Rules About Skin Diseases
1The Lord spoke to Moses and Aaron. He told them to say to the people, 2“Suppose someone’s skin has a swelling or a rash or a shiny spot. And suppose it could become a skin disease. Then they must be brought to the priest Aaron. Or they must be brought to a priest in Aaron’s family line. 3The priest must look carefully at the sore on the person’s skin. He must see whether the hair in the sore has turned white. He must also see whether the sore seems to be under the skin. If the sore is white and is under the skin, it is a skin disease. When the priest looks that person over carefully, he must announce that the person is ‘unclean.’ 4Suppose the shiny spot on the skin is white but does not seem to be under the skin. And suppose the hair in the spot has not turned white. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 5On the seventh day the priest must look carefully at the sore again. Suppose it has not changed and has not spread in the skin. Then the priest must make the person stay away from everyone else for another seven days. 6On the seventh day the priest must look carefully at the sore again. If it has faded and has not spread, he must announce that the person is ‘clean.’ It is only a rash. That person must wash their clothes. They will be ‘clean.’ 7But suppose the rash spreads in the skin after they have shown themselves to the priest a second time. Then they must appear in front of the priest again. 8The priest must look carefully at the sore. If the rash has spread, he must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease.
9“When anyone has a skin disease, they must be brought to the priest. 10The priest must look them over carefully. Suppose there is a white swelling in the skin. Suppose it has turned the hair white. And suppose there are open sores in the swelling. 11Then the person has a skin disease that will never go away. The priest must announce that they are ‘unclean.’ The priest must not make them stay away from everyone else. They are already ‘unclean.’
12“Suppose the disease breaks out all over their skin. And suppose it covers them from head to foot, as far as the priest can tell. 13Then the priest must look them over carefully. If the disease has covered their whole body, the priest must announce that they are ‘clean.’ All their skin has turned white. So they are ‘clean.’ 14But when open sores appear on their skin, they will not be ‘clean.’ 15When the priest sees the open sores, he must announce that they are ‘unclean.’ The open sores are not ‘clean.’ They have a skin disease. 16But if the open sores change and turn white, they must go to the priest. 17The priest must look them over carefully. If the sores have turned white, the priest must announce that the person is ‘clean.’ Then they will be ‘clean.’
18“Suppose someone has a boil on their skin and it heals. 19And suppose a white swelling or shiny pink spot appears where the boil was. Then they must show themselves to the priest. 20The priest must look at the boil carefully. Suppose it seems to be under the skin. And suppose the hair in it has turned white. Then the priest must announce that the person is ‘unclean.’ A skin disease has broken out where the boil was. 21But suppose that when the priest looks at the boil carefully, there is no white hair in it. The boil is not under the skin. And it has faded. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 22If the boil is spreading in the skin, the priest must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease. 23But suppose the spot has not changed. And suppose it has not spread. Then it is only a scar from the boil. And the priest must announce that the person is ‘clean.’
24“Suppose someone has a burn on their skin. And suppose a white or shiny pink spot shows up in the open sores of the burn. 25Then the priest must look at the spot carefully. Suppose the hair in it has turned white. And suppose the spot seems to be under the skin. Then the person has a skin disease. It has broken out where they were burned. The priest must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease. 26But suppose the priest looks at the spot carefully. Suppose there is no white hair in it. Suppose the spot is not under the skin. And suppose it has faded. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 27On the seventh day the priest must look them over carefully. If the spot is spreading in the skin, the priest must announce that the person is ‘unclean.’ They have a skin disease. 28But suppose the spot has not changed. It has not spread in the skin. And it has faded. Then the burn has caused it to swell. The priest must announce that the person is ‘clean.’ It is only a scar from the burn.
