Rules About Skin Diseases
1The Lord spoke to Moses and Aaron. He told them to say to the people, 2“Suppose someone’s skin has a swelling or a rash or a shiny spot. And suppose it could become a skin disease. Then they must be brought to the priest Aaron. Or they must be brought to a priest in Aaron’s family line. 3The priest must look carefully at the sore on the person’s skin. He must see whether the hair in the sore has turned white. He must also see whether the sore seems to be under the skin. If the sore is white and is under the skin, it is a skin disease. When the priest looks that person over carefully, he must announce that the person is ‘unclean.’ 4Suppose the shiny spot on the skin is white but does not seem to be under the skin. And suppose the hair in the spot has not turned white. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 5On the seventh day the priest must look carefully at the sore again. Suppose it has not changed and has not spread in the skin. Then the priest must make the person stay away from everyone else for another seven days. 6On the seventh day the priest must look carefully at the sore again. If it has faded and has not spread, he must announce that the person is ‘clean.’ It is only a rash. That person must wash their clothes. They will be ‘clean.’ 7But suppose the rash spreads in the skin after they have shown themselves to the priest a second time. Then they must appear in front of the priest again. 8The priest must look carefully at the sore. If the rash has spread, he must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease.
9“When anyone has a skin disease, they must be brought to the priest. 10The priest must look them over carefully. Suppose there is a white swelling in the skin. Suppose it has turned the hair white. And suppose there are open sores in the swelling. 11Then the person has a skin disease that will never go away. The priest must announce that they are ‘unclean.’ The priest must not make them stay away from everyone else. They are already ‘unclean.’
12“Suppose the disease breaks out all over their skin. And suppose it covers them from head to foot, as far as the priest can tell. 13Then the priest must look them over carefully. If the disease has covered their whole body, the priest must announce that they are ‘clean.’ All their skin has turned white. So they are ‘clean.’ 14But when open sores appear on their skin, they will not be ‘clean.’ 15When the priest sees the open sores, he must announce that they are ‘unclean.’ The open sores are not ‘clean.’ They have a skin disease. 16But if the open sores change and turn white, they must go to the priest. 17The priest must look them over carefully. If the sores have turned white, the priest must announce that the person is ‘clean.’ Then they will be ‘clean.’
18“Suppose someone has a boil on their skin and it heals. 19And suppose a white swelling or shiny pink spot appears where the boil was. Then they must show themselves to the priest. 20The priest must look at the boil carefully. Suppose it seems to be under the skin. And suppose the hair in it has turned white. Then the priest must announce that the person is ‘unclean.’ A skin disease has broken out where the boil was. 21But suppose that when the priest looks at the boil carefully, there is no white hair in it. The boil is not under the skin. And it has faded. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 22If the boil is spreading in the skin, the priest must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease. 23But suppose the spot has not changed. And suppose it has not spread. Then it is only a scar from the boil. And the priest must announce that the person is ‘clean.’
24“Suppose someone has a burn on their skin. And suppose a white or shiny pink spot shows up in the open sores of the burn. 25Then the priest must look at the spot carefully. Suppose the hair in it has turned white. And suppose the spot seems to be under the skin. Then the person has a skin disease. It has broken out where they were burned. The priest must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease. 26But suppose the priest looks at the spot carefully. Suppose there is no white hair in it. Suppose the spot is not under the skin. And suppose it has faded. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 27On the seventh day the priest must look them over carefully. If the spot is spreading in the skin, the priest must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease. 28But suppose the spot has not changed. It has not spread in the skin. And it has faded. Then the burn has caused it to swell. The priest must announce that the person is ‘clean.’ It is only a scar from the burn.
