Matthew 24 – NIRV & APSD-CEB

New International Reader’s Version

Matthew 24:1-51

When the Temple Will Be Destroyed and the Signs of the End

1Jesus left the temple. He was walking away when his disciples came up to him. They wanted to call his attention to the temple buildings. 2“Do you see all these things?” Jesus asked. “What I’m about to tell you is true. Not one stone here will be left on top of another. Every stone will be thrown down.”

3Jesus was sitting on the Mount of Olives. There the disciples came to him in private. “Tell us,” they said. “When will this happen? And what will be the sign of your coming? What will be the sign of the end?”

4Jesus answered, “Keep watch! Be careful that no one fools you. 5Many will come in my name. They will claim, ‘I am the Messiah!’ They will fool many people. 6You will hear about wars. You will also hear people talking about future wars. Don’t be alarmed. Those things must happen. But the end still isn’t here. 7Nation will fight against nation. Kingdom will fight against kingdom. People will go hungry. There will be earthquakes in many places. 8All these are the beginning of birth pains.

9“Then people will hand you over to be treated badly and killed. All nations will hate you because of me. 10At that time, many will turn away from their faith. They will hate each other. They will hand each other over to their enemies. 11Many false prophets will appear. They will fool many people. 12Because evil will grow, most people’s love will grow cold. 13But the one who remains strong in the faith will be saved. 14This good news of the kingdom will be preached in the whole world. It will be a witness to all nations. Then the end will come.

15“The prophet Daniel spoke about ‘the hated thing that destroys.’ (Daniel 9:27; 11:31; 12:11) Someday you will see it standing in the holy place. The reader should understand this. 16Then those who are in Judea should escape to the mountains. 17No one on the housetop should go down into the house to take anything out. 18No one in the field should go back to get their coat. 19How awful it will be in those days for pregnant women! How awful for nursing mothers! 20Pray that you will not have to escape in winter or on the Sabbath day. 21There will be terrible suffering in those days. It will be worse than any other from the beginning of the world until now. And there will never be anything like it again.

22“If the time had not been cut short, no one would live. But because of God’s chosen people, it will be shortened. 23At that time someone may say to you, ‘Look! Here is the Messiah!’ Or, ‘There he is!’ Do not believe it. 24False messiahs and false prophets will appear. They will do great signs and miracles. They will try to fool God’s chosen people if possible. 25See, I have told you ahead of time.

26“So if anyone tells you, ‘He is a long way out in the desert,’ do not go out there. Or if anyone says, ‘He is deep inside the house,’ do not believe it. 27Lightning that comes from the east can be seen in the west. It will be the same when the Son of Man comes. 28The vultures will gather wherever there is a dead body.

29“Right after the terrible suffering of those days,

“ ‘The sun will be darkened.

The moon will not shine.

The stars will fall from the sky.

The heavenly bodies will be shaken.’ (Isaiah 13:10; 34:4)

30“Then the sign of the Son of Man will appear in heaven. At that time, all the peoples of the earth will mourn. They will mourn when they see the Son of Man coming on the clouds of heaven. He will come with power and great glory. 31He will send his angels with a loud trumpet call. They will gather his chosen people from all four directions. They will bring them from one end of the heavens to the other.

32“Learn a lesson from the fig tree. As soon as its twigs get tender and its leaves come out, you know that summer is near. 33In the same way, when you see all these things happening, you know that the end is near. It is right at the door. 34What I’m about to tell you is true. The people living now will certainly not pass away until all these things have happened. 35Heaven and earth will pass away. But my words will never pass away.

The Day and Hour Are Not Known

36“But no one knows about that day or hour. Not even the angels in heaven know. The Son does not know. Only the Father knows. 37Remember how it was in the days of Noah. It will be the same when the Son of Man comes. 38In the days before the flood, people were eating and drinking. They were getting married. They were giving their daughters to be married. They did all those things right up to the day Noah entered the ark. 39They knew nothing about what would happen until the flood came and took them all away. That is how it will be when the Son of Man comes. 40Two men will be in the field. One will be taken and the other left. 41Two women will be grinding with a hand mill. One will be taken and the other left.

42“So keep watch. You do not know on what day your Lord will come. 43You must understand something. Suppose the owner of the house knew what time of night the robber was coming. Then he would have kept watch. He would not have let his house be broken into. 44So you also must be ready. The Son of Man will come at an hour when you don’t expect him.

45“Suppose a master puts one of his slaves in charge of the other slaves in his house. The slave’s job is to give them their food at the right time. The master wants a faithful and wise slave for this. 46It will be good for the slave if the master finds him doing his job when the master returns. 47What I’m about to tell you is true. The master will put that slave in charge of everything he owns. 48But suppose that slave is evil. Suppose he says to himself, ‘My master is staying away a long time.’ 49Suppose he begins to beat the other slaves. And suppose he eats and drinks with those who drink too much. 50The master of that slave will come back on a day the slave doesn’t expect him. He will return at an hour the slave does not know. 51Then the master will cut him to pieces. He will send him to the place where pretenders go. There people will weep and grind their teeth.