29“Suppose a man or woman has a sore on their head or chin. 30Then the priest must look at the sore carefully. Suppose it seems to be under the skin. And suppose the hair in the sore is yellow and thin. Then the priest must announce that the person is ‘unclean.’ The sore is a skin disease on the head or chin. 31But suppose the priest looks carefully at the sore. It does not seem to be under the skin. And there is no black hair in it. Then the priest must make the person stay away from everyone else for seven days. 32On the seventh day the priest must look at the sore carefully. Suppose it has not spread in the skin. It does not have any yellow hair in it. And it does not seem to be under the skin. 33Then the man or woman must shave their head. But they must not shave the area where the disease is. And the priest must make them stay away from everyone else for another seven days. 34On the seventh day the priest must look at the sore carefully. Suppose it has not spread in the skin. And suppose it does not seem to be under the skin. Then the priest must announce that the person is ‘clean.’ They must wash their clothes. They will be ‘clean.’ 35But suppose the sore spreads in the skin after the priest announces that the person is ‘clean.’ 36Then the priest must look them over carefully. Suppose the sore has spread. Then the priest does not have to look for yellow hair. The person is ‘unclean.’ 37But suppose the sore has stopped and black hair has grown there, as far as the priest can tell. Then the person is healed and is ‘clean.’ The priest must announce that they are ‘clean.’
38“Suppose a man or woman has white spots on the skin. 39Then the priest must look at them carefully. Suppose he sees that the spots are dull white. Then a harmless rash has broken out on the skin. That person is ‘clean.’
40“Suppose a man loses all the hair on his head. Then he is ‘clean.’ 41Suppose he loses only the hair on the front of his head. Then he is ‘clean.’ 42But suppose he has a shiny pink sore on his head where his hair was. Then he has a skin disease. It is breaking out on his whole head or on the front of his head. 43The priest must look him over carefully. Suppose the swollen sore on his head or on the front of it is pink and shiny. And suppose it looks like a skin disease. 44Then he has a skin disease. He is ‘unclean.’ The priest must announce that the man is ‘unclean.’ That’s because he has a sore on his head.
45“Suppose someone has a skin disease that makes them ‘unclean.’ Then they must wear torn clothes. They must let their hair hang loose. They must cover the lower part of their face. They must cry out, ‘Unclean! Unclean!’ 46As long as they have the disease, they remain ‘unclean.’ They must live alone. They must live outside the camp.
Rules About Mold
47“Suppose some clothes have mold on them. The clothes could be made out of wool or linen. 48Or there could be cloth woven or knitted out of linen or wool. There could be pieces of leather. Or there could be things that are made out of leather. 49And suppose the mold on the clothes or on the woven or knitted cloth looks green or red. Or suppose the green or red mold is on the pieces of leather or the leather goods. Then it is mold that spreads. It must be shown to the priest. 50The priest must look at it carefully. He must keep the thing with the mold on it away from everything else for seven days. 51On the seventh day he must look at it carefully. Suppose the mold has spread in the clothes or in the woven or knitted cloth. Or suppose it has spread on the pieces of leather or on the leather goods. Then it is mold that destroys. The thing is ‘unclean.’ 52The priest must burn everything with the mold in it. He must burn the clothes or the woven or knitted cloth made out of wool or linen. He must burn the leather goods. The mold destroys. So everything must be burned.
53“But suppose the priest looks at the thing carefully. The mold has not spread in the clothes. And it has not spread in the woven or knitted cloth or in the leather goods. 54Then he will order someone to wash the thing with the mold on it. After that, the priest must keep that thing away from everything else for another seven days. 55After the thing with the mold on it has been washed, the priest must look at it again carefully. Suppose the way the mold looks has not changed. Then even though the mold has not spread, it is ‘unclean.’ Burn it. It does not matter which side of the thing the mold is on. 56But suppose the priest looks at it carefully. And suppose the mold has faded after the thing has been washed. Then the priest must tear out the part with mold on it. He must tear it out of the clothes or leather. He must tear it out of the woven or knitted cloth. 57But suppose it shows up again in the clothes. Or suppose it shows up again in the woven or knitted cloth or in the leather goods. Then it is spreading. Everything with the mold on it must be burned. 58The clothes that have been washed and do not have any more mold on them must be washed again. So must the woven or knitted cloth or the leather goods. Then they will be ‘clean.’ ”
59These are the rules about what to do with anything with mold on it. They apply to clothes that are made out of wool or linen. They apply to woven and knitted cloth and to leather goods. They give a priest directions about when to announce whether something is “clean” or “unclean.”
