Jonah 4 – NIRV & HLGN

New International Reader’s Version

Jonah 4:1-11

Jonah Is Angry That the Lord Spares Nineveh

1But to Jonah this seemed very wrong. He became angry. 2He prayed to the Lord. Here is what Jonah said to him. “Lord, isn’t this exactly what I thought would happen when I was still at home? That is what I tried to prevent by running away to Tarshish. I knew that you are gracious. You are tender and kind. You are slow to get angry. You are full of love. You are a God who takes pity on people. You don’t want to destroy them. 3Lord, take away my life. I’d rather die than live.”

4But the Lord replied, “Is it right for you to be angry?”

5Jonah had left the city. He had sat down at a place east of it. There he put some branches over his head. He sat in their shade. He waited to see what would happen to the city. 6Then the Lord God sent a leafy plant and made it grow up over Jonah. It gave him more shade for his head. It made him more comfortable. Jonah was very happy he had the leafy plant. 7But before sunrise the next day, God sent a worm. It chewed the plant so much that it dried up. 8When the sun rose, God sent a burning east wind. The sun beat down on Jonah’s head. It made him very weak. He wanted to die. So he said, “I’d rather die than live.”

9But God spoke to Jonah. God said, “Is it right for you to be angry about the plant?”

“It is,” Jonah said. “In fact, I’m so angry I wish I were dead.”

10But the Lord said, “You have been concerned about this plant. But you did not take care of it. You did not make it grow. It grew up in one night and died the next. 11And shouldn’t I show concern for the great city of Nineveh? It has more than 120,000 people. They can’t tell right from wrong. Nineveh also has a lot of animals.”

Ang Pulong Sang Dios

Jonas 4:1-11

Ang Kaakig ni Jonas sa Kaluoy sang Dios

1Indi nagustuhan ni Jonas ang pagpatawad sang Ginoo sa Nineve, kag naakig gid siya. 2Siling niya sa Ginoo sang nagpangamuyo siya, “O Ginoo, wala gid ako magsala sa ginsiling ko sang didto pa ako sa amon lugar nga kaluoyan mo ang mga taga-Nineve kon maghinulsol sila, tungod nahibaluan ko nga maluluy-on ka kag mabinalak-on nga Dios. Mahigugmaon ka kag indi dali maakig. Kag handa ka nga magbaylo sang imo hunahuna nga indi na magpadala sang kalaglagan. Amo ina ang kabangdanan nga nagpalagyo ako pa-Tarshish. 3Gani Ginoo, kuhaa na lang ang akon kabuhi, kay mas maayo pa nga mapatay na lang ako sang sa mabuhi.” 4Nagsabat ang Ginoo, “Puwerte gid bala ang imo kaakig tungod sa ginhimo ko sa Nineve?”

5Nagguwa si Jonas sa siyudad kag nagpungko sa sidlangan dampi sini. Naghimo siya didto sang payag-payag kag nagpahandong samtang nagahulat siya kon ano ang matabo sa siyudad. 6Pero nainitan gihapon si Jonas, gani ginpatubo sang Ginoong Dios ang isa ka tanom kag ginpalapaw ini kay Jonas agod mahandungan siya. Nalipay gid si Jonas tungod sa tanom. 7Pero sang madason nga adlaw, sang nagapamanagbanag pa lang, ginpakaon sang Dios sa ulod4:7 ulod: ukon, mga ulod. ang tanom kag nalaya ini.

8Sang nagbutlak na gid ang adlaw, nagpadala ang Dios sang mainit nga hangin halin sa sidlangan. Daw sa malipong si Jonas sang nainitan ang iya ulo sang adlaw. Gusto na lang niya nga mapatay, gani nagsiling siya, “Mas maayo pa nga mapatay na lang ako sang sa mabuhi.” 9Nagsiling ang Dios sa iya, “Puwerte gid bala ang imo kaakig tungod sa natabo sa tanom?” Nagsabat siya, “Huo, puwerte gid, gani gusto ko na lang nga mapatay!” 10Nagsiling ang Ginoo, “Naluoy ka gani sa sinang tanom nga nagtubo sa isa lang ka gab-i kag napatay man dayon sa isa lang ka gab-i, bisan pa nga indi ikaw ang nagtanom ukon nagpatubo sina. 11Ako pa ayhan ang indi maluoy sa Nineve, sa sinang dako nga siyudad nga may sobra 120,000 ka tawo nga wala makahibalo parte sa akon mga kasuguan,4:11 nga wala makahibalo parte sa akon mga kasuguan: sa literal, nga wala makahibalo kon diin ang ila tuo ukon wala nga kamot. kag may madamo pa nga mga kasapatan?”