Making the Camp Pure
1The Lord spoke to Moses. He said, 2“Tell the Israelites that certain people must be sent away from the camp. Command them to send away anyone who has a skin disease. They must send away all those who have liquid waste coming from their bodies. And they must send away those who are ‘unclean’ because they have touched a dead body. 3That applies to men and women alike. Send them out of the camp. They must not make their camp ‘unclean.’ That is where I live among them.” 4So the Israelites did what the Lord commanded. They sent out of the camp those who were “unclean.” They did just as the Lord had directed Moses.
Sins Against Others Must Be Paid For
5The Lord said to Moses, 6“Speak to the Israelites. Say to them, ‘Suppose a man or woman does something wrong to someone else. Then that person is not being faithful to the Lord. People like that are guilty. 7They must admit they have committed a sin. They must pay in full for what they did wrong. And they must add a fifth of the value to it. Then they must give all of it to the person they have sinned against. 8But suppose that person has died. And suppose that person does not have a close relative who can be paid for the sin that was committed. Then what is paid belongs to the Lord. It must be given to the priest. A ram must be given along with it. The ram must be sacrificed to the Lord to pay for the sin. 9All the sacred gifts the Israelites bring to a priest will belong to him. 10Sacred gifts belong to their owners. But what they give to the priest will belong to the priest.’ ”
The Test for an Unfaithful Wife
11Then the Lord spoke to Moses again. He said, 12“Speak to the Israelites. Say to them, ‘Suppose a man’s wife goes astray. And suppose she is not faithful to her husband. 13Suppose another man has sex with her. And suppose this is hidden from her husband. No one knows she is not “clean.” So there is no witness against her. And she has not been caught in the act. 14Suppose her husband becomes jealous. He does not trust his wife, and she is really “unclean.” Or suppose he does not trust her even though she is “clean.” 15Then he must take his wife to the priest. He must also bring an offering. It must be eight cups of barley flour. The offering is for his wife. He must not pour olive oil on it. And he must not put incense on it. It is a grain offering for being jealous. It calls attention to the wrong thing a person has done.
16“ ‘The priest must have her stand in front of the Lord. 17He must pour some holy water into a clay jar. He must get some dust from the floor of the holy tent. And he must put it into the water. 18The priest must have the woman stand in front of the Lord. Then he must untie her hair. He must place in her hands the offering that calls attention to the wrong thing a person has done. It is the grain offering for being jealous. The priest must keep the bitter water with him. It is the water that brings a curse. 19Then the priest must have the woman give her word. He must say to her, “Suppose no other man has had sex with you. And suppose you haven’t gone astray. You have kept yourself pure while you are married to your husband. Then may the bitter water that brings a curse not harm you. 20But suppose you have gone astray while you are married to your husband. You have made yourself ‘unclean.’ You have had sex with a man who isn’t your husband.” 21At that point the priest must put the woman under the curse that will come if she breaks her word. He must say, “May the Lord cause you to become a curse among your people. You will become a curse when the Lord makes your body unable to have children. 22May this water that brings a curse enter your body. May it make your body unable to have children.”
“ ‘Then the woman must say, “Amen. Let it happen.”
23“ ‘The priest must write the curses on a scroll. He must wash them off in the bitter water. 24It is the water he will make the woman drink. It is bitter water that brings a curse. It will enter her body. And it will cause her to suffer bitterly. 25The priest must take from her hands the grain offering for being jealous. He must lift it up and wave it in front of the Lord. He must bring it to the altar. 26Then the priest must take a handful of the grain offering. It is the offering that calls attention to the wrong thing a person has done. The priest must burn it on the altar. After that, he must have the woman drink the water. 27Suppose she has made herself “unclean.” She has not been faithful to her husband. And she has drunk the water that brings a curse. Then it will go into her body. It will cause her to suffer bitterly. It will make her body unable to have children. She will become a curse. 28Suppose the woman has not made herself “unclean.” But suppose she is “clean.” Then she will be free of guilt. And she will be able to have children.