Wetten betreffende melaatsheid
1Opnieuw sprak de Here tegen Mozes en Aäron: 2‘Als iemand een zwelling, een uitslag of een lichte plek op zijn huid ziet, kan dat een begin van melaatsheid zijn. Hij moet naar de priester worden gebracht, naar Aäron of een van zijn nakomelingen. 3De priester zal de huidaandoening nader onderzoeken. Als het haar op de plek wit geworden is en het blijkt dat de plek dieper zit dan de huid, is het melaatsheid. Als de priester dat constateert, zal hij hem melaats en onrein verklaren. 4Maar als de plek niet dieper blijkt te zitten dan de huid en het haar erop is niet wit geworden, zal de priester hem zeven dagen in afzondering houden. 5Daarna zal de priester hem opnieuw onderzoeken. Als dan blijkt dat de plek hetzelfde is gebleven en zich niet over de huid heeft uitgebreid, zal de priester hem nog eens zeven dagen in afzondering houden. 6Op de zevende dag zal de priester hem opnieuw onderzoeken. Als dan blijkt dat de plek is weggetrokken en zich niet over de huid heeft uitgebreid, zal de priester hem rein en genezen verklaren, het gaat dan om gewone huiduitslag. Hij zal zijn kleren wassen en rein zijn. 7Maar als de uitslag zich wel over de huid heeft uitgebreid na het derde onderzoek, moet hij zich nog een keer door de priester laten onderzoeken. 8Als de priester bij dat onderzoek constateert dat de uitslag zich over de huid heeft uitgebreid, zal hij hem onrein verklaren, dan is het melaatsheid.
9-11Als iemand de verschijnselen van melaatsheid vertoont, moet hij bij de priester worden gebracht. Als de priester hem onderzoekt en er is een witte zwelling op de huid aanwezig die het haar wit heeft gemaakt of als er wild vlees in de zwelling groeit, is het een duidelijk geval van melaatsheid. De priester zal hem dan niet in afzondering ter observatie houden, want hij is al onrein.
12-13 Maar als de priester ziet dat de melaatsheid is doorgebroken en de hele huid van top tot teen bedekt, zal hij hem rein verklaren, want dan is hij genezen. 14-15 Maar als er wild vlees groeit, moet hij melaats en onrein worden verklaard. Het wilde vlees is het kenmerk van de ziekte. 16-17 Mocht het wilde vlees verdwijnen en de huid wit worden, dan moet hij weer naar de priester gaan. Die zal hem onderzoeken en als blijkt dat hij wit is geworden, zal hij hem rein verklaren. Dan is hij genezen.
18-19 Als iemand een zweer op zijn lichaam heeft gehad die weer is genezen, maar die een witte zwelling of een roodachtig witte plek heeft achtergelaten, moet hij voor onderzoek naar de priester gaan. 20Als de priester bij zijn onderzoek constateert dat het haar op de huid wit is geworden en de zwelling onderhuids zit, zal de priester hem onrein en melaats verklaren. De melaatsheid is dan op de plaats van de zweer uitgebroken. 21Als de priester echter constateert dat het haar op de huid niet wit is en de zwelling niet meer onder de huid zit, maar weggetrokken is, zal hij hem zeven dagen in afzondering houden. 22Als de plek zich na zeven dagen verder over de huid heeft uitgebreid, zal de priester hem melaats en onrein verklaren. 23Maar als de lichte plek op dezelfde plaats is gebleven en zich niet heeft uitgebreid, is dat het litteken van de zweer en zal de priester hem rein en genezen verklaren. 24-25 Als iemand een brandwond heeft opgelopen en het vlees van de wond is roodachtig wit of helemaal wit, moet de priester de wond onderzoeken. Als het haar wit is geworden en het zit onderhuids, is het melaatsheid die in de brandwond is uitgebroken en de priester zal hem melaats en onrein verklaren. 26Maar als de priester de plek onderzoekt en deze is oppervlakkig en er blijkt geen wit haar op te zitten, zal de priester hem zeven dagen in afzondering houden. 27Op de zevende dag zal de priester hem opnieuw onderzoeken. Als de plek zich verder over de huid heeft uitgebreid, zal de priester hem melaats en onrein verklaren. 28Als de lichte plek echter hetzelfde is gebleven en zich niet over de huid heeft verspreid maar is afgenomen, is het de zwelling van de brandwond. De priester zal hem genezen verklaren, want het is het litteken van de brandwond.