29“Suppose a man or woman has a sore on their head or chin. 30Then the priest must look at the sore carefully. Suppose it seems to be under the skin. And suppose the hair in the sore is yellow and thin. Then the priest must announce that the person is ‘unclean.’ The sore is a skin disease on the head or chin. 31But suppose the priest looks carefully at the sore. It does not seem to be under the skin. And there is no black hair in it. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 32On the seventh day the priest must look at the sore carefully. Suppose it has not spread in the skin. It does not have any yellow hair in it. And it does not seem to be under the skin. 33Then the man or woman must shave their head. But they must not shave the area where the disease is. And the priest must make them stay away from everyone else for another seven days. 34On the seventh day the priest must look at the sore carefully. Suppose it has not spread in the skin. And suppose it does not seem to be under the skin. Then the priest must announce that the person is ‘clean.’ They must wash their clothes. They will be ‘clean.’ 35But suppose the sore spreads in the skin after the priest announces that the person is ‘clean.’ 36Then the priest must look them over carefully. Suppose the sore has spread. Then the priest does not have to look for yellow hair. The person is ‘unclean.’ 37But suppose the sore has stopped and black hair has grown there, as far as the priest can tell. Then the person is healed and is ‘clean.’ The priest must announce that they are ‘clean.’
38“Suppose a man or woman has white spots on the skin. 39Then the priest must look at them carefully. Suppose he sees that the spots are dull white. Then a harmless rash has broken out on the skin. That person is ‘clean.’
40“Suppose a man loses all the hair on his head. Then he is ‘clean.’ 41Suppose he loses only the hair on the front of his head. Then he is ‘clean.’ 42But suppose he has a shiny pink sore on his head where his hair was. Then he has a skin disease. It is breaking out on his whole head or on the front of his head. 43The priest must look him over carefully. Suppose the swollen sore on his head or on the front of it is pink and shiny. And suppose it looks like a skin disease. 44Then he has a skin disease. He is ‘unclean.’ The priest must announce that the man is ‘unclean.’ That’s because he has a sore on his head.
45“Suppose someone has a skin disease that makes them ‘unclean.’ Then they must wear torn clothes. They must let their hair hang loose. They must cover the lower part of their face. They must cry out, ‘Unclean! Unclean!’ 46As long as they have the disease, they remain ‘unclean.’ They must live alone. They must live outside the camp.
Rules About Mold
47“Suppose some clothes have mold on them. The clothes could be made out of wool or linen. 48Or there could be cloth woven or knitted out of linen or wool. There could be pieces of leather. Or there could be things that are made out of leather. 49And suppose the mold on the clothes or on the woven or knitted cloth looks green or red. Or suppose the green or red mold is on the pieces of leather or the leather goods. Then it is mold that spreads. It must be shown to the priest. 50The priest must look at it carefully. He must keep the thing with the mold on it away from everything else for seven days. 51On the seventh day he must look at it carefully. Suppose the mold has spread in the clothes or in the woven or knitted cloth. Or suppose it has spread on the pieces of leather or on the leather goods. Then it is mold that destroys. The thing is ‘unclean.’ 52The priest must burn everything with the mold in it. He must burn the clothes or the woven or knitted cloth made out of wool or linen. He must burn the leather goods. The mold destroys. So everything must be burned.
53“But suppose the priest looks at the thing carefully. The mold has not spread in the clothes. And it has not spread in the woven or knitted cloth or in the leather goods. 54Then he will order someone to wash the thing with the mold on it. After that, the priest must keep that thing away from everything else for another seven days. 55After the thing with the mold on it has been washed, the priest must look at it again carefully. Suppose the way the mold looks has not changed. Then even though the mold has not spread, it is ‘unclean.’ Burn it. It does not matter which side of the thing the mold is on. 56But suppose the priest looks at it carefully. And suppose the mold has faded after the thing has been washed. Then the priest must tear out the part with mold on it. He must tear it out of the clothes or leather. He must tear it out of the woven or knitted cloth. 57But suppose it shows up again in the clothes. Or suppose it shows up again in the woven or knitted cloth or in the leather goods. Then it is spreading. Everything with the mold on it must be burned. 58The clothes that have been washed and do not have any more mold on them must be washed again. So must the woven or knitted cloth or the leather goods. Then they will be ‘clean.’ ”
59These are the rules about what to do with anything with mold on it. They apply to clothes that are made out of wool or linen. They apply to woven and knitted cloth and to leather goods. They give a priest directions about when to announce whether something is “clean” or “unclean.”
