The Church and Its Leaders
1Brothers and sisters, I could not address you as people who live by the Spirit but as people who are still worldly—mere infants in Christ. 2I gave you milk, not solid food, for you were not yet ready for it. Indeed, you are still not ready. 3You are still worldly. For since there is jealousy and quarreling among you, are you not worldly? Are you not acting like mere humans? 4For when one says, “I follow Paul,” and another, “I follow Apollos,” are you not mere human beings?
5What, after all, is Apollos? And what is Paul? Only servants, through whom you came to believe—as the Lord has assigned to each his task. 6I planted the seed, Apollos watered it, but God has been making it grow. 7So neither the one who plants nor the one who waters is anything, but only God, who makes things grow. 8The one who plants and the one who waters have one purpose, and they will each be rewarded according to their own labor. 9For we are co-workers in God’s service; you are God’s field, God’s building.
10By the grace God has given me, I laid a foundation as a wise builder, and someone else is building on it. But each one should build with care. 11For no one can lay any foundation other than the one already laid, which is Jesus Christ. 12If anyone builds on this foundation using gold, silver, costly stones, wood, hay or straw, 13their work will be shown for what it is, because the Day will bring it to light. It will be revealed with fire, and the fire will test the quality of each person’s work. 14If what has been built survives, the builder will receive a reward. 15If it is burned up, the builder will suffer loss but yet will be saved—even though only as one escaping through the flames.
16Don’t you know that you yourselves are God’s temple and that God’s Spirit dwells in your midst? 17If anyone destroys God’s temple, God will destroy that person; for God’s temple is sacred, and you together are that temple.
18Do not deceive yourselves. If any of you think you are wise by the standards of this age, you should become “fools” so that you may become wise. 19For the wisdom of this world is foolishness in God’s sight. As it is written: “He catches the wise in their craftiness”3:19 Job 5:13; 20and again, “The Lord knows that the thoughts of the wise are futile.”3:20 Psalm 94:11 21So then, no more boasting about human leaders! All things are yours, 22whether Paul or Apollos or Cephas3:22 That is, Peter or the world or life or death or the present or the future—all are yours, 23and you are of Christ, and Christ is of God.
مسيحيان نوزاد و مسيحيان بالغ
1برادران عزيز، من تا به حال نتوانسته‌ام با شما همچون افراد بالغ سخن بگويم، زيرا شما روحانی نيستيد بلكه جسمانی، و هنوز در مسيح رشد نكرده‌ايد. 2مجبور شدم به جای غذای سنگين، به شما شير بدهم، زيرا قادر به هضم آن نبوديد. حتی حالا نيز بايد به شما شير داد. 3زيرا هنوز كه هنوز است، طفل هستيد و اختيار زندگی‌تان در دست اميال و خواسته‌هايتان می‌باشد نه در دست خدا. شما به يكديگر حسادت می‌ورزيد و در ميانتان دو دستگی و خصومت وجود دارد. آيا اين نشان نمی‌دهد كه هنوز طفل هستيد و در پی انجام خواسته‌های خود می‌باشيد؟ شما طوری رفتار می‌كنيد كه گويی خدا در زندگی شما هيچ نقشی ندارد. 4به عنوان مثال، هم اكنون مشاجرهٔ شما بر سر اين است كه آيا «پولس» بزرگتر است يا «اَپُلُس»، و به اين ترتيب باعث تفرقه در كليسا می‌شويد. آيا همين امر نشان نمی‌دهد كه در زندگی روحانی، چقدر كم رشد كرده‌ايد؟
5من كيستم، و يا اپلس كيست كه به خاطر ما بحث و جدل می‌كنيد؟ از اين كار شما تعجب می‌كنم. زيرا ما فقط خدمتگزاران خدا هستيم و هر يک عطا و خدمت خاصی داريم، و شما به كمک ما، به مسيح ايمان آورده‌ايد. 6خدمت من اين بود كه بذر كلام خدا را در قلبهای شما بكارم، و خدمت اپلس اين بود كه آن را آبياری كند. اما اين خدا بود كه باعث رشد آن در قلبهای شما گرديد. 7مهم نيست كه چه كسی می‌كارد، يا چه كسی آبياری می‌كند. مهم، كار خداست كه سبب رشد می‌شود. 8بين من و اپلس فرقی نيست و هر يک برای زحمتی كه كشيده‌ايم، پاداش خواهيم گرفت. 9ما فقط همكاران خدا هستيم؛ و شما مزرعهٔ خدا هستيد، نه مزرعهٔ ما؛ شما عمارت خدا هستيد، نه عمارت ما.
