Other Offerings
1Here is what the Lord said to Moses. 2“Say to the Israelites, ‘You are going to enter the land I am giving you as a home. 3When you do, you will present food offerings to the Lord. The animals must come from your herd or flock. The smell of the offerings will please the Lord. They can be either burnt offerings or sacrifices. They can be either for special promises or for feast offerings. Or they can be for offerings you choose to give. 4With each of the offerings, the person who brings it must present to the Lord a grain offering. It must be eight cups of the finest flour. It must be mixed with a quart of olive oil. 5Also prepare a quart of wine as a drink offering. You must present it with each lamb that you bring for the burnt offering or the sacrifice.
6“ ‘Prepare a grain offering to present along with a ram. The grain offering must be 16 cups of the finest flour. It must be mixed with two and a half pints of olive oil. 7You must bring two and a half pints of wine as a drink offering. Offer everything as a smell that pleases the Lord.
8“ ‘Suppose you prepare a young bull as a burnt offering or sacrifice. You prepare it to keep a special promise to the Lord. Or you prepare it to present as a friendship offering. 9Then bring a grain offering with the bull. The grain offering must be 24 cups of the finest flour. It must be mixed with two quarts of olive oil. 10Also bring two quarts of wine as a drink offering. It will be a food offering. Its smell will please the Lord. 11Each bull or ram must be prepared in the same way. Each lamb or young goat must also be prepared in that way. 12Do it for each animal. Do it for as many animals as you prepare.
13“ ‘Everyone in Israel must do those things in that way. He must do them when he presents a food offering. The smell of offerings like that pleases the Lord. 14Everyone must always do what the law requires. It does not matter whether they are an outsider or anyone else living among you. They must do exactly as you do when they present a food offering. The smell of offerings like that pleases the Lord. 15The community must have the same rules for you and for any outsider living among you. This law will last for all time to come. In the sight of the Lord, the law applies both to you and any outsider. 16The same laws and rules will apply to you and to any outsider living among you.’ ”
17The Lord said to Moses, 18“Speak to the Israelites. Say to them, ‘You are going to enter the land I am taking you to. 19You will eat its food. When you do, present part of it as an offering to the Lord. 20Present a loaf made from the first flour you grind. Present it as an offering from the threshing floor. 21You must present the offering to the Lord. You must present it from the first grain you grind. You must do it for all time to come.
Offerings for Sins That Aren’t Committed on Purpose
22“ ‘Suppose you as a community fail to keep any of the commands the Lord gave Moses. And suppose you do it without meaning to. 23That applies to any of the commands the Lord told Moses to give you. And they are in effect from the day the Lord gave them and for all time to come. 24Suppose the community sins without meaning to. And suppose they do not know they have sinned. Then the whole community must offer a young bull. They must sacrifice it for a burnt offering. Its smell will please the Lord. Along with it, they must offer its required grain offering and drink offering. They must also sacrifice a male goat for a sin offering. 25With it the priest will pay for the sin of the whole community of Israel. Then they will be forgiven. They did not mean to commit that sin. And they have presented to the Lord a food offering for the wrong thing they did. They have brought a sin offering with it. 26The Lord will forgive the whole community of Israel and the outsiders living among them. All the people had a part in the sin, even though they did not mean to do it.
27“ ‘But suppose just one person sins without meaning to. Then that person must bring a female goat for a sin offering. It must be a year old. 28With it the priest will pay for the person’s sin in front of the Lord. The priest will do it for the one who did wrong by sinning without meaning to. When the sin is paid for, that person will be forgiven. 29The same law applies to everyone who sins without meaning to. It does not matter whether they are an Israelite or an outsider.
30“ ‘But suppose someone sins on purpose. It does not matter whether they are an Israelite or an outsider. They speak evil things against the Lord. They must be separated from the community of Israel. 31They have not respected what the Lord has said. They have broken the Lord’s commands. They must certainly be separated from the community. They are still guilty.’ ”
A Man Works on the Sabbath Day
32The Israelites were in the desert. One Sabbath day, people saw a man gathering wood. 33They brought him to Moses and Aaron and the whole community. 34They kept him under guard. It wasn’t clear what should be done to him. 35Then the Lord said to Moses, “The man must die. The whole community must kill him by throwing stones at him. They must do it outside the camp.” 36So the people took the man outside the camp. There they killed him by throwing stones at him. They did just as the Lord had commanded Moses.