Губа
1Господ рече Мојсију и Арону: 2„Човек на чијој се кожи појави оток, свраб или светла пега, и то се развије у обољење на његовој кожи које изгледа као губа,13,2 Ова реч у јеврејском се традиционално преводи као губа, иако може да означава било које заразно обољење коже. нека се доведе свештенику, Арону или једном од његових синова, свештеника. 3Нека свештеник прегледа обољење на његовој кожи. Ако је длака на оболелом месту побелела, а оболело место ниже од коже на његовом телу, то је губа. Када га свештеник прегледа, нека га прогласи нечистим. 4Али ако је пега на његовој кожи бела, и не изгледа да је нижа од коже, а длака на њој није побелела, нека свештеник затвори оболелог на седам дана. 5Седмога дана нека га свештеник прегледа. Ако види да је обољење остало исто и да се није проширило по кожи, нека га свештеник затвори на још седам дана. 6Седмога дана нека га свештеник поново прегледа. Ако примети да се обољење повлачи и да се није проширило по кожи, нека га прогласи чистим: то је свраб. Нека опере своју одећу и биће чист. 7Али ако се свраб прошири по кожи након што га свештеник прегледа и прогласи чистим, нека се поново појави пред свештеником. 8Ако свештеник види да се свраб проширио по кожи, нека га прогласи нечистим; то је губа.
9Онај ко оболи од губе мора да се доведе пред свештеника. 10Ако свештеник примети да је оток на кожи бео, и да је од њега побелела длака, и да је живо месо у отоку, 11то се губа притајила на његовој кожи. Свештеник ће га прогласити нечистим. Неће га затворити, јер је већ нечист.
12Али ако губа избије по кожи тако да прекрије целу кожу од главе до пете, где год да свештеник погледа, 13нека га свештеник прегледа. Ако је губа прекрила цело његово тело, нека прогласи оболелог чистим. Пошто је све побелело, чист је. 14Али чим се на њему појави живо месо, биће нечист. 15Када свештеник примети живо месо, нека га прогласи нечистим. Живо месо је нечисто; то је губа. 16Ако живо месо поново побели, нека дође свештенику. 17Ако, дакле, свештеник види да је обољење побелело, нека свештеник прогласи оболелог чистим: чист је.
18Када неко добије чир на кожи који зацели, 19а на том месту се појави бели оток, или црвенкастобела мрља, нека се покаже свештенику. 20Ако свештеник примети да оток изгледа нижи од остале коже, и да је длака побелела, нека га свештеник прогласи нечистим. То је обољење, губа која је избила на чиру. 21Ако свештеник примети да на отоку нема беле длаке, и да није нижи од остале коже, него да се повлачи, нека га свештеник затвори на седам дана. 22Ако се прошири по кожи, нека га свештеник прогласи нечистим: то је кожно обољење. 23Но, ако светла мрља стоји где јесте и не шири се, то је ожиљак од чира. Нека га свештеник прогласи чистим.
24Ако неко има опекотину на кожи, па се на живом месу на опекотини појави пега, било црвенкастобела или бела, 25нека је свештеник прегледа. Ако је длака на светлој мрљи побелела и изгледа ниже од остале коже, то је губа избила на опекотини. Нека га свештеник прогласи нечистим. То је обољење губе. 26Али, ако свештеник примети да длака на светлој мрљи није побелела и да мрља није нижа од остале коже, него да се повлачи, нека га свештеник затвори на седам дана. 27Седмога дана, нека га свештеник прегледа. Ако се прошири по кожи, нека га свештеник прогласи нечистим. То је обољење губе. 28Но, ако светла мрља стоји где јесте и не шири се по кожи, него се повлачи, нека га свештеник прогласи чистим. То је ожиљак од опекотине.
