1Then the whole group got up and led Jesus off to Pilate. 2They began to bring charges against Jesus. They said, “We have found this man misleading our people. He is against paying taxes to Caesar. And he claims to be Messiah, a king.”
3So Pilate asked Jesus, “Are you the king of the Jews?”
“You have said so,” Jesus replied.
4Then Pilate spoke to the chief priests and the crowd. He announced, “I find no basis for a charge against this man.”
5But they kept it up. They said, “His teaching stirs up the people all over Judea. He started in Galilee and has come all the way here.”
6When Pilate heard this, he asked if the man was from Galilee. 7He learned that Jesus was from Herod’s area of authority. So Pilate sent Jesus to Herod. At that time Herod was also in Jerusalem.
8When Herod saw Jesus, he was very pleased. He had been wanting to see Jesus for a long time. He had heard much about him. He hoped to see Jesus perform a sign of some kind. 9Herod asked him many questions, but Jesus gave him no answer. 10The chief priests and the teachers of the law were standing there. With loud shouts they brought charges against him. 11Herod and his soldiers laughed at him and made fun of him. They dressed him in a beautiful robe. Then they sent him back to Pilate. 12That day Herod and Pilate became friends. Before this time they had been enemies.
13Pilate called together the chief priests, the rulers and the people. 14He said to them, “You brought me this man. You said he was turning the people against the authorities. I have questioned him in front of you. I have found no basis for your charges against him. 15Herod hasn’t either. So he sent Jesus back to us. As you can see, Jesus has done nothing that is worthy of death. 16-17So I will just have him whipped and let him go.”
18But the whole crowd shouted, “Kill this man! But let Barabbas go!” 19Barabbas had been thrown into prison. He had taken part in a struggle in the city against the authorities. He had also committed murder.
20Pilate wanted to let Jesus go. So he made an appeal to the crowd again. 21But they kept shouting, “Crucify him! Crucify him!”
22Pilate spoke to them for the third time. “Why?” he asked. “What wrong has this man done? I have found no reason to have him put to death. So I will just have him whipped and let him go.”
23But with loud shouts they kept calling for Jesus to be crucified. The people’s shouts won out. 24So Pilate decided to give them what they wanted. 25He set free the man they asked for. The man had been thrown in prison for murder and for fighting against the authorities. Pilate handed Jesus over to them so they could carry out their plans.
Jesus Is Nailed to a Cross
26As the soldiers led Jesus away, they took hold of Simon. Simon was from Cyrene. He was on his way in from the country. They put a wooden cross on his shoulders. Then they made him carry it behind Jesus. 27A large number of people followed Jesus. Some were women whose hearts were filled with sorrow. They cried loudly because of him. 28Jesus turned and said to them, “Daughters of Jerusalem, do not weep for me. Weep for yourselves and for your children. 29The time will come when you will say, ‘Blessed are the women who can’t have children! Blessed are those who never gave birth or nursed babies!’ 30It is written,
“ ‘The people will say to the mountains, “Fall on us!”
They’ll say to the hills, “Cover us!” ’ (Hosea 10:8)
31People do these things when trees are green. So what will happen when trees are dry?”
32Two other men were also led out with Jesus to be killed. Both of them had broken the law. 33The soldiers brought them to the place called the Skull. There they nailed Jesus to the cross. He hung between the two criminals. One was on his right and one was on his left. 34Jesus said, “Father, forgive them. They don’t know what they are doing.” The soldiers divided up his clothes by casting lots.
35The people stood there watching. The rulers even made fun of Jesus. They said, “He saved others. Let him save himself if he is God’s Messiah, the Chosen One.”
36The soldiers also came up and poked fun at him. They offered him wine vinegar. 37They said, “If you are the king of the Jews, save yourself.”
38A written sign had been placed above him. It read,
This is the King of the Jews.
39One of the criminals hanging there made fun of Jesus. He said, “Aren’t you the Messiah? Save yourself! Save us!”
40But the other criminal scolded him. “Don’t you have any respect for God?” he said. “Remember, you are under the same sentence of death. 41We are being punished fairly. We are getting just what our actions call for. But this man hasn’t done anything wrong.”
42Then he said, “Jesus, remember me when you come into your kingdom.”
43Jesus answered him, “What I’m about to tell you is true. Today you will be with me in paradise.”
