Psalm 10
1Lord, why are you so far away?
Why do you hide yourself in times of trouble?
2An evil person is proud and hunts down those who are weak.
He catches weak people by making clever plans.
3He brags about what his heart desires.
He speaks well of those who always want more.
He attacks the Lord with his words.
4Because he is proud, that evil person doesn’t turn to the Lord.
There is no room for God in any of his thoughts.
5Everything always goes well for him.
So he is proud.
He doesn’t want to have anything to do with God’s laws.
He makes fun of all his enemies.
6He says to himself, “I will always be secure.”
He promises himself, “No one will ever harm me.”
7His mouth is full of lies and warnings.
With his tongue he speaks evil and makes trouble.
8Sinful people hide and wait near the villages.
From their hiding places they murder people who aren’t guilty.
They watch in secret for those they want to attack.
9They hide and wait like a lion in the bushes.
From their hiding places they wait to catch those who are helpless.
They catch them and drag them off in their nets.
10Those they have attacked are beaten up. They fall to the ground.
They fall because their attackers are too strong for them.
11Sinful people say to themselves, “God will never notice.
He covers his face. He never sees us.”
12Lord, rise up! God, show your power!
Don’t forget those who are helpless.
13Why do sinful people attack you with their words?
Why do they say to themselves,
“He won’t hold us accountable”?
14God, you see the problems of people in trouble.
You take note of their pain. You do something about it.
So those who are attacked place themselves in your care.
You help children whose fathers have died.
15Take away the power of sinful people.
Hold them accountable for the evil things they do.
Uncover all the evil they have done.
16The Lord is King for ever and ever.
The nations will disappear from his land.
17Lord, you hear the desires of those who are hurting.
You cheer them up and give them hope.
You listen to their cries.
18You stand up for those whose fathers have died
and for those who have been treated badly.
You do it so that mere human beings made of dust
may not terrify others anymore.
สดุดี 1010 สดุดี 10 เดิมทีสดุดีบทที่ 9 และ 10 อาจจะเป็นบทประพันธ์บทเดียวกัน โดยแต่ละท่อนเริ่มต้นด้วยตัวอักษรฮีบรูเรียงตามลำดับ ในพระคัมภีร์เดิมฉบับภาษากรีกถือว่าเป็นบทเดียวกัน
1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์จึงทรงประทับอยู่ไกลแสนไกล?
ทำไมพระองค์จึงทรงซ่อนพระองค์ในยามเดือดร้อน?
2ด้วยความหยิ่งผยอง คนชั่วไล่ล่าคนอ่อนแอ
ผู้ซึ่งติดกับในอุบายที่เขาคิดขึ้น
3พวกเขาโอ้อวดตัณหาในใจของตน
พวกเขาอวยพรคนโลภและลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า
4ด้วยความจองหองอวดดี คนชั่วไม่แสวงหาพระเจ้า
ไม่เคยมีพระเจ้าในความคิดของพวกเขาเลย
5ทางของพวกเขาเจริญรุ่งเรืองเสมอ
พวกเขาปฏิเสธบทบัญญัติของพระองค์10:5 ภาษาฮีบรูว่าพวกเขาลำพองและห่างไกลจากบทบัญญัติของพระองค์
พวกเขาเย้ยหยันศัตรูทั้งปวงของพวกเขา
6พวกเขาบอกตัวเองว่า “ไม่มีสิ่งใดทำให้เราสั่นคลอนได้”
พวกเขาสาบานว่า “ไม่มีใครทำอันตรายเราได้”
7ริมฝีปากของพวกเขาเต็มไปด้วยคำโกหกและคำข่มขู่
ความเดือดร้อนและความชั่วอยู่ใต้ลิ้นของพวกเขา
8พวกเขาหมอบคอยอยู่ใกล้หมู่บ้าน
ออกจากที่ซ่อนมาฆ่าคนบริสุทธิ์
ตาของพวกเขาซุ่มมองเหยื่อ
9พวกเขาหมอบคอยอยู่เหมือนสิงโตที่ซุ่มซ่อน
พวกเขาหมอบรอจับคนไม่มีทางสู้
พวกเขาจับคนไม่มีทางสู้และลากไปในตาข่าย
10คนบริสุทธิ์ถูกบดขยี้และล้มลง
พวกเขาล้มเหยื่อด้วยกำลังที่เหนือกว่า
11คนชั่วบอกตัวเองว่า “พระเจ้าไม่มีวันสังเกตเห็น
พระองค์ทรงปิดพระพักตร์และทรงมองไม่เห็นเลย”
12ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงลุกขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงชูพระหัตถ์ของพระองค์
ขออย่าทรงลืมคนไม่มีทางสู้
13ทำไมคนชั่วจึงลบหลู่พระเจ้า?
ทำไมพวกเขาจึงกล่าวกับตนเองว่า
“พระองค์จะไม่ทรงเอาเรื่องเรา”?
14แต่พระเจ้าทรงเห็นความเดือดร้อนของผู้ที่ทุกข์ลำเค็ญ
พระองค์ทรงระลึกถึงความทุกข์โศกของพวกเขาและทรงรับมันไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์
ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อมอบชีวิตของพวกเขาไว้กับพระองค์
พระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยของลูกกำพร้าพ่อ
15ขอทรงหักแขนของคนชั่วและคนเลว
เรียกร้องให้เขารับผิดชอบความชั่วของตน
ซึ่งยังไม่มีใครพบ
16องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นจอมกษัตริย์สืบไปนิรันดร์
บรรดาประชาชาติจะพินาศไปจากแผ่นดินของพระองค์
17ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงฟังความปรารถนาของผู้ที่ทุกข์ลำเค็ญ
พระองค์ทรงให้กำลังใจพวกเขาและทรงฟังเสียงร่ำร้องของพวกเขา
18ทรงปกป้องลูกกำพร้าพ่อและผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง
เพื่อว่ามนุษย์ซึ่งเป็นของโลกนี้จะไม่ทำให้หวาดกลัวอีกต่อไป
