1From inside the fish Jonah prayed to the Lord his God. 2He said,
“When I was in trouble, I called out to the Lord.
And he answered me.
When I was deep in the place of the dead,
I called out for help.
And you listened to my cry.
3You threw me deep into the Mediterranean Sea.
I was deep down in its waters.
They were all around me.
All your rolling waves
were sweeping over me.
4I said, ‘I have been driven away from you.
But I will look again
toward your holy temple in Jerusalem.’
5I had almost drowned in the waves.
The deep waters were all around me.
Seaweed was wrapped around my head.
6I sank down to the bottom of the mountains.
I thought I had died
and gone down into the grave forever.
But you are the Lord my God.
You brought my life up
from the very edge of the pit of death.
7“When my life was nearly over,
I remembered you, Lord.
My prayer rose up to you.
It reached you in your holy temple in heaven.
8“Some people worship the worthless statues of their gods.
They turn away from God’s love for them.
9But I will sacrifice a thank offering to you.
And I will shout with thankful praise.
I will do what I have promised.
I will say, ‘Lord, you are the one who saves.’ ”
10The Lord gave the fish a command. And it spit Jonah up onto dry land.
Ang Pangamuyo ni Jonas
1Nagpangamuyo si Jonas sa Ginoo nga iya Dios sa sulod sang isda. 2Siling niya,
“Nagpanawag ako sa imo, Ginoo, sa akon kalisod
kag ginsabat mo ako.
Nagpangayo ako sang bulig sa imo sa bibi sang kamatayon,2:2 bibi sang kamatayon: sa literal, sa kadadalman sang lugar sang mga patay.
kag ginpamatian mo ako.
3Gintagbong mo ako sa kadadalman sang dagat.
Ginlikupan ako sang tubig kag gintabunan sang mga balod nga ginpadala mo.
4Gintabog mo ako sa imo presensya,
pero nagalaom ako nga makapalapit liwat sa imo, didto sa imo balaan nga templo.
5Ginlapawan ako sang tubig kag daw malumos na gid ako.
Gintabunan ako sang tubig kag ginsamburan ang akon ulo sang tanom sa dagat.
6Naglugdang ako hasta sa duta sang idalom sang dagat,
daw pareho lang nga ginpriso ako sa kadadalman sang duta sa wala sing katapusan.
Pero ginkuha mo ako sa sina nga kadadalman, O Ginoo nga akon Dios.
7Sang daw mapatay na gid ako,2:7 Sang daw mapatay na gid ako: ukon, Sang ginkapoy na gid ako; ukon, Sang daw madulaan na gid ako sang paglaom. nagpanawag ako sa imo, Ginoo.
Kag ginpamatian mo ang akon pangamuyo didto sa imo balaan nga templo.
8Ang mga tawo nga nagasimba sa mga dios-dios nga wala sing pulos nagasikway sang ila paghigugma sa imo.
9Pero ako iya magahalad sa imo nga nagakanta sang pagpasalamat.
Tumanon ko ang ginpromisa ko nga maghalad sa imo.
Ikaw, Ginoo, ang nagaluwas!”
10Karon, ginsugo sang Ginoo ang isda nga iluad si Jonas. Gani ginluad niya si Jonas sa baybayon.
