Lamentations 5 – NIRV & HLGN

New International Reader’s Version

Lamentations 5:1-22

1Lord, think about what has happened to us.

Look at the shame our enemies have brought on us.

2The land you gave us has been turned over to outsiders.

Our homes have been given to strangers.

3Our fathers have been killed.

Our mothers don’t have husbands.

4We have to buy the water we drink.

We have to pay for the wood we use.

5Those who chase us are right behind us.

We’re tired and can’t get any rest.

6We put ourselves under the control of Egypt and Assyria

just to get enough bread.

7Our people of long ago sinned.

And they are now dead.

We are being punished because of their sins.

8Slaves rule over us.

No one can set us free

from their power.

9We put our lives in danger just to get some bread to eat.

Robbers in the desert might kill us with their swords.

10Our skin is as hot as an oven.

We are so hungry we’re burning up with fever.

11Our women have been treated badly in Zion.

Our virgins have been treated badly in the towns of Judah.

12Our princes have been hung up by their hands.

No one shows our elders any respect.

13Our young men are forced to grind grain at the mill.

Our boys almost fall down

as they carry heavy loads of wood.

14Our elders don’t go to the city gate anymore.

Our young men have stopped playing their music.

15There isn’t any joy in our hearts.

Our dancing has turned into mourning.

16All of our honor is gone.

How terrible it is for us because we have sinned!

17So our hearts are weak.

Our eyes can’t see very clearly.

18Mount Zion has been deserted.

Wild dogs are prowling all around on it.

19Lord, you rule forever.

Your throne will last for all time to come.

20Why do you always forget us?

Why have you deserted us for so long?

21Lord, please bring us back to you.

Then we can return.

Make our lives like new again.

22Or have you completely turned away from us?

Are you really that angry with us?

Ang Pulong Sang Dios

Panalambiton 5:1-22

1O Ginoo, dumduma kon ano ang natabo sa amon. Tan-awa ang amon kahuy-anan. 2Ang amon mga duta kag mga balay ginkuha sang mga taga-iban nga lugar. 3Nangin ilo kami, kag ang amon mga iloy nangin balo. 4Kinahanglan pa namon nga baklon ang tubig nga amon ginainom kag ang kahoy nga amon ginagatong. 5Ginapaobra kami nga daw sa mga sapat nga ginagutahan. Kag wala gid kami ginapapahuwaya. 6Nagpasakop kami sa mga taga-Egipto kag taga-Asiria agod lang may pagkaon kami. 7Nagpakasala ang amon mga katigulangan nga patay na subong, kag kami ang nagaantos tungod sang ila sala. 8Ginadumalahan kami sang mga ulipon kag wala sing may makahilway sa amon sa ila mga kamot. 9Sa amon pagpangita sang pagkaon nabutang sa peligro ang amon kabuhi sa mga armado nga mga tawo sa kamingawan. 10Ginahilanat kami sa puwerte nga kagutom, kag ang amon lawas daw hurnohan kainit. 11Ginpanglugos ang amon mga asawa kag mga anak nga babayi sa Zion kag sa mga banwa sang Juda. 12Ginbitay sa kamot ang amon mga pangulo, kag wala pagtahura ang amon mga tigulang. 13Ang amon mga pamatan-on nga mga lalaki ginpilit nga maggaling nga daw mga ulipon, kag ang mga kabataan nagakaladusmo sa pagpas-an sang mabug-at nga mga kahoy. 14Ang mga tigulang wala na nagapungko sa puwertahan sang siyudad sa paghatag sang laygay, kag ang pamatan-on nga mga lalaki wala na nagatukar sang sunata. 15Wala na kami sang kalipay. Imbes nga magsinaot kami, nagapangasubo kami. 16Wala na ang amon kadungganan. Kaluluoy kami, tungod kay nakasala kami. 17Tungod sini nagasakit ang amon balatyagon kag nagapalangdulom ang amon panulok. 18Kay mamingaw na ang Bukid sang Zion, kag ginalagawan na lang ini sang talunon nga mga ido.5:18 talunon nga mga ido: sa English, jackals.

19O Ginoo, nagahari ka sa wala sing katapusan. Ang imo paghari nagapadayon hasta san-o. 20Ngaa permi mo kami ginakalimtan? Ngaa ginsikway mo kami sing malawig? 21O Ginoo, pabalika kami sa imo kag magabalik kami. Ibalik sa amon ang amon maayo nga kahimtangan sang una. 22Sobra na bala ang imo kaakig sa amon nga ginsikway mo na gid kami?