The Campaign Against the Cities in the North
1Jabin was the king of Hazor. He heard about the battles Israel had won. So he sent a message to Jobab. Jobab was the king of Madon. Jabin sent the same message to the kings of Shimron and Akshaph. 2He also sent it to many other kings. Some ruled in the mountains in the north. Some ruled in the Arabah Valley south of Kinnereth. Others ruled in the western hills. Still others ruled in Naphoth Dor in the west. 3Jabin sent the same message to the people of east Canaan and west Canaan. He sent it to the Amorites, Hittites, Perizzites and Jebusites. They lived in the central hill country. He also sent it to the Hivites who lived below Mount Hermon in the area of Mizpah. 4Those kings marched out with all their troops. They had a large number of horses and chariots. It was a huge army. The fighting men were as many as the grains of sand on the seashore. 5All those kings gathered their armies together to fight against Israel. They set up camp together at the Waters of Merom.
6The Lord said to Joshua, “Do not be afraid of them. By this time tomorrow I will hand all of them over to Israel. All of them will be killed. You must cut the legs of their horses. You must burn their chariots.”
7So Joshua and his whole army attacked them suddenly. They fought against them at the Waters of Merom. 8The Lord handed them over to Israel. The Israelites won the battle over them. They hunted them down all the way to Greater Sidon. They chased them to Misrephoth Maim. They chased them to the Valley of Mizpah in the east. Not one of them was left alive. 9Joshua did to them what the Lord had ordered him to do. He cut the legs of their horses. He burned up their chariots.
10At that time Joshua turned back. He captured Hazor. He killed its king with his sword. Hazor was the most important city in all those kingdoms. 11The army of Israel killed everyone in Hazor with their swords. Its people had been set apart to the Lord to be destroyed. Israel’s army didn’t spare anyone who breathed. Then Joshua burned down the city.
12Joshua captured all those royal cities and their kings. He and his men killed everyone in those cities with their swords. He totally destroyed them. He did just as Moses, the servant of the Lord, had commanded. 13Many cities were built on top of earlier cities that had been destroyed. Israel didn’t burn any of those except Hazor. Joshua burned it down. 14The army of Israel kept for themselves the livestock and everything else they took from those cities. But they killed all the people with their swords. They completely destroyed them. They didn’t spare anyone who breathed. 15The Lord had commanded his servant Moses to do all these things. Moses had passed that command on to Joshua. And Joshua carried it out. He did everything the Lord had commanded Moses.
16So Joshua captured the whole land. He took over the central hill country and the whole Negev Desert. He took over the whole area of Goshen. He took over the western hills. He took over the Arabah Valley. He took over the mountains of Israel and the hills around them. 17He took over the area that begins at Mount Halak, which rises toward Seir. The area ends at Baal Gad in the Valley of Lebanon below Mount Hermon. Joshua captured the kings who ruled over that whole land. He put them to death. 18He fought battles against all those kings for a long time. 19Only the Hivites who lived in Gibeon made a peace treaty with the Israelites. No other city made a treaty with them. So Israel captured all those cities in battle. 20The Lord himself made their people stubborn. He made them go to war against Israel so he could totally destroy them. He wanted to wipe them out. He didn’t show them any mercy. The Lord had commanded Moses to destroy the Canaanites.
21At that time Joshua went and destroyed the Anakites. They lived all through the hill country of Judah and Israel. They lived in Hebron, Debir and Anab. Joshua totally destroyed the Anakites and their towns. 22There weren’t any Anakites left alive in Israel’s territory. But a few were left alive in Gaza, Gath and Ashdod.
23So Joshua captured the whole land, just as the Lord had directed Moses. Joshua gave the land to Israel as their very own. He divided it up and gave each tribe its share. Then the land had peace and rest.
شكست پادشاهان شمالی
1-3وقتی يابين، پادشاه حاصور، از اين وقايع آگاهی يافت، فوراً پيغامهايی به اين پادشاهان كه بر شهرهای همجوار او حكومت می‌كردند، فرستاد:
يوباب پادشاه مادون،
پادشاه شمرون،
پادشاه اخشاف،
تمام پادشاهان كوهستانهای شمالی،
پادشاه دره اردن واقع در جنوب درياچهٔ جليل،
پادشاهانی كه در دشتها ساكن بودند،
پادشاهان بلنديهای دُر، در غرب،
پادشاهانی كه در شرق و غرب كنعان بودند،
پادشاهان قومهای اموری، حيتی، فرزی و يبوسی كه در كوهستانها بودند،
پادشاهان قوم حوی كه در شهرهای دامنهٔ كوه حرمون در زمين مصفه ساكن بودند.
