Psalm 39 – NIRV & HLGN

New International Reader’s Version

Psalm 39:1-13

Psalm 39

For the director of music. For Jeduthun. A psalm of David.

1I said, “I will be careful about how I live.

I will not sin by what I say.

I will keep my mouth closed

when I am near sinful people.”

2So I was completely silent.

I didn’t even say anything good.

But the pain inside me grew worse.

3My heart was deeply troubled.

As I thought about what was happening to me,

I became even more troubled.

Then I spoke out.

4I said, “Lord, show me when my life will end.

Show me how many days I have left.

Tell me how short my life will be.

5You have given me only a few days to live.

My whole life doesn’t seem like anything to you.

No one lasts any longer than a breath.

This is true even for those who feel secure.

6People are only shadows as they go here and there.

They rush around, but it doesn’t mean anything.

They pile up wealth, but they don’t know who will finally get it.

7“Lord, what can I look forward to now?

You are the only hope I have.

8Save me from all the wrong things I’ve done.

Don’t let foolish people make fun of me.

9I keep silent. I don’t open my mouth.

You are the one who has caused all this to happen.

10Please stop beating me.

I’m about to die from the blows of your hand.

11You correct and punish people for their sin.

Then, just as a moth eats cloth, you destroy their wealth.

No one lasts any longer than a breath.

12Lord, hear my prayer.

Listen to my cry for help.

Pay attention to my weeping.

I’m like an outsider in your home.

I’m just a stranger, like all my family who lived before me.

13Leave me alone.

Let me enjoy life again before I die.”

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 39:1-13

Salmo 39Salmo 39 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta nga si Jedutun.

Pagtuad sang Sala sang Tawo nga Nagaantos

1Nagsiling ako sa akon kaugalingon,

“Bantayan ko gid ang akon pamatasan,

kag likawan ko nga makasala sa akon paghambal.

Punggan ko gid ang akon baba nga magreklamo sa Dios

samtang ara sa akon tupad ang malaot nga mga tawo.”

2Gani naghipos lang ako; wala gid ako sing may ginhambal.

Pero wala ini nakabulig sa akon,39:2 Pero… akon: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

kay nagdugang pa gid gani ang kasakit sang akon buot.

3Natublag gid ako katama.

Kag sa sagi ko nga hunahuna kon bala mahipos lang ako, nagdugang pa gid gani ang akon pagkatublag.

Gani wala ko na mapunggan; nagsiling ako,

4Ginoo, padumduma ako nga may katapusan ang akon kabuhi kag naisip na ang akon mga inadlaw.

Padumduma ako nga umalagi lang ang akon kabuhi.”

5Kalip-ot sang kabuhi nga ginhatag mo sa akon.

Baliwala lang ini sa imo panulok.

Sa matuod, ang kabuhi sang tawo daw sa hangin lang nga nagaagi,

6ukon pareho lang sang landong nga nagakadula.

Masako ang tawo sa mga buluhaton nga wala sing pulos.

Nagatipon siya sang manggad,

pero indi siya makahibalo kon sin-o ang magapulos sini kon mapatay na siya.

7Kag karon, Ginoo, wala na ako sing saligan pa.

Ang akon pagsalig ara sa imo.

8Hilwaya ako sa tanan ko nga sala,

kag indi pagtuguti nga yagutaon ako sang mga buang-buang.

9Mahipos na lang ako; indi na lang ako magreklamo,

kay ikaw ang nagapaantos sa akon.

10Karon, indi na ako pagsiluti.

Daw sa mapatay na ako sa imo mga pagpaantos sa akon.

11Ginadisiplina mo ang tawo paagi sa pagsaway sa iya, sa iya mga sala.

Kag pareho sa sapat-sapat nga nagapang-ut-ot, ginaubos mo ang iya malahalon nga mga pagkabutang.

Matuod gid man nga ang kabuhi sang tawo pareho sa hangin nga nagaagi lang.

12Sabta ang akon pangamuyo, Ginoo;

pamatii ang akon pagpangayo sang bulig.

Indi ka magpabungol-bungol sa akon paghibi.

Kay isa man lang ako ka dumuluong nga bisita mo diri sa kalibutan, pareho sa tanan ko nga mga katigulangan.

13Indi ka na mangakig sa akon,

agod magmalipayon man ako sa wala pa ako mapatay.