29“ ‘This is the law about being jealous. It applies to a woman who has gone astray. She has made herself “unclean” while she is married to her husband. 30And it applies to a man who becomes jealous. He has doubts about his wife. The priest must have her stand in front of the Lord. He must apply the entire law to her. 31The husband will not be guilty of doing anything wrong. But the woman will be punished for her sin.’ ”
De wet voor ontrouwe vrouwen
1-2 Dit zijn de verdere opdrachten die de Here Mozes gaf: ‘Geef de Israëlieten opdracht dat zij alle melaatsen, allen die een open wond hebben en allen die onrein zijn doordat zij een dode hebben aangeraakt, uit het kamp moeten wegsturen. 3Dit geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. Verwijder hen, zodat zij het kamp waarin Ik tussen u woon, niet verontreinigen.’ 4Ook deze opdracht werd door het volk Israël uitgevoerd.
5-6 Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Zeg tegen het volk Israël dat als iemand, man of vrouw, een van de zonden doet die mensen tegen de Here kunnen bedrijven en daarmee zijn naaste schaadt, 7hij zijn zonde moet belijden en wat hij schuldig is, volledig moet vergoeden met een vijfde deel extra, aan degene die hij heeft benadeeld. 8Maar als de persoon die hij onrecht heeft aangedaan, is gestorven en er geen naaste bloedverwant is aan wie hij kan aflossen, moet die vergoeding aan de priester worden gegeven, samen met een ram als verzoening. 9-10 Als het volk Israël een geschenk aan de Here brengt, zal dat geschenk naar de priester gaan.’
11-12 De Here zei tegen Mozes: ‘Zeg tegen het volk Israël dat als een getrouwde vrouw overspel pleegt, 13maar er geen bewijs van dat overspel is, omdat er geen getuige van bestaat 14en haar man jaloers en achterdochtig is, 15hij haar bij de priester brengt met een offer voor haar van 2,2 liter gerstemeel, zonder olie of wierook erdoor, want het is een spijsoffer van jaloersheid. Dit offer dient om de waarheid aan het licht te brengen of zij wel of niet schuldig is. 16De priester zal haar voor de Here brengen, 17heilig water in een stenen vat doen en dat vermengen met stof van de vloer van de tabernakel. 18Hij zal haar haren losmaken en haar het spijsoffer van de jaloersheid in de handen geven om te bepalen of de vermoedens van haar man juist zijn. De priester zal voor haar gaan staan met het vat met bitter water dat een vloek brengt. 19Hij zal van haar eisen dat zij verklaart onschuldig te zijn en dan zal hij tegen haar zeggen: “Als geen andere man met u heeft geslapen dan uw eigen man, blijf dan vrij van de gevolgen van dit bittere water dat de vloek brengt. 20Maar als u overspel hebt gepleegd, 21-22 zal de Here u tot een vloek onder uw volksgenoten maken, want Hij zal uw heup laten wegrotten en uw buik laten opzwellen.” En de vrouw zal daarop antwoorden: “Ja, laat het zo zijn.” 23Dan zal de priester deze vervloekingen in een boek schrijven en ze afwassen in het bittere water. 24Als hij de vrouw het water laat drinken, wordt het bitter in haar lichaam (als zij schuldig is). 25Dan zal de priester haar het spijsoffer van de jaloersheid uit handen nemen, het voor de Here op en neer bewegen en het naar het altaar dragen. 26Hij zal er een handvol van nemen—een deel voor het geheel—dat op het altaar verbranden en daarna de vrouw van het water laten drinken. 27Als zij is verontreinigd, doordat zij overspel heeft gepleegd, zal het water in haar lichaam bitter worden, haar buik zal opzwellen en haar heup zal wegrotten. Zij zal een vloek onder haar volk zijn. 28Maar als zij rein is en geen overspel heeft gepleegd, zal zij ongedeerd blijven en zwanger kunnen worden.
29Dit is de wet voor ontrouwe vrouwen—of de verdenkingen van een man tegenover zijn vrouw— 30om te bepalen of zij inderdaad ontrouw is geweest. Hij zal haar voor de Here brengen en de priester zal volgens deze wet handelen. 31Haar man zal niet verantwoordelijk worden gesteld voor haar zonde, want zij alleen is schuldig.’