29Ако мушкарац или жена има обољење на глави, или на бради, 30нека свештеник прегледа обољење. Ако изгледа да је ниже од остале коже, и да је на њему длака жућкаста и танка, нека га свештеник прогласи нечистим. То је шуга, обољење губе13,30 Овде се не ради о губи, већ о шуги, иако реч која је употребљена у јеврејском може да означава и губу, то јест, било које заразно обољење коже. на глави или на бради. 31Али ако свештеник након прегледа установи да обољење, шуга, не изгледа ниже од остале коже, и да нема црне длаке на њему, нека свештеник затвори оболелог од шуге на седам дана. 32Седмог дана нека свештеник прегледа оболелог. Ако се шуга није проширила, и нема жућкасте длаке на њој, а шуга не изгледа нижа од остале коже, 33нека се ошугављени обрије, али нека не обрије шугу. Свештеник нека га затвори на још седам дана. 34Седмог дана нека свештеник прегледа оболелог од шуге. Ако примети да се шуга није проширила по кожи, и да није нижа од остале коже, нека га свештеник прогласи чистим. Нека опере своју одећу и биће чист. 35Међутим, ако се шуга прошири по кожи након што је био проглашен чистим, 36нека га свештеник прегледа. Ако примети да се шуга проширила по кожи, нека свештеник не гледа има ли жуте длаке; нечист је. 37Ако он оцени да се шуга није променила, и да црна длака није израсла на њој, шуга се излечила: чист је. Свештеник нека га прогласи чистим.
38Ако се на кожи неког човека или жене појаве беле пеге, 39нека свештеник изврши преглед. Ако су пеге на кожи загасито беле, то је осип избио на кожи: чист је.
40Ако неком човеку опадне коса с главе, те оћелави, чист је. 41Ако му коса опадне спреда, те му оћелави чело, чист је. 42Али ако му се на ћелавом челу или ћелавом затиљку појави бело обољење са црвенилом, то је губа избила по ћелавом челу или ћелавом затиљку. 43Нека га свештеник прегледа. Ако примети обољење с белим отоком и црвенилом на његовом ћелавом челу или ћелавом затиљку, налик губи на кожи, 44човек је губав, нечист је. Нека га свештеник прогласи нечистим; обољење му је на глави.
45Онај ко оболи од обољења губе, нека носи раздрту одећу; коса нека му буде распуштена; а горњу усну нека покрије и нека виче: ’Нечист! Нечист!’ 46Он ће бити нечист докле год је обољење на њему. Пошто је нечист нека живи одвојено: боравиште ће му бити изван табора.
Прописи за одећу губавих
47Ако се обољење губе13,47 Ова реч вероватно означава плесан, буђ. појави на вуненој или ланеној одећи, 48било на основи било на потки, или на кожи, или на било чему израђеном од вуне; 49те ако је обољење на одећи, или на кожи, на основи или на потки, или било каквом предмету од коже, зеленкасте или црвенкасте боје, то је обољење губе. Нека се покаже свештенику. 50Када свештеник прегледа обољење, нека затвори заражени предмет на седам дана. 51Седмог дана нека прегледа заражени предмет. Ако се обољење проширило по одећи, било на основи било на потки, или на кожи, или на било чему израђеном од коже, чему год да кожа служи, то је злоћудно обољење губе; предмет је нечист. 52Нека спали одећу, основу или потку, било да је од вуне или од лана, или какав предмет од коже на коме се нађе обољење, јер је то злоћудна губа. То нека се спали!
53Свештеник нека изврши преглед. Ако се обољење није проширило по одећи, основи или потки, или по било каквом предмету од коже, 54нека свештеник нареди да се опере предмет на коме је обољење. Затим нека га затвори на још седам дана. 55Свештеник нека прегледа заражени предмет након што је био опран. Ако процени да обољење није променило изглед, иако се није проширило, нечист је. Спали га било да се обољење налази на спољашњој или унутрашњој страни предмета. 56Ако свештеник види да се обољење повукло након прања, нека откине то место с одеће, или с коже, с основе или потке. 57Али ако се обољење опет појави на одећи, на основи или потки, или на било каквом предмету од коже, што год је захваћено обољењем, нека се то спали. 58А одећу, основу или потку, или било какву ствар од коже, с које оде обољење након што је опереш, треба поново опрати и биће чиста.“
59То су прописи о обољењу губе на одећи од вуне или лана, на основи или на потки, или на било каквом предмету од коже, да прогласе шта је чисто или нечисто.
