Job’s Reply
1Job replied,
2“I wish my great pain could be weighed!
I wish all my suffering could be weighed on scales!
3I’m sure it would weigh more than the grains of sand on the seashore.
No wonder I’ve been so quick to speak!
4The Mighty One has shot me with his arrows.
I have to drink their poison.
God’s terrors are aimed at me.
5Does a wild donkey cry out when it has enough grass?
Does an ox call out when it has plenty of food?
6Is food that doesn’t have any taste eaten without salt?
Is there any flavor in the sap of a mallow plant?
7I refuse to touch that kind of food.
It makes me sick.
8“I wish I could have what I’m asking for!
I wish God would give me what I’m hoping for!
9I wish he would crush me!
I wish he would just cut off my life!
10Then I’d still have one thing to comfort me.
It would be that I haven’t said no to the Holy One’s commands.
That would give me joy in spite of my pain that never ends.
11“I’m so weak that I no longer have any hope.
Things have gotten so bad that I can’t wait for help anymore.
12Am I as strong as stone?
Is my body made out of bronze?
13I don’t have the power to help myself.
All hope of success has been taken away from me.
14“A person shouldn’t stop being kind to a friend.
Anyone who does that stops showing respect for the Mighty One.
15But my friends have stopped being kind to me.
They are like streams that only flow for part of the year.
They are like rivers that flow over their banks
16when the ice begins to break up.
The streams rise when the snow starts to melt.
17But they stop flowing when the dry season comes.
They disappear from their stream beds when the weather warms up.
18Groups of traders turn away from their usual paths.
They go off into the dry and empty land.
And they die there.
19Traders from Tema look for water.
Traveling merchants from Sheba also hope to find it.
20They become troubled because they had expected to find some.
But when they arrive at the stream beds,
they don’t find any water at all.
21And now, my friends, you haven’t helped me either.
You see the horrible condition I’m in.
And that makes you afraid.
22I’ve never said, ‘Give me something to help me.
Use your wealth to set me free.
23Save me from the power of my enemy.
Rescue me from the power of mean people.’
24“Teach me. Then I’ll be quiet.
Show me what I’ve done wrong.
25Honest words are so painful!
But your reasoning doesn’t prove anything.
26Are you trying to correct what I’m saying?
Are you treating my hopeless words like nothing but wind?
27You would even cast lots for those whose fathers have died.
You would even trade away your closest friend.
28“But now please look at me.
Would I tell you a lie right here in front of you?
29Stop what you are saying. Don’t be so unfair.
Think it over again.
You are trying to take my honesty away from me.
30Has my mouth spoken anything that is evil?
Do my lips say things that are hateful?”
Naghambal si Job
1Dayon nagsabat si Job, 2“Kon makilo lang ang akon mga pag-antos kag mga kalisod, 3mas mabug-at pa ini sang sa balas sa baybayon. Amo ina kon ngaa nagahambal ako sang mga pulong nga wala ko ginahunahuna sing maayo. 4Kay daw sa ginpana ako sang Makagagahom nga Dios sang makahililo nga pana,6:4 makahililo nga pana: Ang punta sang pana ginatusmog sa hilo agod makapatay dayon. kag ang hilo sini naglapta sa akon bug-os nga lawas. Ang makahaladlok nga mga pana sang Dios napuntirya sa akon. 5Wala bala ako sing kinamatarong sa pagreklamo? Bisan gani ang asno kag baka nagaima6:5 nagaima: ukon, nagainga. kon wala sing hilamon ukon kumpay. 6Ang tawo nagareklamo man kon wala sing asin ang iya pagkaon, labi na kon ang iya ginakaon puti sang itlog. 7Bisan ako wala sing gana sa pagkaon sina.
8“O kuntani ihatag sang Dios ang akon ginapangayo. Kuntani mabaton ko ang akon ginahandom. 9Ang akon ginahandom amo nga patyon na lang ako kuntani sang Dios. 10Kag kon matabo ini, malipayon gihapon ako, kay sa pihak sang akon mga pag-antos wala ko gid ginsikway ang mga pulong sang Balaan nga Dios.
11“Wala na ako sing kusog nga maglaom pa. Wala na man ako sing may ginalauman pa, ngaa magpadayon pa ako sa pagkabuhi? 12May kalig-on bala ako pareho sa bato? Saway bala ang akon lawas? Indi! 13Wala ako sing kusog sa pagluwas sa akon kaugalingon. Wala na ako sing tsansa nga magmadinalag-on pa.
14“Bilang mga abyan kuntani mag-unong kamo sa akon pag-antos, bisan sa inyo pagtan-aw ginsikway ko ang Makagagahom nga Dios. 15Pero kamo nga ginakabig ko nga mga utod indi masaligan; pareho kamo sa ililigan sang tubig nga nagaawas 16kon mapun-an sang natunaw nga yelo kag snow, 17kag nagamala sa tion sang tig-ilinit. 18Kon mag-agi sa sapa ang grupo sang mga tawo nga nagapanglakaton, wala sila sing tubig nga mainom didto, gani pag-abot nila sa desierto nagakalamatay sila. 19Ang mga negosyante nga taga-Tema kag taga-Sheba nga nagapanglakaton nagalaom nga makainom sila sa sapa, 20pero napaslawan sila. Naglaom sila nga may tubig didto, pero pag-abot nila wala gali. 21Huo, pareho gid kamo sa sapa. Wala man kamo sing may mabulig sa akon. Hinadlukan kamo sang makita ninyo ang akon makahaladlok nga kahimtangan. 22Pero ngaa? Nangayo bala ako sa inyo sang regalo? Nagpangabay bala ako sa inyo nga buligan ninyo ako halin sa inyo manggad, 23ukon luwason ninyo ako sa kamot sang mapintas nga mga kaaway? 24Wala! Ang ginapangabay ko lang amo nga sugiran ninyo ako sing husto nga sabat sa natabo sa akon, kag dayon mahipos na ako. Sugiri ninyo ako, diin bala ako nakasala? 25Wala kaso kon masakit ang inyo ginahambal basta matuod lang. Pero ang inyo ginaakusar sa akon indi matuod, kag indi ninyo mapamatud-an. 26Gusto ninyo nga tadlungon ang akon mga ginahambal, kay para sa inyo ang akon ginahambal bilang desperado nga tawo wala sing pulos. 27Ngaa, matarong gid bala kamo? Mahimo gani ninyo nga ipaulipon ang isa ka ilo ukon ibaligya ang isa ka abyan! 28Tuluka ninyo ako! Mabutig bala ako sa inyo? 29Untati na ninyo ang inyo pag-akusar sa akon, kay wala ako sing sala. 30Nagabutig bala ako? Indi bala ako makahibalo kon ano ang malain kag indi?