Ang Pulong Sa Dios

Mateo 24:1-51

Ang Pagkaguba sa Templo

(Mar. 13:1-2; Luc. 21:5-6)

1Migawas si Jesus sa templo ug samtang naglakaw siya miduol kaniya ang iyang mga tinun-an ug gitudlo nila kaniya ang templo. 2Miingon si Jesus kanila, “Tan-awa ninyo kining tanan. Sa pagkatinuod, maguba kini ug wala gayoy bisan usa ka bato nga magpabilin ibabaw sa laing bato.”

Ang mga Kasamok ug mga Paglutos

(Mar. 13:3-13; Luc. 21:7-19)

3Samtang naglingkod si Jesus didto sa Bukid sa mga Olibo, miduol kaniya ang iyang mga tinun-an nga sila-sila lang. Miingon sila, “Sultihi kami kon kanus-a mahitabo ang imong giingon? Ug unsa ba ang mga timailhan nga ikaw hapit na mobalik dinhi ug nga kataposan na sa kalibotan?”

4Mitubag si Jesus kanila, “Pagbantay nga walay makapahisalaag kaninyo. 5Kay daghan ang moabot ug moingon nga sila mao ako, kay moingon sila nga sila mao ang Cristo, ug daghan ang ilang mapahisalaag. 6Makadungog kamo nga may mga gira nga duol kaninyo ug makabalita kamo nga didto sa layo may gira usab. Apan ayaw kamo kahadlok. Kinahanglan gayod nga mahitabo kini, apan dili pa kini mao ang kataposan. 7Makiggira ang nasod batok sa laing nasod ug ang gingharian batok sa laing gingharian. Moabot ang mga linog ug kagutom sa nagkalain-laing mga dapit. 8Kining tanan sinugdanan pa lang sa mga kalisod nga moabot.

9“Nianang panahona dumtan kamo sa mga tawo tungod kay kamo akong mga tinun-an. Dakpon nila kamo ug itugyan sa mga tawo aron silotan ug ang uban kaninyo patyon. 10Ug kon moabot na ang mga paglutos, daghan ang motalikod sa ilang pagtuo. Dumtan nila ug luiban ang ilang isigka-tumutuo. 11Motungha ang mga mini nga propeta ug daghan ang ilang mapahisalaag. 12Ug tungod sa pagdaghan sa kadaotan, mobugnaw ang gugma sa kadaghanan sa mga tumutuo. 13Apan ang magpadayon sa pagsunod kanako hangtod sa kataposan mao ang maluwas. 14Ug sa dili pa moabot ang kataposan, iwali ngadto sa tibuok kalibotan ang Maayong Balita mahitungod sa paghari sa Dios aron mahibalo ang tanan nga katawhan.”

Ang Makalilisang nga Talan-awon

(Mar. 13:14-23; Luc. 21:20-24)

15“Ang propeta nga si Daniel nagtagna bahin sa makalilisang nga talan-awon. (Alang sa magbabasa: sabta ang kahulogan niini.) Ug kon makita ninyo kini nga anaa na sa balaan nga dapit, 16kamo nga anaa sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. 17Ang tawo nga maabtan diha sa gawas sa iyang balay kinahanglan nga dili na mosulod pa aron sa pagkuha sa iyang mga kabtangan. 18Ang atua didto sa uma kinahanglan nga dili na mopauli pa aron sa pagkuha sa iyang bisti. 19Alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso nianang mga adlawa tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. 20Pag-ampo kamo nga ang inyong pagkagiw dili mahitabo sa tingtugnaw o sa Adlaw nga Igpapahulay. 21Kay nianang panahona moabot ang labing pait nga pag-antos nga wala pa mahitabo sukad sa sinugdan sa kalibotan, ug dili na mahitabo pag-usab ang sama niini bisan kanus-a. 22Kon kadtong mga adlawa wala kunhori sa Dios, wala gayoy mahibilin nga tawo. Apan tungod sa iyang kalooy sa iyang mga pinili, kunhoran sa Dios kadtong mga adlawa.

23“Busa kon dunay moingon kaninyo, ‘Ania na ang Cristo!’ o kaha ‘Atua siya!’ ayaw kamo pagtuo. 24Kay motungha ang dili tinuod nga mga Cristo ug ang mini nga mga propeta. Mohimo silag mga milagro ug kahibulongan nga mga buhat sa katuyoan nga mapahisalaag, kon mahimo, bisan pa ang mga pinili sa Dios. 25Timan-i nga gipasidan-an ko na kamong daan mahitungod niining mga panghitaboa.

