The Lord Will Destroy Nineveh
1Nineveh, armies are coming to attack you.
Guard the forts!
Watch the roads!
Get ready!
Gather all your strength!
2Assyria once took everything of value from God’s people.
Its army destroyed all their vines.
But the Lord will bring back
the glory of Jacob’s people.
He’ll make Israel glorious again.
3The shields of the soldiers are red.
The warriors are dressed in bright red uniforms.
The metal on their chariots flashes
when they are prepared for war.
Their spears made out of juniper are ready to use.
4The chariots race through the main streets.
They rush back and forth through them.
They look like flaming torches.
They dart around like lightning.
5Nineveh sends for their special troops.
But they trip and fall on their way.
They run toward the city wall.
They keep their shield in front of them.
6The attackers open the gates that hold back
the waters of the river.
And the palace falls down.
7The attackers order that Nineveh’s people
be taken away as prisoners.
The female slaves sound like doves as they mourn.
They beat their chests.
8Nineveh is like a pool
whose water is draining away.
“Stop running away!” someone cries out.
But no one turns back.
9“Steal the silver!” the attackers shout.
“Grab the gold!”
The supply is endless.
There is plenty of wealth
among all the city’s treasures.
10Nineveh is destroyed, robbed and stripped!
Hearts melt away in fear.
Knees give way.
Bodies tremble with fear.
Everyone’s face turns pale.
11Assyria is like a lion.
Where is the lions’ den now?
Where did they feed their cubs?
Where did all the lions go?
In their den they had nothing to fear.
12The lion killed enough for his cubs to eat.
He choked what he caught for his mate.
He filled his home with what he had killed.
He brought to his dens what he had caught.
13“Nineveh, I am against you,”
announces the Lord who rules over all.
“I will burn up your chariots with fire.
Your young lions will be killed by swords.
I will leave you nothing on earth to catch.
The voices of your messengers
will no longer be heard.”
پاشایەتی نەینەوا دەڕووخێنرێت
1ئەی نەینەوا، پەلاماردەر لە دژی تۆ هات.
قەڵاکە بپارێزە،
چاودێری ڕێگاکە بکە،
بازووی لێ هەڵبکە،
توانای زۆر بخەرە گەڕ!
2یەزدان سەروەری یاقوب دەگەڕێنێتەوە
وەک سەروەری ئیسرائیل،
هەرچەندە تاڵانکەران تاڵانیان کردن و
ڕەزەمێوەکانیان تێکدان.
3قەڵغانی پاڵەوانەکانی ئاڵ هەڵگەڕاون،
قارەمانەکانی لە بەرگی سووردان،
لە ڕۆژی خۆ ئامادەکردنیاندا
پۆڵای گالیسکەکان بریسکە دەداتەوە،
ئەو ڕمانەی لە دار سنەوبەر دروستکراون دەلەرنەوە.
4گالیسکەکان لە شەقامەکان تیژڕەون،
لە گۆڕەپانەکان سەرەڕۆن.
دیمەنیان وەک مەشخەڵە،
وەک بروسک غار دەدەن.
5نەینەوا پاڵەوانەکانی بانگ دەکات،
بەڵام ساتمە دەکەن و لە ڕۆیشتنیاندا دەکەون.
پەلە دەکەن بۆ لای شووراکانی و
قەڵغانەکان ئامادە کراون.
6دەروازەکانی ڕووبار دەکرێنەوە و
کۆشکەکە دەڕمێت.
7بە فەرمانی خودا بە دیل دەگیرێت و
ڕاپێچ دەکرێت.
کەنیزەکانی هەروەک کۆتر دەگمێنن،
سنگیان دەکوتن.
8نەینەوا وەک حەوزێکی وشکبووە.
هاوار دەکەن، «ڕاوەستن! ڕاوەستن!»
بەڵام کەس ئاوڕ ناداتەوە.
9«زیو تاڵان بکەن!
زێڕ تاڵان بکەن!
گەنجینەکانی لەبن نایەن،
پڕە لە گەوهەری بەهادار.»
10چۆڵ و تاڵانکراو و داماڵراوە،
دڵ دەتوێتەوە و ئەژنۆکان شلن،
هەموویان دەلەرزن، ڕەنگیان دەپەڕێت.
11کوا لانەی شێرەکان،
لەوەڕگای بەچکە شێران؟
لەوێدا شێر و شێرە مێ دەگەڕان
لەگەڵ بەچکە شێر، هیچ شتێک نەیدەترساندن.
12شێر بۆ پێویستی بەچکەکانی پەلاماری دەدا و
نێچیرەکەی بۆ شێرە مێیەکەی دەخنکاند،
ئەشکەوتەکەی پڕ دەکرد لە نێچیر،
لانەکانیشی لەوانەی پەلاماری داون.
13یەزدانی سوپاسالار دەفەرموێت:
«من لە دژی تۆم.
گالیسکەکانت دەسووتێنم و دەبنە دووکەڵ،
بەچکە شێرەکانیشت شمشێر دەیانخوات و
نێچیرت لەسەر زەوی لێ دەبڕم.
ئیتر دەنگی نێردراوەکانت نابیسترێن.»