29-30 Als een man of een vrouw een zere plek op het hoofd of op de kin heeft, moet de priester die plek onderzoeken. Als de plek onderhuids zit en er zit dun, geel haar op, zal de priester hem onrein verklaren, het is dan melaatsheid van het hoofd of de kin. 31Als de priester echter constateert dat de aangetaste plek niet onderhuids zit en er zich geen zwart haar op bevindt, moet hij de man of de vrouw zeven dagen in afzondering houden. 32-33 Na die zeven dagen moet hij de plek opnieuw onderzoeken en als dan blijkt dat de plek zich niet heeft uitgebreid en er geen geel haar op zit en de plek niet onderhuids zit, moet hij zich scheren zonder de uitslag aan te raken. De priester zal hem daarna weer zeven dagen in afzondering houden. 34Op de zevende dag moet hij hem weer onderzoeken en als dan blijkt dat de plek zich niet heeft uitgebreid en niet onderhuids zit, zal de priester hem genezen verklaren en hij zal zijn kleren wassen en rein zijn. 35-36 Maar als de plek zich later toch weer uitbreidt, zal de priester hem weer onderzoeken en zonder af te wachten of er geel haar groeit, zal de priester hem onrein verklaren, want hij is dan melaats. 37Maar als de plek even groot is gebleven en er zwart haar op groeit, is hij genezen en niet melaats. De priester zal hem rein verklaren. 38Als een man of een vrouw witte blaren op de huid heeft, moeten zij dit aan de priester laten zien. 39Als de priester ziet dat deze plekken slinken, is het geen melaatsheid, maar een gewone huidinfectie. 40Als een man zijn haar op zijn kruin verliest, wordt hij gewoon kaal en is hij niet onrein. 41Als zijn hoofdhaar van voren uitvalt, wordt hij daar gewoon kaal en is hij niet onrein. 42-44Maar als op de kale kruin of op het kale voorhoofd een roodachtige witte zwelling aanwezig is, is hij daar melaats en moet de priester hem onrein verklaren.
45Ieder bij wie melaatsheid is geconstateerd, moet zijn kleren scheuren, blootshoofds lopen en zijn bovenlip bedekken. Overal waar hij loopt, moet hij roepen: “Melaats, melaats!” 46Zolang de ziekte duurt, is hij onrein en moet hij buiten het kamp blijven.
47-48 Als het vermoeden bestaat dat in een linnen of wollen kleed of weefsel, in een stuk leer of een leren voorwerp melaatsheid zit en de aangetaste plek is groenachtig of roodachtig, 49kan het melaatsheid zijn en moet het voorwerp voor onderzoek naar de priester worden gebracht. 50De priester zal het voorwerp zeven dagen in afzondering houden. 51Op de zevende dag zal hij het voorwerp opnieuw onderzoeken. 52Als de plek zich heeft uitgebreid, is het een besmettelijke melaatsheid en moet het wollen, linnen of leren voorwerp worden verbrand, want het is onrein. 53-54 Maar als bij het tweede onderzoek blijkt dat de plek zich niet heeft uitgebreid, zal de priester opdracht geven het verdachte voorwerp te wassen en het daarna nog eens zeven dagen in afzondering te houden. 55Als na die zeven dagen de plek niet van kleur is veranderd, al heeft ze zich niet uitgebreid, dan is het melaatsheid en moet het voorwerp worden verbrand, want het is dan door en door geïnfecteerd. 56Als de priester echter constateert dat de plek na het wassen minder is geworden, moet hij de plek uit de stof of uit het leer wegsnijden. 57Als daarna opnieuw plekken verschijnen op het voorwerp, is het zeker melaatsheid en moet het worden verbrand. 58Maar als na het wassen verder niets gebeurt, mag het voorwerp na een tweede wasbeurt weer worden gebruikt.
59Dit zijn de voorschriften betreffende melaatsheid in een weefsel of in een voorwerp van leer, zodat iedereen weet wanneer het rein of onrein is.’