26“Busa kon dunay mga tawo nga moingon kaninyo, ‘Si Cristo atua sa kamingawan,’ ayaw kamo pag-adto. Ug kon dunay moingon, ‘Anaa siya sa sulod,’24:26 Anaa siya sa sulod: Tingali ang buot ipasabot, anaa siya uban sa iyang tinago nga grupo. ayaw gayod kamo pagtuo. 27Kay kon ako nga Anak sa Tawo mobalik na, makakita ang tanan tungod kay mahisama kini sa kilat nga kon mokilab makita gikan sa sidlakan hangtod sa kasadpan.

28May panultihon nga nagaingon, ‘Kon asa ang patayng lawas, atua magtigom ang mga uwak.’

Ang Pagbalik ni Jesus sa Kalibotan

(Mar. 13:24-27; Luc. 21:25-28)

29“Pagkahuman sa mga kasakitan nianang panahona, mawad-an ug kahayag ang adlaw, ang bulan dili na modan-ag, ug ang mga bitoon mangahulog. Ang mga butang24:29 butang: sa literal, gahom. sa kalangitan pahisalaagon gikan sa ilang naandan nga agianan. 30Unya ako nga Anak sa Tawo makita nga nagabalik sa kalibotan gikan sa langit. Ug ang tanang mga tawo dinhi sa kalibotan manghilak kon makita nila ako diha sa mga panganod nga moanhi uban sa gahom ug dakong himaya. 31Sa makusog nga tingog sa trumpeta sugoon ko ang akong mga anghel sa pagtigom sa akong mga pinili gikan sa tanang dapit sa kalibotan.”

Ang Pagtulon-an bahin sa Kahoy nga Igos

(Mar. 13:28-31; Luc. 21:29-33)

32“Kuhai ninyo ug pagtulon-an ang mahitungod sa kahoy nga igos. Kon ang iyang mga sanga manalingsing na, timailhan kini ninyo nga hapit na ang ting-init. 33Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nahitabo na ang tanan niining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ako moabot. 34Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona. 35Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.”

Walay Nahibalo kon Kanus-a gayod Mobalik si Jesus

(Mar. 13:32-37; Luc. 17:26-30, 34-36)

36“Wala gayoy nasayod mahitungod sa adlaw ug oras sa akong pag-abot, bisan ang mga anghel sa langit o ako nga Anak sa Dios, gawas lang sa Amahan. 37Ang buhaton sa mga tawo sa panahon nga ako nga Anak sa Tawo mobalik, mahisama sa gibuhat sa mga tawo sa panahon ni Noe. 38Kay sa wala pa molunop wala silay laing gibuhat kondili ang pagpalabig kaon, inom, ug pagminyoay hangtod sa adlaw nga si Noe misulod sa arka. 39Wala gayod sila masayod kon unsa ang mahitabo hangtod nga milunop ug nalumos silang tanan. Ingon usab niini ang mahitabo kon ako nga Anak sa Tawo moabot na. 40Nianang mga adlawa posible nga mahitabo nga dunay duha ka lalaki nga maabtan nga nagatrabaho sa uma; ang usa kuhaon ug ang usa mabilin. 41Ug posible usab nga may duha ka babaye nga maggaling; ang usa kuhaon ug ang usa mabilin. 42Busa pagbantay kamo, kay wala kamo mahibalo kon kanus-a moabot ang inyong Ginoo. 43Timan-i ninyo kini: kon nahibalo ang tagbalay kon unsang orasa sa gabii moabot ang kawatan, sigurado nga magbantay siya aron dili makasulod sa iyang balay ang kawatan. 44Busa mangandam gayod kamo, kay sa oras nga wala ninyo damha, moabot ako nga Anak sa Tawo.”

Ang Sulugoon nga Kasaligan

(Luc. 12:41-48)

45“Ang kasaligan ug maalamon nga sulugoon mao ang gipiyalan sa agalon nga magdumala sa kauban niyang mga sulugoon. Siya ang maghatag kanila sa ilang pagkaon sa husto nga oras. 46Bulahan kadtong sulugoon nga sa pagbalik sa iyang agalon maabtan nga nagahimo sa iyang buluhaton. 47Sigurado gayod nga padumalahon siya sa tanang butang sa iyang agalon. 48Apan alaot ang dili maayo nga sulugoon nga sa paggikan sa iyang agalon maghunahuna nga dugay pa kining mobalik, 49busa magsugod siya sa pagdagmal sa iyang kauban nga mga sulugoon ug mouban ug kaon ug inom sa mga palahubog. 50Moabot ang iyang agalon sa oras nga wala gayod niya damha, 51ug labihan kabug-at ang silot nga iyang madawat.24:51 ug labihan kabug-at ang silot nga iyang madawat: sa literal, ug tadtaron siya. Iipon siya sa mga tigpakaaron-ingnon. Didto mohilak siya ug magkagot ang iyang mga ngipon.”