Jesus Dies
44It was now about noon. Then darkness covered the whole land until three o’clock. 45The sun had stopped shining. The temple curtain was torn in two. 46Jesus called out in a loud voice, “Father, into your hands I commit my life.” After he said this, he took his last breath.
47The Roman commander saw what had happened. He praised God and said, “Jesus was surely a man who did what was right.” 48The people had gathered to watch this sight. When they saw what happened, they felt very sad. Then they went away. 49But all those who knew Jesus stood not very far away, watching these things. They included the women who had followed him from Galilee.
Jesus Is Buried
50A man named Joseph was a member of the Jewish Council. He was a good and honest man. 51Joseph had not agreed with what the leaders had decided and done. He was from Arimathea, a town in Judea. He himself was waiting for God’s kingdom. 52Joseph went to Pilate and asked for Jesus’ body. 53Joseph took it down and wrapped it in linen cloth. Then he placed it in a tomb cut in the rock. No one had ever been buried there. 54It was Preparation Day. The Sabbath day was about to begin.
55The women who had come with Jesus from Galilee followed Joseph. They saw the tomb and how Jesus’ body was placed in it. 56Then they went home. There they prepared spices and perfumes. But they rested on the Sabbath day in order to obey the Law.
1จากนั้นที่ประชุมทั้งหมดจึงลุกขึ้น นำพระองค์มาพบปีลาต 2และฟ้องว่า “เราพบว่าชายผู้นี้ยุยงคนในชาติของเรา เขาคัดค้าน การเสียภาษีให้ซีซาร์และอ้างตัวเป็นพระคริสต์23:2 หรือพระเมสสิยาห์เช่นเดียวกับข้อ 35 และ 39กษัตริย์องค์หนึ่ง”
3ดังนั้นปีลาตจึงถามพระเยซูว่า “ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ?”
พระเยซูตรัสว่า “ใช่อย่างที่ท่านว่า”
4แล้วปีลาตจึงประกาศแก่พวกหัวหน้าปุโรหิตและฝูงชนว่า “เราไม่พบมูลเหตุใดๆ ว่าชายผู้นี้ทำผิดตามข้อกล่าวหา”
5แต่พวกนั้นยืนกรานว่า “เขาใช้คำสอนปลุกปั่นประชาชนทั่วแคว้นยูเดีย23:5 หรือทั่วดินแดนของชาวยิว เริ่มตั้งแต่กาลิลีตลอดทางมาจนถึงที่นี่”
6ปีลาตได้ฟังเช่นนั้นจึงถามว่าชายผู้นี้เป็นชาวกาลิลีหรือ 7เมื่อทราบว่าพระเยซูเป็นคนในท้องที่ของเฮโรด เขาจึงส่งพระองค์ไปพบเฮโรด ซึ่งเวลานั้นอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็มด้วย
8เมื่อเฮโรดเห็นพระเยซูก็ดีใจมาก เพราะอยากเห็นพระองค์มานานแล้ว จากที่ได้ยินมาเฮโรดหวังจะเห็นพระองค์ทำการอัศจรรย์บ้าง 9เฮโรดซักถามพระองค์หลายประการ แต่พระเยซูไม่ได้ตรัสตอบเลย 10พวกหัวหน้าปุโรหิตและธรรมาจารย์ยืนอยู่ที่นั่นและฟ้องร้องพระองค์อย่างเอาเป็นเอาตาย 11จากนั้นเฮโรดกับเหล่าทหารก็เยาะเย้ยดูหมิ่นพระองค์ เอาเสื้อชุดงามสง่ามาให้พระองค์สวม แล้วส่งพระองค์กลับมาหาปีลาต 12ในวันนั้นเฮโรดกับปีลาตกลายเป็นมิตรกันทั้งที่ก่อนหน้านี้พวกเขาเป็นศัตรูกัน
13ปีลาตเรียกพวกหัวหน้าปุโรหิต พวกผู้นำ และประชาชนมาพร้อมหน้ากัน 14แล้วกล่าวกับพวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายนำตัวชายผู้นี้มาพบเราในฐานะผู้ยุยงประชาชนให้กบฏ เราได้ไต่สวนต่อหน้าพวกท่านแล้ว และไม่พบมูลเหตุใดๆ ว่าชายผู้นี้ผิดตามข้อกล่าวหาของพวกท่าน 15เฮโรดก็เช่นกัน เพราะเฮโรดส่งเขากลับมาหาเราดังที่ท่านเห็นอยู่ เขาไม่ได้ทำอะไรที่สมควรรับโทษถึงตาย 16ฉะนั้น เราจะลงโทษเขาและปล่อยเขาไป”23:16 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าปล่อยเขาไป 17ตามธรรมเนียมปีลาตต้องปล่อยคนหนึ่งให้พวกเขาในเทศกาลนั้น
18พวกนั้นร้องเป็นเสียงเดียวกันว่า “กำจัดคนนี้เสีย! ปล่อยบารับบัสให้เรา!” 19(บารับบัสถูกจับเข้าคุก ข้อหาก่อการจลาจลในกรุงเยรูซาเล็มและฆ่าคน)
20ปีลาตอยากปล่อยพระเยซูจึงพูดโน้มน้าวพวกเขาอีก 21แต่พวกนั้นเฝ้าร้องตะโกนว่า “ตรึงเขาที่ไม้กางเขน! ตรึงเขาที่ไม้กางเขน!”
