Psalm 71
1Lord, I have gone to you for safety.
Let me never be put to shame.
2You do what is right, so save me and help me.
Pay attention to me and save me.
3Be my rock of safety
that I can always go to.
Give the command to save me.
You are my rock and my fort.
4My God, save me from the power of sinners.
Save me from the hands of those who are mean and evil.
5You are the King and the Lord. You have always been my hope.
I have trusted in you ever since I was young.
6From the time I was born I have depended on you.
You brought me out of my mother’s body.
I will praise you forever.
7To many people I am an example of how much you care.
You are my strong place of safety.
8My mouth is filled with praise for you.
All day long I will talk about your glory.
9Don’t push me away when I’m old.
Don’t desert me when my strength is gone.
10My enemies speak against me.
Those who want to kill me get together and make evil plans.
11They say, “God has deserted him.
Go after him and grab him.
No one will save him.”
12God, don’t be far away from me.
My God, come quickly and help me.
13May those who bring charges against me die in shame.
May those who want to harm me
be covered with shame and dishonor.
14But I will always have hope.
I will praise you more and more.
15I will tell other people about all the good things you have done.
All day long I will talk about how you have saved your people.
But there’s no way I could say how many times you’ve done this.
16Lord and King, I will come and announce your mighty acts.
I will announce all the good things that you alone do.
17God, ever since I was young you have taught me.
To this very day I tell about your wonderful acts.
18God, don’t leave me
even when I’m old and have gray hair.
Let me live to tell my children about your power.
Let me tell all of them about your mighty acts.
19God, your saving acts reach to the skies.
You have done great things.
God, who is like you?
20You have sent many bitter troubles my way.
But you will give me new life.
Even if I’m almost in the grave,
you will bring me back.
21You will honor me more and more.
You will comfort me once again.
22My God, I will use the harp to praise you
because you are always faithful.
Holy One of Israel,
I will use the lyre to sing praise to you.
23My lips will shout with joy
when I sing praise to you.
You have saved me.
24All day long my tongue will say
that you have done what is right.
Those who wanted to harm me have been put to shame.
They have not been honored.
Salmo 71
Isugilon ang Gihimo sa Dios Hangtod sa Kahangtoran
1Kanimo, Ginoo, nagadangop ako.
Ayaw itugot nga maulawan ako.
2Tabangi ako ug luwasa tungod kay ikaw matarong.
Pamatia ako ug luwasa.
3Sama ka sa salipdanan nga bato alang kanako;
kanimo ako kanunay modangop.
Nagsugo ka nga luwason ako, kay ikaw ang akong salipdanan nga bato ug lig-ong tagoanan.
4O Dios ko, luwasa ako gikan sa kamot sa daotan ug bangis nga mga tawo.
5Kay ikaw ang akong paglaom, Ginoong Dios.
Sukad sa bata pa ako, misalig na ako kanimo.
6Sukad sa akong pagkatawo misalig ako kanimo ug gipanalipdan mo ako.71:6 gipanalipdan mo ako: Mao kini sa Septuagint, apan sa Hebreo dili kini klaro.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
7Nahimong panig-ingnan ang akong kinabuhi sa kadaghanan,
tungod kay ikaw ang akong lig-ong tigpanalipod.
8Dayegon ko kanunay ang imong pagkagamhanan.
9Ayaw ako isalikway kon ako tigulang na.
Ayaw ako pasagdi kon ako maluya na.
10Kay ang akong mga kaaway nagtigom ug nagsabot mahitungod kanako;
buot nila akong patyon.
11Miingon sila, “Gipasagdan na siya sa Dios,
busa gukdon nato siya ug dakpon kay wala nay motabang kaniya.”
12O Dios ko, ayaw pagpahilayo kanako;
tabangi dayon ako.
13Hinaut pa nga ang mga nagbutang-butang kanako maulawan ug malaglag.
Hinaut pa nga ang buot modagmal kanako maulawan ug biay-biayon.
14Apan ako, O Dios, molaom kanunay kanimo,
ug mosamot pa gayod ang akong pagdayeg kanimo.
15Isugilon ko kanunay ang matarong mong mga binuhatan sa pagluwas sa imong katawhan,
bisan kon dili ko kini matugkad.
16Moadto ako sa imong templo, Ginoong Dios, ug modayeg kanimo tungod sa imong gamhanang mga buhat.
Imantala ko ang imo lamang nga pagkamatarong.
17O Dios, sukad sa bata pa ako, gitudloan mo na ako mahitungod sa imong katingalahang mga gipangbuhat,
ug hangtod karon gisugilon ko kini.
18Ug kon tigulang na ako ug ubanon, ayaw ako pasagdi, O Dios,
hangtod nga ikasugilon ko ang imong gahom ug kusog sa umaabot nga mga henerasyon.
19Ang imong pagkamatarong, O Dios, dili matugkad.
Katingalahan ang imong mga gipangbuhat; wala gayoy sama kanimo.
20Bisan gipatagamtam mo ako ug daghang mga pag-antos,
hatagan mo gihapon ako ug bag-ong kinabuhi;
mahisama ako sa patay nga buhion mo pag-usab.
21Himuon mo akong mas labaw pang dungganon,
ug lipayon mo ako pag-usab.
22O Dios ko, tungod sa imong pagkamatinumanon dayegon ko ikaw pinaagi sa pagtukar sa harpa.
Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg nga dinuyogan sa harpa, O Balaan nga Dios sa Israel.
23Mosinggit ako sa kalipay samtang nagaawit ako ug mga pagdayeg kanimo tungod kay giluwas mo ako.
24Isugilon ko kanunay ang imong pagkamatarong,
kay ang mga tawong buot modagmal kanako naulawan.