Tassels on Clothes
37The Lord said to Moses, 38“Say to the Israelites, ‘You must make tassels on the corners of your clothes. A blue cord must be on each tassel. You must do it for all time to come. 39You will have the tassels to look at. They will remind you to obey all the Lord’s commands. Then you will be faithful to him. You will not chase after what your own hearts and eyes wish for. 40You will remember to obey all my commands. And you will be set apart for your God. 41I am the Lord your God. I brought you out of Egypt to be your God. I am the Lord your God.’ ”
Mga Tuntunin Tungkol sa mga Handog
1Inutusan ng Panginoon si Moises 2na sabihin ito sa mga Israelita: “Kapag dumating na kayo sa lupain na ibibigay ko sa inyo na inyong titirhan, 3maghandog kayo sa akin mula sa inyong mga hayop bilang mga handog sa pamamagitan ng apoy15:3 handog … apoy: Hindi malinaw ang ibig sabihin ng salitang Hebreo nito. Pero ayon sa gamit nito sa Lumang Tipan, itoʼy tawag sa ibaʼt ibang klase ng mga handog. Tinatawag din itong “pagkain ng Dios” sa Lev. 21:6, 21 at Bil. 28:2.. Maghandog din kayo ng mga handog sa pagtupad ng isang panata o mga handog na kusang-loob o mga handog sa panahon ng mga pista. Ang mabangong samyo ng mga handog na sinusunog na ito ay makalulugod sa akin. 4-5Ang maghahandog ng batang tupa bilang handog na sinusunog para sa akin ay maghandog din ng handog para sa pagpaparangal sa akin ng mga dalawang kilo ng magandang klaseng harina na hinaluan ng isang litrong langis. At sasamahan pa ito ng handog na inumin na isang litrong katas ng ubas. 6Kung matandang tupa ang ihahandog, sasamahan ito ng handog para sa pagpaparangal sa akin ng mga apat na kilo ng magandang klaseng harina, na hinaluan ng isaʼt kalahating litro ng langis. 7At sasamahan pa ito ng handog na inumin na isaʼt kalahating litrong katas ng ubas. Ang mabangong samyo ng handog na itoʼy makalulugod sa akin.
8“Ang maghahandog ng batang toro bilang handog na sinusunog o handog sa pagtupad ng isang panata, o handog para sa mabuting relasyon, 9ay kailangang maghandog din ng handog para sa pagpaparangal sa akin ng mga anim na kilo ng magandang klaseng harina na hinaluan ng dalawang litrong langis. 10At sasamahan pa ito ng mga handog na inumin na dalawang litrong katas ng ubas. Ang mabangong samyo ng handog na ito sa pamamagitan ng apoy ay makalulugod sa akin. 11Ito ang inyong gagawin kapag maghahandog kayo ng isang toro o matandang lalaking tupa o kambing. 12Gawin ninyo ito sa bawat hayop na inyong ihahandog.
13“Ang lahat ng katutubong Israelita na mag-aalay ng mga handog sa pamamagitan ng apoy bilang mabangong handog na makalulugod sa akin ay dapat sumunod sa mga tuntuning ito. 14Kung sa susunod pang mga henerasyon ay may mga dayuhang maninirahang kasama ninyo, panandalian man o permanente, at gustong mag-alay ng mga handog sa pamamagitan ng apoy bilang mabangong handog na makalulugod sa akin, dapat ay susundin din nila ang mga nabanggit na tuntunin. 15Kayong mga Israelita at ang mga dayuhan na naninirahang kasama ninyo ay pareho lang sa harapan ko at parehong kautusan lang ang tutuparin ninyo. Dapat ninyong sundin ang mga tuntuning ito at ng inyong lahi hanggang sa susunod pang mga henerasyon. 16Pareho lang ang mga utos at mga tuntunin ang susundin ninyo at ng mga dayuhan na naninirahang kasama ninyo.”