22ปีลาตกล่าวกับพวกเขาเป็นครั้งที่สามว่า “ทำไม? เขาทำผิดอะไร? เราไม่พบว่าเขาทำผิดอะไรที่สมควรมีโทษถึงตาย ฉะนั้นเราจะลงโทษและปล่อยเขา”
23แต่พวกเขายังยืนกราน ตะโกนเรียกร้องเสียงดังให้ตรึงพระองค์ที่ไม้กางเขน และเสียงตะโกนของพวกเขาชนะ 24ดังนั้นปีลาตจึงตัดสินใจที่จะทำตามข้อเรียกร้องของพวกเขา 25เขาปล่อยคนที่พวกเขาขอ คือนักโทษที่ก่อการกบฏและฆ่าคน แล้วมอบพระเยซูให้พวกเขาไปจัดการตามใจชอบ
การตรึงที่ไม้กางเขน
(มธ.27:33-44; มก.15:22-32; ยน.19:17-24)
26ขณะพวกเขานำพระเยซูออกไป เขาเกณฑ์ซีโมนจากไซรีนที่เดินทางมาจากชนบทให้แบกไม้กางเขนตามหลังพระเยซู 27ผู้คนมากมายติดตามพระองค์มา รวมทั้งพวกผู้หญิงซึ่งร้องไห้คร่ำครวญเสียงดังเพราะพระองค์ 28พระเยซูทรงหันมาตรัสกับพวกผู้หญิงนั้นว่า “ธิดาแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย อย่าร้องไห้เพื่อเราเลย จงร้องไห้เพื่อตนเองและเพื่อลูกๆ ของตนเถิด 29เพราะวาระนั้นจะมาถึงเมื่อพวกท่านจะกล่าวว่า ‘ความสุขมีแก่หญิงผู้เป็นหมัน แก่ครรภ์ที่ไม่ได้คลอด และอกที่ไม่ได้ให้นมลูก!’ 30เมื่อนั้น
“ ‘เขาจะกล่าวแก่ภูเขาทั้งหลายว่า
“ล้มมาทับเราเถิด!”
และบอกเนินเขาทั้งหลายว่า “ปกคลุมเราไว้เถิด!” ’23:30 ฮชย. 10:8
31เพราะถ้าเขายังทำอย่างนี้กับต้นไม้เขียวสด อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อไม้แห้งเล่า?”
32มีอาชญากรอีกสองคนถูกนำตัวมาประหารพร้อมกับพระองค์ 33เมื่อมาถึงที่ซึ่งเรียกว่า หัวกะโหลก เขาก็ตรึงพระองค์ไว้ที่ไม้กางเขนพร้อมกับอาชญากรสองคน คนหนึ่งอยู่ข้างซ้าย อีกคนหนึ่งอยู่ข้างขวาของพระองค์ 34พระเยซูตรัสว่า “พระบิดา ขอทรงยกโทษให้พวกเขา เพราะพวกเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร”23:34 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่บางสำเนาไม่มีประโยคนี้ และพวกเขาเอาฉลองพระองค์มาจับฉลากแบ่งกัน
35ประชาชนพากันยืนดูและพวกผู้นำพูดถากถางพระองค์ว่า “เขาช่วยคนอื่นให้รอดได้ ถ้าเขาเป็นพระคริสต์ของพระเจ้า เป็นผู้ที่ทรงเลือกสรรไว้ก็ให้เขาช่วยตนเองให้รอดเถิด”
36พวกทหารก็มาเยาะเย้ยพระองค์ด้วย พวกเขาเอาเหล้าองุ่นเปรี้ยวส่งให้พระองค์ 37แล้วพูดว่า “ถ้าท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวก็จงช่วยตนเองให้รอดเถิด”
38เหนือพระองค์มีป้ายเขียนติดไว้ว่า “นี่คือกษัตริย์ของชาวยิว”
39อาชญากรคนหนึ่งที่ถูกตรึงอยู่ที่นั่นพูดสบประมาทพระองค์ว่า “เจ้าเป็นพระคริสต์ไม่ใช่หรือ? จงช่วยตนเองกับเราให้รอด!”
