Psalm 32
A maskil of David.
1Blessed is the person whose lawless acts are forgiven.
Their sins have been taken away.
2Blessed is the person whose sin the Lord never counts against them.
That person doesn’t want to cheat anyone.
3When I kept silent about my sin,
my body became weak
because I groaned all day long.
4Day and night
you punished me.
I became weaker and weaker
as I do in the heat of summer.
5Then I admitted my sin to you.
I didn’t cover up the wrong I had done.
I said, “I will admit my lawless acts to the Lord.”
And you forgave the guilt of my sin.
6Let everyone who is faithful pray to you
while they can still look to you.
When troubles come like a flood,
they certainly won’t reach those who are faithful.
7You are my hiding place.
You will keep me safe from trouble.
You will surround me with songs sung by those who praise you
because you save your people.
8I will guide you and teach you the way you should go.
I will give you good advice and watch over you with love.
9Don’t be like a horse or a mule.
They can’t understand anything.
They have to be controlled by bits and bridles.
If they aren’t, they won’t come to you.
10Sinful people have all kinds of trouble.
But the Lord’s faithful love
is all around those who trust in him.
11Be glad because of what the Lord has done for you.
Be joyful, you who do what is right!
Sing, all you whose hearts are honest!
Salmo 3232 Salmo 32 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang “maskil” na isinulat ni David.
Ang Paghahayag ng Kasalanan at Paghingi ng Kapatawaran sa Dios
1Mapalad ang isang tao na ang mga pagsuway at mga kasalanan ay pinatawad at kinalimutan na ng Panginoon.
2Mapalad ang tao na ang kasalanan ay hindi ibinibintang sa kanya ng Panginoon,
at walang pandaraya sa kanyang puso.
3Noong hindi ko pa ipinagtatapat ang aking mga kasalanan,
buong araw akoʼy nanlulumo at nanghihina ang aking katawan.
4Araw-gabi, hirap na hirap ako
dahil sa tindi ng inyong pagdidisiplina sa akin.32:4 hirap na hirap ako dahil sa tindi ng inyong pagdidisiplina sa akin: sa Hebreo, mabigat ang kamay mo sa akin.
Nawalan na ako ng lakas,
tulad ng natuyong tubig sa panahon ng tag-araw.
5Ngunit sa wakas, ipinagtapat ko ang aking mga kasalanan sa inyo;
hindi ko na ito itinago pa.
Sinabi ko nga sa sarili ko, “Ipagtatapat ko na ang aking mga kasalanan sa Panginoon.”
At pinatawad nʼyo ako.
6Kaya manalangin sana ang lahat ng matapat sa inyo,
habang may panahon pa.
Kung dumating man ang kapighatian na parang baha,
hindi sila mapapahamak.
7Kayo ang aking kublihan;
iniingatan nʼyo ako sa oras ng kaguluhan,
at pinalilibutan nʼyo ako ng mga awit ng kaligtasan.
8Sinabi ng Panginoon sa akin,
“Ituturo ko sa iyo ang daan na dapat mong lakaran.
Papayuhan kita habang binabantayan.
9Huwag kang tumulad sa kabayo o mola na walang pang-unawa,
na kailangan pang rendahan upang mapasunod.”
10Maraming hirap ang mararanasan ng taong masama,
ngunit mamahalin ng Panginoon ang sa kanya ay nagtitiwala.
11Kayong mga matuwid, magalak kayo at magsaya sa Panginoon.
Kayong mga namumuhay ng tama,
sumigaw kayo sa galak!
