
Ang Paghari ni Josia sa Juda
(2 Cro. 34:1-2)
1Nagaedad si Josia sang walo ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 31 ka tuig. Ang iya iloy amo si Jedida nga anak ni Adaya nga taga-Bozkat. 2Maayo ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo kag nagsunod siya sa pagginawi sang iya katigulangan nga si David. Ginsunod gid niya ang husto.
Nakita ang Libro sang Kasuguan sa Templo
(2 Cro. 34:8-28)
3Sang ika-18 nga tuig sang paghari ni Josia, ginpakadto niya sa templo sang Ginoo ang iya sekretaryo nga si Shafan, nga anak ni Azalia kag apo ni Meshulam. Nagsiling siya kay Shafan, 4“Magkadto ka kay Hilkia, ang pangulo nga pari, kag ipatipon sa iya ang kuwarta nga gindala sang mga tawo sa templo sang Ginoo, nga ginkolekta sang mga pari nga nagabantay sa puwertahan sang templo. 5Hambali siya nga ihatag niya ini sa mga tawo nga gintugyanan nga magdumala sa pagpakay-o sang templo, agod sila ang magsuhol sa mga nagaulobra sa templo sang Ginoo— 6sa mga nagapreparar sang mga kahoy kag sa mga nagakay-o sang templo kag sang mga pader sini. Ang iban nga kuwarta ibakal nila sang mga kahoy kag mga bato nga nabasbasan na, nga kinahanglan sa pagkay-o sang templo. 7Pero indi na kinahanglan nga pangitaan pa sila sang lista sang mga gastos kay masaligan sila.”
8Nagsiling si Hilkia nga pangulo nga pari kay Shafan nga sekretaryo, “Nakita ko ang Libro sang Kasuguan sa templo sang Ginoo.” Ginhatag ni Hilkia ang libro kay Shafan kag ginbasa niya ini. 9Dayon nagkadto si Shafan sa hari kag nagsiling, “Ginkuha na sang imo mga opisyal ang kuwarta sa templo kag ginhatag sa mga gintugyanan sa pagpakay-o sang templo.” 10Nagsiling pa gid siya sa hari, “May ginhatag sa akon nga libro si Hilkia nga pari.” Kag ginbasa niya ini sa atubangan sang hari.
11Pagkabati sang hari sa nasulat sa Libro sang Kasuguan, gin-gisi niya ang iya bayo sa kasubo. 12Nagmando siya kay Hilkia nga pari, kay Ahikam nga anak ni Shafan, kay Acbor nga anak ni Micaya, kay Shafan nga sekretaryo, kag kay Asaya nga iya personal nga alagad. Siling niya, 13“Magpamangkot kamo sa Ginoo para sa akon kag para sa katawhan sang Juda parte sining nasulat sa libro nga nakita. Puwerte gid ang kaakig sang Ginoo sa aton tungod kay wala nagtuman ang aton mga katigulangan sa nasulat sa sini nga libro, nga ginapatuman man sa aton.”
14Gani nagkadto sila ni Hilkia nga pari, Ahikam, Acbor, Shafan, kag Asaya sa isa ka propeta nga babayi nga si Hulda sa pagpamangkot sa iya. Ining si Hulda nagaestar sa bag-o nga bahin sang Jerusalem kag asawa siya ni Shalum nga anak ni Tikva kag apo ni Harhas. Si Shalum amo ang nagaatipan sang mga bayo sa templo.
15-16Nagsiling si Hulda sa ila, “Silinga ninyo ang tawo nga nagpadala sa inyo sa akon nga amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang Israel: ‘Laglagon ko ang ini nga lugar kag ang mga pumuluyo sini, suno sa nasulat sa libro nga ginbasa mo. 17Ipakita ko gid ang akon kaakig sa sini nga lugar kag indi ini mauntat, kay ginsikway ako sang akon katawhan kag nagsunog sila sang insenso sa pagsimba sa iban nga mga dios. Ginpaakig gid nila ako sa ila mga ginhimo.22:17 sa ila mga ginhimo: ukon, sa mga dios-dios nga ila ginhimo.’
18“Pero silinga ninyo ang hari sang Juda, nga nagpadala sa inyo sa pagpamangkot sa Ginoo, nga indi siya matublag sa ato nga mensahi, kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang Israel: 19Ginpamatian ko ang imo pangamuyo, kay naghinulsol ka kag nagpaubos sang imo kaugalingon sa akon atubangan sang mabatian mo ang akon ginsiling kontra sa sini nga lugar kag sa mga pumuluyo sini, nga pakamalauton kag laglagon ini nga lugar. Gin-gisi mo pa gani ang imo bayo kag naghibi sa akon atubangan sa paghinulsol. Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga 20samtang buhi ka pa, indi mag-abot ang kalaglagan nga ipadala ko sa sini nga lugar. Mapatay ka nga may kalinong.”
Kag ginsugiran nila ang hari sang sabat ni Hulda.
