The Lord Will Destroy Jerusalem’s Enemies
1This is a prophecy. It is the Lord’s message about Israel.
The Lord spreads out the heavens. He lays the foundation of the earth. He creates the human spirit within a person. He says, 2“Jerusalem will be like a cup in my hand. It will make all the surrounding nations drunk from the wine of my anger. Judah will be attacked by its enemies. So will Jerusalem. 3At that time all the nations on earth will gather together against Jerusalem. Then it will become like a rock that can’t be moved. All the nations that try to move it will only hurt themselves. 4On that day I will fill every horse with panic. I will make every rider crazy,” announces the Lord. “I will watch over the people of Judah. But I will make all the horses of the nations blind. 5Then the family groups of Judah will say in their hearts, ‘The people of Jerusalem are strong. That’s because the Lord who rules over all is their God.’
6“At that time Judah’s family groups will be like a fire pot in a pile of wood. They will be like a burning torch among bundles of grain. They will destroy all the surrounding nations on every side. But Jerusalem will remain unharmed in its place.
7“I will save the houses in Judah first. The honor of David’s family line is great. So is the honor of those who live in Jerusalem. But their honor will not be greater than the honor of the rest of Judah. 8At that time I will be like a shield to those who live in Jerusalem. Then even the weakest among them will be great warriors like David. And David’s family line will be like the angel of the Lord who leads them. 9On that day I will begin to destroy all the nations that attack Jerusalem.
Israel’s People Will Mourn Over the One They Pierced
10“I will pour out a spirit of grace and prayer on David’s family line. I will also send it on those who live in Jerusalem. They will look to me. I am the one they have pierced. They will mourn over me as someone mourns over an only child who has died. They will be full of sorrow over me. Their sorrow will be just like someone’s sorrow over an oldest son. 11At that time there will be a lot of weeping in Jerusalem. It will be as great as the weeping of the people at Hadad Rimmon. Hadad Rimmon is in the valley of Megiddo. They were weeping over Josiah’s death. 12Everyone in the land will mourn. Each family will mourn by themselves and their wives by themselves. That will include the family lines of David, Nathan, 13Levi, Shimei and 14all the others.
Pagalaglagon ang mga Kaaway sang Jerusalem
1Amo ini ang mensahi sang Ginoo parte sa Israel: “Ako ang Ginoo nga naghimo sang kalangitan kag sang kalibutan, kag naghatag sang kabuhi sa tawo. 2Pagahimuon ko ang Jerusalem nga pareho sa ilimnon nga magahubog sa mga nasyon sa palibot sini. Kag kon salakayon na nila ang Jerusalem, salakayon man nila ang iban nga mga banwa sang Juda. 3Sa sina nga adlaw, himuon ko ang Jerusalem nga pareho sang mabug-at nga bato, kag ang bisan ano nga nasyon nga maghakwat sini masakitan gid. Ang tanan nga nasyon sa kalibutan magatipon sa pagsalakay sa Jerusalem. 4Pero pahadlukon ko ang tanan nila nga mga kabayo kag pasalasalahon ko ang ila mga manugkabayo. Ako, ang Ginoo, nagasiling nga bantayan ko ang katawhan sang Juda, pero bulagon ko ang tanan nga kabayo sang mga nasyon. 5Kag magasiling ang mga pangulo12:5 mga pangulo: ukon, mga pamilya. Amo man sa bersikulo 6. sang Juda sa ila kaugalingon, ‘Makusog ang katawhan sang Jerusalem tungod ang Ginoo nga Makagagahom amo ang ila Dios.’
6“Sa sina man nga adlaw, himuon ko ang mga pangulo sang Juda nga daw pareho sang nagakalayo nga balagahan sa may tinumpok nga mga kahoy ukon pareho sang nagadabadaba nga sulo sa may binugkos nga mga uhay. Laglagon nila ang mga nasyon sa palibot nila. Pero indi maano ang katawhan sang Jerusalem sa ila lugar. 7Una nga padaugon ko ang iban nga mga banwa sang Juda, agod indi maglabaw ang dungog sang mga kaliwat ni David kag sang pumuluyo sang Jerusalem sang sa iban nga mga banwa sang Juda. 8Sa sina nga adlaw, protektaran sang Ginoo ang mga nagaestar sa Jerusalem agod bisan pa ang pinakamaluya sa ila mangin daw pareho kay David kakusog. Ang mga kaliwat ni David mangin daw pareho sa Dios,12:8 Dios: ukon, dios. daw pareho sa anghel sang Ginoo nga nagapanguna sa ila. 9Sa sina nga adlaw, laglagon ko ang tanan nga nasyon nga nagasalakay sa Jerusalem.
10“Hatagan ko ang mga kaliwat ni David kag ang mga pumuluyo sang Jerusalem sang espiritu nga maluluy-on kag mapinangamuyuon. Tan-awon nila ako12:10 ako: sa iban nga mga kopya sang Hebreo, siya. nga ila ginbuno kag magahibi sila pareho sa ginikanan nga nagahibi sa pagkapatay sang ila bugtong nga anak ukon kamagulangan nga anak. 11Sa sina nga adlaw puwerte gid ang paghinibi sa Jerusalem, pareho sang paghinibi para kay Hadad Rimon12:11 Hadad Rimon: Posible isa ka dios-dios. sa patag sang Megido. 12-14Magahibi ang tagsa ka pamilya sa duta sang Israel: ang mga pamilya nga kaliwat ni David, ni Natan, ni Levi, ni Shimei, kag ang iban pa gid nga mga pamilya. Magahibi sila nga separar ang mga lalaki sa babayi.”