عمارت بر بنياد خدا
10خدا از روی لطف خود به من آموخت كه چگونه معماری كاردان باشم. من بنياد عمارت را گذاشتم و اپلس بر روی آن، عمارت را ساخت. اما آنكه بر روی اين بنياد، عمارتی می‌سازد، بايد بسيار مواظب باشد. 11زيرا هيچكس نمی‌تواند بنياد محكم ديگری بسازد، جز آنكه از قبل داشتيم و آن بنياد، عيسی مسيح است. 12اما بر اين بنياد واحد، می‌توان عمارتی با مصالح گوناگون بنا كرد. بعضی، عمارت را با طلا و نقره و جواهرات می‌سازند و بعضی ديگر با چوب و علف خشک و كاه! 13اما زمانی خواهد رسيد، يعنی همان روزی كه مسيح همه را داوری خواهد نمود، كه كار هر معمار مورد آزمايش قرار خواهد گرفت تا معلوم شود با چه مصالحی عمارت را ساخته است. كار هر شخص از آتش گذرانده خواهد شد تا ارزش و اصالت آن مشخص گردد. 14آن معماری پاداش خواهد يافت كه بر آن بنياد، عمارتی با مصالح خوب ساخته باشد و حاصل كارش صحيح و سالم از بوتهٔ آزمايش بيرون آيد. 15اما اگر عمارتی كه ساخته باشد، بسوزد، ضرر بزرگی به او خواهد رسيد. اگرچه خود نجات خواهد يافت، اما همچون كسی خواهد بود كه از ميان شعله‌های آتش فرار كرده باشد.
شما خانهٔ خدا هستيد
16آيا هنوز پی نبرده‌ايد كه همهٔ شما با هم، خانهٔ خدا هستيد و روح خدا در ميان شما، يعنی در اين خانه ساكن است. 17اگر كسی خانهٔ خدا را آلوده و خراب كند، خدا او را از بين خواهد برد. زيرا خانهٔ خدا مقدس و پاک است، و آن خانه شما هستيد.
18ديگر خود را فريب ندهيد. اگر طبق معيارهای اين جهان، خود را صاحب هوش و خرد فوق‌العاده‌ای می‌دانيد، بهتر است آن را كاملاً كنار بگذاريد و يک نادان باشيد، كه مبادا غرور بيجا شما را از حكمت واقعی خدا محروم كند. 19زيرا حكمت اين دنيا، در نظر خدا حماقت محض است. همانطور كه در كتاب آسمانی آمده است، خدا اجازه می‌دهد كه زيركی انسان برای خودش دامی شود، و حكمت او باعث لغزش و سقوط خودش گردد. 20همچنين در كتاب آسمانی آمده است كه خداوند به خوبی آگاه است كه هوش و حكمت انسان، چقدر احمقانه و باطل می‌باشد.
21پس، هيچيک از شما به اين افتخار نكند كه پيرو فلان شخص يا فلان مكتب است. بدانيد كه خدا همه چيز را در اختيار شما گذاشته است. 22او «پولس» و «اپلس» و «پطرس» را به شما بخشيده است تا به شما كمک نمايند. او تمام دنيا را به شما عطا كرده است تا از آن استفاده كنيد. زندگی و حتی مرگ در خدمت شماست. هر آنچه را كه مربوط به حال و آينده است، خدا در اختيار شما قرار داده است. همه چيز از آن شماست، 23و شما از آن مسيح و مسيح از آن خداست.