17Inutusan pa ng Panginoon si Moises 18na sabihin sa mga Israelita: “Kapag dumating na kayo sa lupain na ibibigay sa inyo, 19makakakain kayo ng bunga ng lupaing ito. Pero dapat ibukod ang iba nito para ihandog sa akin. 20Maghandog kayo ng tinapay galing sa harina na una ninyong giniling, katulad ng inyong ginawa sa unang ani ng inyong trigo mula sa giikan. 21Ang handog na ito mula sa harina na una ninyong giniling ay ihahandog ninyo sa akin hanggang sa susunod pang mga henerasyon.
22“Kung ang ilan sa inyo ay nasuway ang isa sa mga utos na ibinigay ko kay Moises nang hindi sinasadya, 23(ang mga utos na ibinigay ko sa inyo sa pamamagitan ni Moises, dapat nʼyong sundin mula sa araw na ibinigay ko ito hanggang sa susunod pang mga henerasyon) 24kung hindi nga sinasadya ang paggawa nito, at hindi rin alam ng buong kapulungan na pagsuway pala ito, ang buong kapulungan ang maghahandog ng isang batang toro bilang handog na sinusunog sa panahon na nalaman ninyo ang inyong pagsuway. Ang mabangong samyo ng handog na itoʼy makalulugod sa Panginoon. Isama rin ninyo ang mga kinakailangang mga handog para sa pagpaparangal sa akin at mga handog na inumin at isang lalaking kambing bilang handog sa paglilinis. 25Ihahandog ito ng pari para matubos ang buong mamamayan ng Israel sa kanilang kasalanan. Patatawarin ko sila dahil hindi naman ito sinasadya, at maghahandog din sila sa akin ng mga handog sa pamamagitan ng apoy at ng handog sa paglilinis. 26Patatawarin ko ang buong mamamayan ng Israel, pati ang mga dayuhan na naninirahan kasama nila, dahil sangkot ang lahat sa kasalanang iyon na hindi sinasadya.
27“Pero kung isang tao lang ang nagkasala nang hindi sinasadya, magdadala siya ng isang babaeng kambing na isang taong gulang, bilang handog sa paglilinis. 28Ihahandog ito ng pari sa aking presensya para matubos ang taong iyon sa kanyang kasalanang hindi sinasadya, at pagkatapos, patatawarin ko siya. 29Iisa lang ang tuntunin para sa lahat ng nagkasala nang hindi sinasadya, katutubong Israelita man o dayuhan na naninirahan kasama ninyo.
30“Pero, ang sinumang nagkasala nang sinadya, katutubo na Israelita man o hindi, na lumapastangan sa Panginoon, kailangang huwag na ninyong ituring na kababayan. 31Dahil sa itinakwil niya ang salita ng Panginoon at sinuway niya ang utos nito. Huwag na siyang ituturing na kabilang sa inyo. Mananagot siya sa kanyang mga kasalanan.”
Ang Parusa sa Hindi Pagsunod sa Araw ng Pamamahinga
32Habang naroon sa ilang ang mga Israelita, may nakita silang tao na nangangahoy sa Araw ng Pamamahinga. 33Dinala siya ng mga tao na nakakita sa kanya kina Moises at Aaron, at sa buong kapulungan. 34Ikinulong nila siya, dahil hindi sila nakasisiguro kung ano ang dapat gawin sa kanya. 35Pagkatapos, sinabi ng Panginoon kay Moises, “Kailangang patayin ang taong iyan, babatuhin siya ng buong kapulungan sa labas ng kampo.” 36Kaya dinala siya ng mga tao sa labas ng kampo at pinagbabato hanggang sa mamatay, ayon sa iniutos ng Panginoon kay Moises.
37Inutusan pa ng Panginoon si Moises 38na sabihin ito sa mga Israelita: “Gumawa kayo ng mga palawit sa laylayan ng inyong mga damit at lagyan ninyo ito ng taling kulay asul. Kailangang sundin ninyo ito hanggang sa susunod pang mga henerasyon. 39Ang mga palawit na ito ang magpapaalala sa inyo ng lahat kong mga utos para sundin ninyo ito at hindi ang inyong kagustuhan lang ang inyong gawin. 40Sa pamamagitan ng mga palawit na ito, maaalala ninyo ang pagtupad sa aking kasunduan, at magiging akin kayo. 41Ako ang Panginoon na inyong Dios na naglabas sa inyo sa Egipto para maging inyong Dios. Ako ang Panginoon na inyong Dios.”
