Psalm 31
For the director of music. A psalm of David.
1Lord, I have come to you for safety.
Don’t let me ever be put to shame.
Save me, because you do what is right.
2Pay attention to me.
Come quickly to help me.
Be the rock I go to for safety.
Be the strong fort that saves me.
3You are my rock and my fort.
Lead me and guide me for the honor of your name.
4Keep me free from the trap that is set for me.
You are my place of safety.
5Into your hands I commit my very life.
Lord, set me free. You are my faithful God.
6I hate those who worship worthless statues of gods.
But I trust in the Lord.
7I will be glad and full of joy because you love me.
You saw that I was hurting.
You took note of my great pain.
8You have not handed me over to the enemy.
You have put me in a wide and safe place.
9Lord, have mercy on me. I’m in deep trouble.
I’m so sad I can hardly see.
My whole body grows weak with sadness.
10Pain has taken over my life.
My years are spent in groaning.
I have no strength because I’m hurting so much.
My body is getting weaker and weaker.
11My neighbors make fun of me
because I have so many enemies.
My closest friends are afraid of me.
People who see me on the street run away from me.
12No one remembers me. I might as well be dead.
I have become like broken pottery.
13I hear many people whispering,
“There is terror all around him!”
Many have joined together against me.
They plan to kill me.
14But I trust in you, Lord.
I say, “You are my God.”
15My whole life is in your hands.
Save me from the hands of my enemies.
Save me from those who are chasing me.
16May you look on me with favor.
Save me because your love is faithful.
17Lord, I have cried out to you.
Don’t let me be put to shame.
But let sinners be put to shame.
Let them lie silent in the place of the dead.
18Their lips tell lies. Let them be silenced.
They speak with pride against those who do right.
They make fun of them.
19You have stored up so many good things.
You have stored them up for those who have respect for you.
You give those things while everyone watches.
You give them to people who run to you for safety.
20They are safe because you are with them.
You hide them from the evil plans of their enemies.
In your house you keep them safe
from those who bring charges against them.
21Give praise to the Lord.
He showed me his wonderful love
when my enemies attacked the city I was in.
22I was afraid and said,
“I’ve been cut off from you!”
But you heard my cry for your favor.
You heard me when I called out to you for help.
23Love the Lord, all you who are faithful to him!
The Lord keeps safe those who are faithful to him.
But he completely pays back those who are proud.
24Be strong, all you who put your hope in the Lord.
Never give up.
Псалам 31
За хоровођу. Псалам Давидов.
1У теби је уточиште моје, Господе;
о, да се никад не постидим;
избави ме по својој праведности.
2Пригни ухо своје к мени,
брзо ме избави,
буди ми стена, уточиште,
јака тврђава за моје спасење.
3Ти си моја стена и тврђава,
ради свог имена води ме, усмеравај.
4Извуци ме из мреже коју ми поставише,
јер ти си моја тврђава.
5У твоје руке предајем свој дух,
откупи ме, Господе, верни Боже.
6Мрзим служитеље безвредних идола;
поуздајем се једино у Господа.
7Клицаћу и радоваћу се по твојој милости,
јер ти си видео моју муку;
ти си знао тескобу моје душе.
8Ниси ме дао у руке душманину,
него си ми ноге поставио на пространо место.
9Смилуј ми се, Господе, јер сам у невољи,
моје око од жалости копни,
вене моја душа и нутрина.
10Живот ми се троши у жалости,
у јецању одмичу године,
снага ме издаје због моје неправде,
и кости се моје распадају.
11Поруга постадох због свих својих душмана:
суседима терет, а знанцима страшило;
беже од мене кад ме виде на улици.
12Падох у заборав, као да сам умро,
постао сам као разбијени суд.
13Јер ја чујем клевете многих,
ужас ме је опколио одасвуд.
А они се удружују против мене,
кују заверу да ми живот узму.
14Али ја се у тебе уздам, Господе,
и кажем: „Ти си Бог мој.“
15Време је моје у руци твојој;
избави ме из руку душмана,
и од оних који ме прогоне.
16Нека лице твоје обасја слугу твога,
милошћу ме својом избави.
17Не дај да се постидим, Господе,
јер теби завапих;
нека се опаки постиде,
у Свету мртвих нек умукну.
18Нека умукну уста лажљива,
која против праведника говоре
обесно, охоло и презриво.
19Како је обилна доброта твоја,
коју чуваш за оне који те се боје;
исказујеш је пред потомцима људи,
онима што у теби уточиште нађу.
20Ти их скриваш у заклону свог лица,
од завера које људи кују,
заклањаш их под своју сеницу,
од језика који оптужују.
21Благословен био Господ,
јер ми исказа дивну милост своју,
кад сам био у граду под опсадом.
22Тада рекох узнемирен:
„Одбачен сам од твог погледа.“
Али ти си чуо глас мога преклињања,
када сам завапио к теби.
23Волите Господа, сви верни његови,
Господ чува оне који верују,
а охолима плаћа пуном мером.
24Будите јаки и храбра срца,
сви ви што се надате Господу!