4-5بدين ترتيب، تمام پادشاهان برای در هم شكستن قوای اسرائیلی‌ها با هم متحد شدند و لشكرهای خود را بسيج كرده، نزد چشمه‌های مروم اردو زدند، سپاهيان بی‌شمار آنها با اسبها و عرابه‌هايشان دشتها را پر ساختند.
6اما خداوند به يوشع فرمود: «از آنها نترس، چون فردا در همين وقت تمام آنها كشته خواهند شد! شما بايد رگ پای اسبانشان را قطع كنيد و عرابه‌هايشان را آتش بزنيد.» 7يوشع و افراد او خود را به چشمه‌های مروم رساندند و در يک حملهٔ ناگهانی، لشكر دشمن را غافلگير كردند. 8خداوند تمام آن سپاه عظيم را به دست اسرائیلی‌ها تسليم نمود و آنها افراد دشمن را تا صيدون بزرگ و مسرفوتمايم و شرق درهٔ مصفه تعقيب نموده، كشتند. در اين جنگ حتی يک نفر از افراد دشمن جان به در نبرد! 9يوشع و افراد او همانطور كه خداوند به ايشان فرموده بود، رگ پای اسبهای دشمن را قطع كردند و تمام عرابه‌های آنها را آتش زدند.
10يوشع در راه بازگشت، شهر حاصور را نيز تسخير نمود و پادشاه آن را كشت. (حاصور مهمترين شهر آن نواحی بود.) 11يوشع تمام كسانی را كه در آن شهر بودند كشت و شهر را به آتش كشيد.
12سپس يوشع به ساير شهرهای پادشاهان مغلوب حمله برد و چنانكه موسی، خدمتگزار خداوند، به او گفته بود، تمام ساكنان آنجا را قتل عام نمود. 13(از شهرهايی كه بر بالای تپه‌ها بنا شده بودند، يوشع فقط شهر حاصور را سوزانيد و بقيه را سالم باقی گذاشت.) 14قوم اسرائيل تمام حيوانات و ثروت شهرهای ويران شده را به غنيمت بردند، و همهٔ اهالی آنجا را كشتند.
15يوشع تمام دستورات موسی را كه خداوند به او داده بود بدون كم و كاست انجام داد.
16پس يوشع تمام سرزمين را تصرف كرد يعنی همهٔ نواحی كوهستانی صحرای نگب، تمام سرزمين جوشن، دشتها، دره اردن، و دشتها و کوههای اسرائيل. 17به اين ترتيب، وسعت سرزمين اسرائيل از كوه حالق نزديک سعير در جنوب، تا بعل جاد در وادی لبنان در دامنهٔ كوه حرمون در شمال می‌رسيد. يوشع تمام پادشاهان اين ممالک را كشت. 18قوم اسرائيل چندين سال جنگيدند تا توانستند اين سرزمين را كه خدا به آنها وعده داده بود تصرف نمايند. 19تنها شهری كه با اسرائيل پيمان صلح بست، جبعون بود كه در آن قوم حوی ساكن بودند. بقيهٔ شهرها در جنگ به تصرف اسرائيل درآمدند. 20خداوند دشمنان را بر آن داشت تا به جای اينكه خواستار صلح باشند، با قوم اسرائيل بجنگند. در نتيجه، همهٔ آنها بدون ترحم كشته شدند و اين درست همان بود كه خداوند به موسی امر فرموده بود.
21در طی اين مدت، يوشع عناقی‌ها را كه در كوهستانهای حبرون، دبير، عناب، يهودا و اسرائيل زندگی می‌كردند از بين برد و تمام شهرهايشان را ويران كرد. 22همهٔ عناقی‌هايی كه در سرزمين اسرائيل بودند از بين رفتند و فقط عدهٔ كمی از آنها در غزه، جت و اشدود باقی ماندند.
23پس يوشع تمام آن سرزمين را، چنانكه خداوند به موسی فرموده بود، تصرف كرد و آن را بين قبايل اسرائيل تقسيم نمود و به ايشان به ملكيت بخشيد. سرانجام در آن سرزمين پس از سالها جنگ، صلح و آرامش حكمفرما شد.