40แต่อีกคนตำหนิเขาว่า “เจ้าไม่เกรงกลัวพระเจ้าหรือในเมื่อเจ้าเองก็ต้องโทษสถานเดียวกัน? 41เราถูกลงโทษอย่างยุติธรรมเพราะเราได้รับสิ่งที่สมควรกับการกระทำของเราแล้ว แต่ท่านผู้นี้ไม่ได้ทำอะไรผิด”
42แล้วเขาทูลว่า “พระเยซูเจ้าข้า ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงเข้าสู่ราชอาณาจักรของพระองค์”23:42 สำเนาต้นฉบับบางสำเนาว่าเมื่อเสด็จมาด้วยราชอำนาจของพระองค์
43พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า วันนี้ท่านจะอยู่กับเราในเมืองบรมสุขเกษม”
การสิ้นพระชนม์ของพระเยซู
(มธ.27:45-56; มก.15:33-41)
44เวลานั้นประมาณเที่ยงวัน เกิดมืดมัวไปทั่วแผ่นดินจนถึงบ่ายสามโมง 45เพราะดวงอาทิตย์หยุดส่องแสงและม่านในพระวิหารขาดเป็นสองท่อน 46พระเยซูทรงร้องเสียงดังว่า “พระบิดา ข้าพระองค์ขอมอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” ตรัสดังนี้แล้วก็สิ้นพระชนม์
47นายร้อยได้เห็นเหตุการณ์ก็สรรเสริญพระเจ้าและกล่าวว่า “แน่ทีเดียว ท่านผู้นี้เป็นผู้ชอบธรรม” 48เมื่อคนทั้งปวงที่มาชุมนุมกันเพื่อเป็นพยานในเหตุการณ์นี้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ทุบตีอกด้วยความเสียใจและจากไป 49แต่คนทั้งปวงที่รู้จักพระองค์ รวมทั้งพวกผู้หญิงที่ติดตามพระองค์มาจากกาลิลี ยืนเฝ้าดูสิ่งเหล่านี้อยู่ห่างๆ
การฝังพระศพพระเยซู
(มธ.27:57-61; มก.15:42-47; ยน.19:38-42)
50มีชายคนหนึ่งชื่อโยเซฟ เป็นสมาชิกสภา เขาเป็นคนดีและเที่ยงธรรม 51ซึ่งไม่เห็นด้วยกับมติและการกระทำของคนเหล่านั้น เขามาจากอาริมาเธียแคว้นยูเดีย และเขากำลังรอคอยอาณาจักรของพระเจ้า 52โยเซฟไปพบปีลาตเพื่อขอพระศพของพระเยซู 53จากนั้นเขาเชิญพระศพลงมา เอาผ้าลินินพัน และวางพระศพไว้ในอุโมงค์ซึ่งสกัดไว้ในศิลา และอุโมงค์ฝังศพนี้ยังไม่เคยวางศพของใครเลย 54วันนั้นเป็นวันเตรียม และวันสะบาโตกำลังจะเริ่มขึ้น
55พวกผู้หญิงจากกาลิลีที่มากับพระเยซูตามโยเซฟมาและได้เห็นอุโมงค์ ตลอดจนได้เห็นว่าเขาวางพระศพไว้ในอุโมงค์อย่างไร 56จากนั้นพวกเขาก็กลับบ้านไปเตรียมเครื่องหอมกับน้ำมันหอม แต่พวกเขาหยุดพักในวันสะบาโตอันเป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัติ
