Psalm 105
1Give praise to the Lord and announce who he is.
Tell the nations what he has done.
2Sing to him, sing praise to him.
Tell about all the wonderful things he has done.
3Praise him, because his name is holy.
Let the hearts of those who trust in the Lord be glad.
4Seek the Lord and the strength he gives.
Always seek him.
5Remember the wonderful things he has done.
Remember his miracles and how he judged our enemies.
6Remember what he has done, you children of his servant Abraham.
Remember it, you people of Jacob, God’s chosen ones.
7He is the Lord our God.
He judges the whole earth.
8He will keep his covenant forever.
He will keep his promise for all time to come.
9He will keep the covenant he made with Abraham.
He will keep the promise he made to Isaac.
10He made it stand as a law for Jacob.
He made it stand as a covenant for Israel that will last forever.
11He said, “I will give you the land of Canaan.
It will belong to you.”
12At first there weren’t very many of God’s people.
There were only a few, and they were strangers in the land.
13They wandered from nation to nation.
They wandered from one kingdom to another.
14But God didn’t allow anyone to treat them badly.
To keep them safe, he gave a command to kings.
15He said to them, “Do not touch my anointed ones.
Do not harm my prophets.”
16He made the people in the land go hungry.
He destroyed all their food supplies.
17He sent a man ahead of them into Egypt.
That man was Joseph. He had been sold as a slave.
18The Egyptians put his feet in chains.
They put an iron collar around his neck.
19He was in prison until what he said would happen came true.
The word of the Lord proved that he was right.
20The king of Egypt sent for Joseph and let him out of prison.
The ruler of many nations set him free.
21He put Joseph in charge of his palace.
He made him ruler over everything he owned.
22Joseph was in charge of teaching the princes.
He taught the elders how to think and live wisely.
23Then the rest of Jacob’s family went to Egypt.
The people of Israel lived as outsiders in the land of Ham.
24The Lord gave his people so many children
that there were too many of them for their enemies.
25He made the Egyptians hate his people.
The Egyptians made evil plans against them.
26The Lord sent his servant Moses to the king of Egypt.
He sent Aaron, his chosen one, along with him.
27The Lord gave them the power to do signs among the Egyptians.
They did his wonders in the land of Ham.
28The Lord sent darkness over the land.
He did it because the Egyptians had refused to obey his words.
29He turned their rivers and streams into blood.
He caused the fish in them to die.
30Their land was covered with frogs.
Frogs even went into the bedrooms of the rulers.
31The Lord spoke, and large numbers of flies came.
Gnats filled the whole country.
32He turned their rain into hail.
Lightning flashed all through their land.
33He destroyed their vines and fig trees.
He broke down the trees in Egypt.
34He spoke, and the locusts came.
There were so many of them they couldn’t be counted.
35They ate up every green thing in the land.
They ate up what the land produced.
36Then he killed the oldest son of every family in Egypt.
He struck down the oldest of all their sons.
37He brought the people of Israel out of Egypt.
The Egyptians loaded them down with silver and gold.
From among the tribes of Israel no one got tired or fell down.
38The Egyptians were glad when the people of Israel left.
They were terrified because of Israel.
39The Lord spread out a cloud to cover his people.
He gave them a fire to light up the night.
40They asked for meat, and he brought them quail.
He fed them well with manna, the bread of heaven.
41He broke open a rock, and streams of water poured out.
They flowed like a river in the desert.
42He remembered the holy promise
he had made to his servant Abraham.
43His chosen people shouted for joy
as he brought them out of Egypt.
44He gave them the lands of other nations.
He let them take over what others had worked for.
45He did it so they might obey his rules
and follow his laws.
Praise the Lord.
Salmo 105
Ang Dios ug ang Iyang Katawhan
(1 Cro. 16:8-22)
1Pasalamati ninyo ang Ginoo;
simbaha ninyo siya!
Isugilon ngadto sa mga katawhan ang iyang mga binuhatan.
2Awiti ninyo siya ug mga pagdayeg;
isugilon ang tanang katingalahan niyang mga buhat.
3Dayega ninyo ang iyang pagkabalaan.105:3 pagkabalaan: sa literal, balaang ngalan.
Paglipay kamong mga nagadangop kaniya.
4Salig kamo sa Ginoo ug sa iyang kusog.
Dangop kamo kanunay kaniya.
5-6Kamong mga kaliwat ni Abraham nga alagad sa Dios,
ug mga kaliwat usab ni Jacob nga mga pinili sa Dios,
hinumdomi ninyo ang iyang katingalahang mga buhat, ang iyang mga milagro, ug ang iyang mga paghukom.
7Siya ang Ginoo nga atong Dios,
ug nagahukom siya sa tibuok kalibotan.
8Ginahinumdoman niya kanunay ang iyang kasabotan.
Dili gayod niya pagkalimtan ang iyang saad hangtod sa kahangtoran.
9Kining kasabotan gihimo niya kang Abraham ug gisaad usab niya kang Isaac.
10Gilig-on niya kini ngadto kang Jacob, nga gitawag usab ug Israel, ug magpadayon kini hangtod sa kahangtoran.
11Miingon siya sa matag usa kanila,
“Ihatag ko kaninyo ang yuta sa Canaan ingon nga inyong panulondon.”
12Kaniadto gamay pa lang kaayo ang katawhan sa Dios,
ug mga dumuduong pa lang sila sa yuta sa Canaan.
13Naglatagaw sila sa mga kanasoran ug mga gingharian.
14Apan wala motugot ang Dios nga daog-daogon sila.
Aron mapanalipdan sila, gibadlong niya ang mga hari.
Miingon siya:
15“Ayaw ninyo hilabti ang akong piniling mga alagad;
ayaw ninyo pasipad-i ang akong mga propeta.”
16Sa dihang nagpadala ang Dios ug kagutom sa yuta sa Canaan,
gihurot niyag kuha ang tanan nilang kuhaanan ug pagkaon.
17Apan gipauna na niyang daan si Jose, nga gibaligya ingon nga ulipon didto sa Ehipto.
18Gikadenahan ang iyang mga tiil
ug gibutangan ug puthaw ang iyang liog,
19hangtod nga natuman ang iyang gitagna.
Ang mensahe sa Ginoo kaniya nga natuman nagpamatuod nga matarong siya.
20Gibuhian siya sa hari sa Ehipto nga nangulo sa daghang katawhan,
21ug gihimo siya nga tigdumala sa palasyo ug sa tanang kabtangan niini.
22Isip tigdumala, may katungod siya sa pagbadlong sa mga opisyal sa hari,
ug sa pagtudlo sa mga magtatambag niini.
23Unya miadto si Jacob ug ang iyang panimalay sa Ehipto, ang yuta sa mga kaliwat ni Ham,
ug didto sila namuyo.
24Gipadaghan sa Ginoo ang iyang katawhan;
mas daghan pa kay sa mga taga-Ehipto nga ilang mga kaaway.
25Gitugot sa Ginoo nga kasilagan ug limbongan sa mga taga-Ehipto ang iyang katawhan nga iyang mga alagad.
26Unya gipadala niya si Moises nga iyang alagad ug si Aaron nga iyang pinili.
27Gipakita nila didto sa yuta sa mga kaliwat ni Ham ang katingalahang mga buhat sa Dios.
28Gipangitngit sa Dios ang Ehipto;
apan misupak gihapon105:28 apan misupak gihapon: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, ug wala mosupak. ang mga taga-Ehipto sa iyang mga sugo.
29Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig,
busa nangamatay ang mga isda.
30Napuno ug baki ang ilang yuta,
bisan ang mga kuwarto sa ilang mga pangulo.
31Sa pagmando sa Dios, napuno ug langaw ug lamok105:31 lamok: o, kuto. Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. ang ilang yuta.
32Gipadad-an niya sila ug ulan nga ice ug kilat.
33Gipangdaot niya ang ilang mga tanom nga ubas ug ang mga kahoy nga igos, ug ang uban pang mga kahoy.
34Sa iyang pagmando, miabot ang mga dulon105:34 mga dulon: o, mga dulon ug mga talisik. nga dili maihap sa kadaghan.
35Ug gikaon niini ang tanang mga tanom sa ilang yuta apil na ang ilang mga anihon.
36Gipamatay sa Dios ang tanan nilang mga kamagulangang anak nga lalaki.
37Unya gipagawas niya ang mga Israelinhon gikan sa Ehipto nga wala maunsa,
ug may dala pang mga pilak ug mga bulawan.
38Nalipay ang mga taga-Ehipto sa pagbiya sa mga Israelinhon, tungod kay nahadlok sila kanila.
39Sa panahon sa paglakaw sa mga Israelinhon, nagbutang ang Dios ug panganod sa paghatag ug landong kanila, ug kalayo sa paghatag kanila ug kahayag sa panahon sa kagabhion.
40Nangayo sila105:40 sila: sa Hebreo, siya, nga mahimong si Moises. ug pagkaon,
ug gipadad-an sila sa Dios ug mga buntog,
ug gibusog niya sila sa pagkaon nga gikan sa langit.
41Gibuak niya ang bato ug mibugwak ang tubig.
Midagayday kini sa disyerto sama sa suba.
42Gihimo kining tanan sa Dios kay wala niya kalimti ang iyang saad kang Abraham nga iyang alagad.
43Gipagawas niya gikan sa Ehipto nga malipayon ug naghugyaw sa kalipay ang katawhan nga iyang pinili.
44Ug gihatag niya kanila ang mga yuta nga gipanag-iyahan sa ubang mga katawhan;
gipanunod nila ang hinagoan sa uban.
45Gihimo kini sa Dios aron tumanon nila ang iyang mga tulumanon ug mga kasugoan.
Dayega ang Ginoo!
