Psalm 109
For the director of music. A psalm of David.
1God, I praise you.
Don’t remain silent.
2Sinful people who lie and cheat have spoken against me.
They have used their tongues to tell lies about me.
3They gather all around me with their words of hatred.
They attack me without any reason.
4They bring charges against me,
even though I love them
and pray for them.
5They pay me back with evil for the good things I do.
They pay back my love with hatred.
6Appoint an evil person to take my enemies to court.
Let him stand at their right hand and bring charges against them.
7When they are tried, let them be found guilty.
May even their prayers judge them.
8May their days be few.
Let others take their places as leaders.
9May their children’s fathers die.
May their wives become widows.
10May their children be driven from their destroyed homes.
May they wander around like beggars.
11May everything those people own be taken away to pay for what they owe.
May strangers rob them of everything they’ve worked for.
12May no one be kind to them
or take pity on the children they leave behind.
13May their family line come to an end.
May their names be forgotten by those who live after them.
14May the Lord remember the evil things their fathers have done.
May he never erase the sins of their mothers.
15May the Lord never forget their sins.
Then he won’t let people remember the names of my enemies anymore.
16They never thought about doing anything kind.
Instead, they drove those who were poor and needy to their deaths.
They did the same thing to those whose hearts were broken.
17They loved to curse others.
May their curses come back on them.
They didn’t find any pleasure in giving anyone their blessing.
May no blessing ever come to them.
18They cursed others as easily as they put on clothes.
Cursing was as natural to them as getting a drink of water
or putting olive oil on their bodies.
19May their curses cover them like coats.
May their curses be wrapped around them like a belt forever.
20May that be the Lord’s way of paying back
those who bring charges against me.
May it happen to those who say
evil things about me.
21But Lord and King,
help me so that you bring honor to yourself.
Because your love is so good, save me.
22I am poor and needy.
My heart is wounded deep down inside me.
23I fade away like an evening shadow.
I’m like a locust that someone brushes off.
24My knees are weak because I’ve gone without food.
My body is very thin.
25Those who bring charges against me laugh at me.
When they see me, they shake their heads at me.
26Lord my God, help me.
Save me because of your faithful love.
27Lord, let my enemies know that you yourself have saved me.
You have done it with your own hand.
28They may curse me.
But may you bless me.
May those who attack me be put to shame.
But may I be filled with joy.
29May those who bring charges against me be clothed with dishonor.
May they be wrapped in shame as if it were a coat.
30With my mouth I will continually praise the Lord.
I will praise him when all his people gather for worship.
31He stands ready to help those who need it.
He saves them from those who are ready to sentence them to death.
Salmo 109Salmo 109 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.
Ang Reklamo sang Tawo nga Ara sa Kalisod
1O Dios, nga akon ginadayaw, sabta ang akon pagpanawag sa imo.
2Kay ginaakusar ako sang malaot kag dayaon nga mga tawo.
Nagahambal sila sang binutig parte sa akon.
3Permi nila ako ginahambalan sing malain bisan wala sing kabangdanan.
4Bisan nagapakig-abyan ako sa ila, ginakontra nila ako;
pero ginapangamuyuan ko sila.
5Ginabalusan nila ako sing malain sa maayo nga ginahimo ko sa ila,
kag ginabalusan nila ako sing kaakig sa akon pagpakig-abyan sa ila.
6Nagasiling sila,109:6 Nagasiling sila…: Ang bersikulo 6-19 posible pulong sang mga kaaway kontra sa amo nga tawo ukon pulong sang tawo kontra sa iya mga kaaway. “Mangita kita sang malaot nga tawo nga magkontra kag mag-akusar sa iya sa korte.
7Kon hukman na siya, kabay pa nga magguwa nga may sala siya.
Kag kabay pa nga ang iya pangamuyo kabigon nga sala.
8Kabay pa nga indi magdugay ang iya kabuhi kag ihatag na lang sa iban ang iya katungdanan.
9Kabay pa nga mapatay na siya agod mailo ang iya mga kabataan kag mabalo ang iya asawa.
10Kabay pa nga bisan diin na lang magkadto ang iya mga kabataan nga nagapakilimos,
kag kabay pa nga palayason109:10 palayason: Amo ini sa Septuagint, pero sa Hebreo, mangita. sila bisan sa ila guba nga elistaran.
11Kabay pa nga kuhaon sang iya gin-utangan ang tanan niya nga pagkabutang,
kag kabay pa nga kuhaon sang mga dumuluong ang iya pinangabudlayan.
12Kabay pa nga wala sing may maluoy sa iya kag sa iya ilo nga mga kabataan kon mapatay na siya.
13Kabay pa nga magkalamatay ang iya mga kaliwat agod malimtan na sila sa masunod nga henerasyon.
14-15Kabay pa nga indi pagpatawaron kag indi pagkalimtan sang Ginoo ang sala sang iya mga ginikanan kag mga katigulangan;
kag kabay pa nga itugot sang Ginoo nga malimtan na sila sa kalibutan.
16Kay wala gid niya ginahunahuna ang paghimo sang maayo,
kundi ginahingabot niya kag ginapamatay ang mga kubos, mga imol, kag mga nadulaan sang paglaom.
17Luyag niya nga pakamalauton ang iban—kabay pa nga sa iya ina matabo.
Wala siya naluyag magbendisyon sa iban—kabay pa nga wala man sing may magbendisyon sa iya.
18Wala untat ang iya pagpakamalaot sa iban; daw bayo na ini nga iya ginasuksok.
Kabay pa nga ang iya pagpakamalaot magabalik sa iya pareho sang pagsulod sang tubig sa iya lawas ukon pareho sang pagpanalupsop sang lana sa iya mga tul-an.
19Kag kabay pa nga magpabilin ini sa iya nga daw sa bayo nga nagatabon sa iya lawas ukon daw sa paha nga ginapaha niya permi.”
20Ginoo, kabay pa nga amo ina ang imo isilot sa mga nagaakusar kag nagahambal sing malain sa akon.
21Pero buligi ako, Ginoong Dios, agod mapadunggan ka.
Luwasa ako tungod sang imo kaayo kag gugma.
22Kay kubos kag imol ako, kag nagasakit ang akon buot.
23Nagaamat-amat na dula ang akon kabuhi pareho sa landong kon gab-i.
Daw pareho ako sa apan nga ginkahig.
24Nagaluya ang akon tuhod tungod sa pagpuasa.
Puwerte na ako kaniwang.
25Nangin talamayon ako sa akon mga kaaway.
Nagalungo-lungo sila kon makita nila ako.
26Buligi ako, Ginoo, nga akon Dios;
luwasa ako suno sa imo gugma.
27Kag mabal-an sang akon mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas sa akon.
28Ginapakamalaot nila ako, pero ikaw magabendisyon sa akon.
Mahuy-an sila kon salakayon nila ako, pero ako nga imo alagad magakalipay.
29Sila nga nagaakusar sa akon matabunan sang kahuy-anan pareho sa bayo nga nagatabon sa lawas.
30Pasalamatan ko gid ang Ginoo;
dayawon ko siya sa atubangan sang madamo nga katawhan.
31Kay ginadepensahan niya ang mga tawo nga bululigan agod maluwas sila sa mga nagasentensya sa ila sang kamatayon.
